en een boodschap te doen... maar in de namiddag kwam het zonnetje erdoor en kleurde de hemel felblauw. Ideaal dus om een uitstapje te maken naar Point Vicente vanwaar men walvissen spot.
Omdat Axelle wagenziek werd (of was het verveling?) stopten we onderweg in Redondo Beach en maakten er een wandelingetje en dronken er iets op een terrasje met zicht op zee.
Daarna reden we verder naar Palos Verdes (da's niet zo ver rijden... een 15-tal minuten).
We tuurden in de verte naar de Oceaan... dachten af en toe dat we iets zagen, maar dat bleken dan uitstekende rotsen te zijn of in de verre verte een klein motorbootje... walvissen kregen we (weer maar eens) niet te zien. Hoewel... op het bord stond met krijt geschreven dat men er vandaag zo maar eventjes 22 had gespot! Wanneer dan wel? Niet op het moment dat wij er waren.
We gingen er ook het centrum voor de walvisspotters binnen en kregen er van een dame uitleg over de walvissen. Met weer wat meer kennis ter zake keerden we terug naar huis.
Vooraleer we naar huis kwamen, gingen we nog Rosette's verjaardag vieren bij Shangai Reds hier op Fisherman's Wharf in Marina del Rey. Daar hebben we goed gegeten en gedronken en ook goed gelachen. Er was daar namelijk een kerel de ruiten aan het kuisen (zie foto), met WINDEX (een ruitenkuisproduct) en een ruitenwissertje en dat in volle zon. Rosette had daar (de vrouw met kennis ter zake) natuurlijk direct haar bedenkingen bij. Ze kreeg ook nog gelijk natuurlijk. De ruit stond vol met strepen en het was eigenlijk bijna moeilijker om erdoor te zien dan voor hij eraan begon. Op onze foto zie je hem bezig... wij dachten dat het voldoende zou zijn om het gordijn naar beneden te trekken, maar nu blijkt dat ge hem erdoor kunt zien... 't Is dus geen regen op de ruit, maar WINDEX.
Voilà, de eerste vakantiedag voor mijn zus zit erop... ze is monter en fit... dat zijn wij hier niet gewoon van onze gasten (meestal liggen die tegen 20u al in slaap of vallen ze bijna om van de vaak). Mijn zuske die zit hier nog rond te huppelen als een jong konijntje! Maar zo ken ik haar hé. Alles werkt altijd "anders" bij haar. Geeft ge haar een pilleke om te ontspannen, dan voelt ze daar niks van. Geeft ge haar een slaappilleke, dan vermoed ik dat ze klaarwakker is... Maar het belangrijkste is: ze ziet het nog altijd zitten! (en wij ook)
Morgen gaan we met Kurt, Nele en de kinders picknicken in Venice op het strand.
Maar daarover weer meer in een volgende post!
.jpg)
2 comments:
Tja, een zus adopteren kan rare gevolgen hebben hè !!!!
"En we gaan nog nie naar huis", (in de een of andere versie) zal ook wel elke dag gezongen worden....
Heel veel groetjes aan iedereen en "veel amusement", dat moet ik jullie niet meer wensen, met zulk bezoek denk ik...!
Nog nen dikke merci aan Rosette dat ze voor postbode wou spelen (want op de "post" vertrouw ik nie echt meer zelle)
CU
Ha, eindelijk krijgen we Rosetteke ook eens te zien!
Ik wens jullie heel heel veel plezier toe, en zorg dat je genoeg knuffels gegeven hebt, zodat je er weer een tijdje tegen kan!
Post a Comment