2de postje van 12 juli

Exact één jaar geleden kwamen we hier toe... in het onbekende: het begin van een avontuur.
Het onbekende is nu al wat minder onbekend en daarom ook al minder onbemind.
Het voelde gisterenavond, na onze lange vlucht, zelfs weer als "thuiskomen".
Zelfs Axelle liet zich ontvallen dat ze weer terug "thuis" was.

Maar... toen ik ons huis in Elewijt terugzag en "mijn keuken" zag, wist ik dat ik toch terug daar wil komen wonen, ongeacht of we nu uitregenen of niet in België (liever niet natuurlijk!).

Nu gaan we de tweede strofe van dit avontuur in. Voor we het zullen weten, is dit avontuur voorbij. Nu al weet ik dat het afscheid hier ook zwaar gaat wegen, want ondertussen heb je hier natuurlijk ook leuke mensen leren kennen.

Laat ons daar nu maar nog niet aan denken en alleen maar denken aan het leuke jaar dat we nog voor ons hebben en genieten van elke dag die we hier mogen meemaken.

Morgenavond zien we eindelijk Alain terug, want die is deze week in Boston op zakenreis. Dan is ons gezin weer compleet en kunnen we samen gaan genieten van het zonnige weekend.