Laatste rechte lijn naar ons vertrek & HEUGLIJK NIEUWS

Er is een babytje geboren in de familie, een jongen: Casper. Het is het zoontje van mijn kozijn Geert.
PROFICIAT aan mama Véronique, papa Geert, grote zus Amber en natuurlijk ook aan de fiere OMA (tante Chris) en BOMPA (Paul).

En dan, ja... minder dan 1 week te gaan en ik voel me hoe langer hoe meer "stikkapot"...
De hele dag door loop ik van kamer naar kamer om hier iets in te pakken, daar wat weg te gooien... en hoop ik maar dat we tegen zaterdag zoveel mogelijk weg hebben voor ons feestje.
Er is natuurlijk al heel wat weg... maar vermits Alain nog werkt, gaat het minder goed vooruit dan ik zou willen. En eenieder die mij goed kent, weet dat geduld niet echt mijn ding is!

Eén positief feit is dat ik dus gewoon geen tijd heb om na te denken, om veel emoties te laten bovenkomen... die zullen dus in grote getale boven water (met het nodige tranenwater dus) komen tijdens ons afscheidsfeestje zaterdag.

Gisterennamiddag bij mijn mama gezeten en nog eens samen met haar de werking van de PC, het chatten, mailen enz doorgenomen. Dat hoort ook bij je verhuis naar Amerika voorbereiden, want MSN zal onze communicatie mogelijk maken.

Genoeg gepauzeerd... er terug tegenaan... en tot blogs!