Vrijdag vertrokken we richting Grand Canyon.
Omdat het toch wel een dikke 7 uur rijden is vanuit Marina del Rey, besloten we om een tussenstop in te lassen.
We vertrokken direct na de lunch omdat Alain nog een aantal zaken moest afwerken voor kantoor.
Al op de 405 kwamen we in druk verkeer terecht en ook op de 10 richting downtown LA was het wel erg druk. Wij hoopten stilletjes dat we daarmee de verkeersellende zouden gehad hebben, maar niets was minder waar. Ook nog tot een stuk op de 15 was het drukjes.
Uiteraard was één van de redenen hiervoor dat op vrijdag heel wat mensen een vrije dag hadden Goede Vrijdag) om het Paasweekend in te zetten.
Maar na een ingelaste stop begon het verkeer toch wat vlotter te verlopen en uiteindelijk kon ik daarna flink doorrijden op wel héél erg lange autostrades...
Ongelooflijk hoe uitgestrekt alles is en hoe ver je kon zien. Ik zal hier onder wat foto's posten zodat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Onze eerste stop was in gokstadje Laughlin. We logeerden er in het hotel (mét casiono uiteraard) "The Golden Nugget". Ik had op het internet een aanbieding gevonden en het hotel was best mooi gelegen aan de oever van de Colorado rivier.
Wat trouwens leuk was, was het feit dat je langs de rivier van hotel tot hotel kon wandelen.
We aten er in een soort van "saloon" heel lekkere angus steak (een portie om "U" tegen te zeggen), maakten een avondwandelingetje en genoten van een goede nachtrust.
De volgende ochtend begonnen we met een "breakfast op z'n Amerikaans" (dwz uitgebreid tafelen) om daarna terug op weg te gaan richting Williams (Arizona) waar ons volgende hotel was. Williams is op zo'n goed uur rijden van de zuidingang van het Grand National Park.
Omdat we te vroeg aan het hotel toekwamen en nog niet konden inchecken, reden we dan ook maar gelijk door naar de Canyon.
Hier ga ik niet veel woorden aan vuil maken: PRACHTIG... een "must have seen" als je hier in Californïe woont of voldoende tijd hebt wanneer je hier op vakantie bent.
De foto's maken wel duidelijk waarom.
Zelfs Axelle was onder de indruk, hoewel natuurlijk het lange rondrijden wel op haar systeem begon te werken. Ons meisje wil veel liever rondlopen en zwemmen, kortom: bewegen. In een auto zitten is helemaal niks voor haar (en ook niet voor de meeste kinderen hoogstwaarschijnlijk).
's Avonds gelogeerd in de Holiday Inn in Williams. Deze raden wij NIET aan, hoewel we in een grote suite logeerden. De bedden waren er veel te hard, er was te veel lawaai (zowel van gasten als van personeel dat al om 7u 's ochtends in de gangen met de deuren begon te kloppen) en er was ook geen lift dus moest je met je valiezen de trappen opzeulen... erg handig!
Op zondag reden we naar Las Vegas... weer zo'n 3u30 rijden. Maar eerst aten we in een authentiek restaurantje op Route 66 (where we got our kicks!). Remember the song?
We verkozen wel om via de 40 te rijden en niet langs de scenic route 66, want dat was toch wel een heuse ommetoer.
We stopten aan de Hoover Dam. Wij hadden dat vorig jaar al bezocht, maar dan wel vanuit de Nevada kant, deze keer kwamen we aan de Hoover Dam via de Arizona kant.
En hoewel we dit vorig jaar dus al zagen, bleef het nog steeds erg impressionant.
Na dit bezoek reden we verder naar ons hotel "New York New York" in Las Vegas.
Mooi hotel, heel mooie ruime kamers... onze kamers hadden zicht op de "strip".
Enig nadeel: een klein zwembad voor zo'n groot hotel.
Wij hadden daar wel geen last van, want er was niet veel volk aan het zwembad, maar ik kan me inbeelden dat het daar in de zomer wel een kleine mierennest moet zijn!
We aten in het Jungle Restaurant van de MGM, want ons Axelle wou absoluut daar nog eens gaan eten. Een goochelaar en een balonspecialist (eentje die vanalles kan maken met van die dunne ballonnetjes) kwam er aan tafel de kinderen animeren. Uiteraard vond ons Axelle dat fantastisch!
Na het eten bleef Alain met Axelle op de kamer en nam ik de beide dames op sleeptouw over de strip. Ons mama herkende niets, 22 jaar geleden was zij al in Vegas maar deze hotels zijn allemaal nieuwer en dus kon ze haar ogen toch goed de kost geven.
Maandagochtend brachten we door aan het zwembad en kort na de middag vertrokken we terug richting LA.
Met een stop om te lunchen en nog een stop hier in de Marina om de nodige boodschappen te doen, stapten we om half 7 stipt terug onze woonkamer binnen.
Het was een leuk weekend en we hebben veel gezien...
Dit is wat ik bedoel met "ver" kunnen zien!
We kregen vele bordjes te zien met een waarschuwing voor "ELK"... Uiteraard geen idee wat dat moest voorstellen. Bleek dus (aangekomen in Grand Canyon Park) dat het om een soort eland gaat...
Enkele CANYON-foto's
En uiteraard een fotootje van de Hoover dam.
Mama en tante Chris op de strip in Vegas. Goed ingeduffeld. Zogezegd hadden ze kou! Wacht maar tot ze terug in het "koude" België komen op donderdag!
Uiteraard moesten ze een bezoekje brengen aan de "M&M"-store op de strip. Er staan daar zo maar eventjes 22 verschillende kleurtjes van dat snoepgoed!
2 comments:
ja,als we eens tijd hebben in de volgende jaren gaan jij en ik terug naar de grand canyon,da wil ik zien,ge weet ik ga nog veel reizen hé uw zus.
de grand canyon is inderdaad spectaculair. Bryce canyon is ook de moeite om te zien, helemaal anders van kleuren ook.Wij zijn daar toen overgevlogen per helicopter en in de canyon geland om te ontbijten. Niet goedkoop maar hebben er absoluut geen spijt van gehad.
PS : Nu hebben ze een glazen platform gemaakt aan de Canyon, hier kun je overgaan en rechtstreeks in de Canyon kijken.
Dit wil ik zeker nog eens doen in de toekomst !
Nog veel plezier
Renata
Post a Comment