Een kleine rechtzetting

Ik zit al enkele dagen te overwegen of ik deze post zou schrijven of niet...
Wel, ik heb beslist: ik schrijf 'm.
De titel zegt het: Een kleine rechtzetting... of met andere woorden:

WE (the 3 of us) STILL LOVE IT OVER HERE!
IF ONLY "HERE" COULD BE A LITTLE BIT CLOSER TO BELGIUM...

Tijdens een recente chat had ik mij namelijk laten ontglippen dat Axelle het dit schooljaar wel iets moeilijker heeft op school.

"News travels fast... " en zo kwam wat ik gezegd had weer terug tot in Amerika bij mij...

Nu, niemand moet zich door deze post "aangevallen" voelen. Babbelen, roddelen, voortvertellen over iets wat je gehoord hebt (direct of indirect)..., is iets menselijks en het enige wat ik met deze post wil bereiken, is het rechtzetten van een "verkeerde indruk" die ik misschien heb meegegeven in die chat. So here we go!

Jullie mogen allemaal op jullie 2 oren slapen hoor... het is niet zo dat ik haar bij de haren naar school moet slepen elke ochtend!

Axelle heeft het iets moeilijker omdat de meeste van haar vriendinnetjes al 11 zijn (verjaren begin van het jaar) en dat is iets dat zich nu echt wel begint te tonen. Misschien heeft het iets met LA te maken, misschien is het in België ook zo? Geen idee! Sommige van die meisjes zijn echt al zeer rijp. In ieder geval "spelen" die dus niet graag meer, maar vertellen die liever over kleren, haardracht en hun "boyfriends" of "boyfriends they would like to have" en dat interesseert onze dochter (gelukkig) nog niet.
Als ik dus zeg dat het moeilijker is dit schooljaar, is het vooral omdat ze nog een speelvogel is en dat in tegenstelling tot haar vriendinnen van in de klas... Daar kan je spijtig genoeg weinig aan verhelpen! Gelukkig heeft ze nog andere vriendjes en vriendinnetjes hier waar we wonen en kan ze zo haar hartje ophalen wanneer ze maar wil.

Ook is 5th grade een stuk serieuzer dan 4th grade verleden jaar. Dit is echt dé voorbereiding op het overschakelen naar een andere school! 5th grade is dus méér huiswerk en vooral méér projecten. Elke maand moet er een ander project gemaakt worden: opzoekingen op het internet, schrijven van één (of meerdere) essay en het maken van een poster en powerpointpresentatie. Onnodig te zeggen dat dit héél wat "speeltijd" in beslag neemt.

Dan is er ook nog "Franse les met mama"... niet echt evident! Hoedje af voor de ouders die hun kinderen thuis onderwijzen... ik zou het niet kunnen (het is al zo moeilijk met slechts 1 vak)! We zijn dus begonnen, nu weer wat gestopt en wachten op oma die binnenkort komt met CD-ROM's om Frans te leren op spelende wijze. En lukt dat ook niet echt goed, dan is er nog steeds "tutoring" mogelijk bij onze terugkomst in België.
Als we zien hoe snel ze hier Engels heeft leren schrijven, spreken en lezen, dan zou dat Frans ook zeker geen probleem mogen zijn.

Als jullie onze foto's bekijken, onze postjes lezen... dan kunnen jullie zeker wel afleiden dat wij het hier nog HEEL GOED naar onze zin hebben, dat het afscheid binnen enkele maanden HEEL HARD gaat zijn en dat er veel VERDRIET mee gepaard gaat gaan.

De "welcome back" party die onze goede vrienden Nadine en Kris voor ons gaan organiseren in juli, zal dus méér dan nodig zijn om de pijn van onze "goodbye party" hier eind juni (die Nancy en Tamzen gaan organiseren) te verzachten.

See you all in July!