Onverwachte telefoontjes

Het leuke aan onverwachte telefoontjes vanuit België is natuurlijk het "surprise-effect" ervan. De telefoon rinkelt en je denkt: "Oh shit, zeker weer zo'n telefoontje waarin één of ander op band opgenomen tekstje wordt afgerammeld" Met die telefoontjes proberen ze je meestal een lening aan te smeren, of wat anders dat je niet nodig hebt. Maar als je dan tot je grote verbazing hoort dat in de verte iemand "Kristine, ben jij dat?" zegt, dan komt er spontaan een glimlach op je gezicht!
Al enkele keren is me dit overkomen... tante Chris was diegene die de spits afbeet, dan volgde tante Maria (mijn meter) en vandaag was het wel iemand héél speciaal: ons Moe (oftewel mijn oma). Als ik het nu eens niet had verwacht van iemand, dan was het eigenlijk van ons Moe... want ja, zo naar Amerika bellen... dat schrikt er velen af.
Het was erg leuk om haar stem eens te horen en een tiental minuutjes met elkaar te kunnen babbelen, want zij is natuurlijk niet altijd bij mijn ouders als ik met hen aan het webcammen ben.
Verleden zaterdag had ik trouwens voor haar een brief gepost, maar die moet nog aankomen... daar kan ze nu naar uitkijken, want ik heb het haar gezegd dat die vrijdag of maandag in haar bus zal zitten.

Eigenlijk is dit postje dus gewoon maar om te zeggen: "Bedankt dat jullie mij hier niet vergeten. Bedankt voor de leuke mailtjes, de webchats en de onverwachte telefoontjes dus..."
En speciaal voor ons Moe: "Bedankt dat je vandaag tot 22u bent opgebleven om mij te bellen. Maar, je kan dat gerust al vroeger op de avond doen (maar dan is het tarief misschien duurder?)... voor het tijdsverschil moet je het alleszins niet doen."

En zo zit de dag er weeral bijna op. Alain is vanavond uitgenodigd door Kurt (ook een Vlaming) die in Pasadena woont, voor een Belgian beer happy hour.
Deze happy hour wordt georganiseerd door "The American Chapter of the Vlerick Leuven Gent Management School (#4 business school in Europe)" en "The Wharton Club of Southern California (#1 business school in the world)". Kurt zit blijkbaar mee in de organisatie en wilde Alain er graag bij hebben. Dus waarom niet... Alain moet er wel de files voor trotseren, want om rond 6.30 pm in Pasadena te geraken vanuit de plaats waar hij werkt, kan dat best tot bijna 2u auto aanschuiven betekenen. Hopelijk smaakt het Belgisch pintje dus lekker en ontmoet hij er interessante mensen. Maar dat zal ik ongetwijfeld straks nog te horen krijgen.