Een tweetal weken geleden kregen ze in de klas een "assignment". Ze moesten een werk maken over "risks and consequences". Het kon vanalles zijn, ze mochten zelf kiezen hoe ze het deden: een rollenspel, een debat, een fotocollage, een rapport, een interview, een lijst met praktische tips om risico's te vermijden...
Wij kozen voor het laatste, omdat ze dan een poster zou kunnen maken en het ook niet nodig zou zijn om een superlang gesprek van buiten te leren...
Het onderwerp werd: Rules for Electric Safety
Inderdaad, ze ging het hebben over het feit dat een elektrische shok je kon doden of erg verwonden en dat we om dat te vermijden, we ons aan een aantal basistips moesten houden. Daarop volgden dan regels als: Hou elektriciteit gescheiden van water. Trek niet aan het snoer maar aan de stekker. Vlieg niet met je kite in de buurt van hoogspanningsmasten. En ga zo maar verder...
Elk regeltje zorgvuldig in haar mooiste geschrift op een grote poster geschreven. Een introductietekstje én een conclusie netjes ingeoefend en vandaag was het dan DE GROTE DAG.
Iedereen moest vandaag zijn project inleveren en sommigen moesten/mochten het al brengen.
Axelle koos ervoor om "er zo snel mogelijk vanaf te zijn" en mocht dus als 2de aan de beurt komen.
Toen ik haar aan school ging afhalen en rustig op het bankje aan haar klas in het zonnetje op haar zat te wachten, kwam haar meester uit de klas om me over de prestatie van Axelle te komen spreken. Volgens hem heeft ze het UITMUNTEND gedaan, vol zelfvertrouwen en absoluut zonder schrik van voor de klas te staan (ze doet het dus beter dan de mama!!! (hihi)). Hij zei dat we dus best fier op haar mogen zijn!
Ik kan jullie garanderen dat dit je hart 2x sneller doet slaan en je doet zwellen van ongelooflijke fierheid!
Dat was dus prestatie nummer 1.
Sinds vorige week zijn ze in de klas ook begonnen met het aanleren van powerpoint (inderdaad, dat programma om presentaties met te maken op de pc). Axelle is niet meer te stoppen... ze maakt de mooiste en grappigste dingen met fotootjes van poesjes, hondjes én bijhorende tekst in (jawel hoor) het Engels!
(sorry, 't is eerst geprint en dan gescand, en het lijkt erop dat mijn papier wat "scheef" in de printer stak, maar jullie krijgen nu toch een idee hé van haar inventiviteit!)
Vermits zowel Alain als ikzelf weten dat de kennis van powerpoint van extreem belang is als je later een job hebt waarbij je af en toe eens een presentatie moet geven (of moet maken), kunnen wij dit alleen maar toejuichen.
Binnen 2 jaar als ik dus terug ga werken, zal ik aan mijn dochter moeten vragen hoe al die programma's nu weer werken (haha)...
Dat is dus prestatie nummer 2.
Onnodig om te zeggen dat Axelle dus vandaag extra bonuspunten heeft verdiend!
1 comment:
als jullie terug zijn kunnen wij misschien met zen allen in de leer komen bij ons Axelle want wij moe-ten dat soms ook gebruiken voor het congres hé. En vermits wij auto-didact zijn gaat dat soms ge-paard met gevloek vermits dat altijd zoeken en proberen is. Een ingescande foto in een presentatie brengen kan serieus op mijn systeem werken als dat niet lukt of als die plots niet meer te vinden is. Ik vind dat die kinderen daar toch als heel jong mee beginnen maar zij hebben er dan ook een enorme voorsprong op ons door.
Kusjes van tante chris
Post a Comment