Ongelooflijk maar waar... De KLM-vluchten die mijn mama moet nemen, blijken onder een of andere "vloek" te zitten.
Daarstraks mijn tante Chris en ons mama afgezet aan de luchthaven. Check-in bij Northwest ging erg vlotjes. Heel vriendelijke en behulpzame dames!
Ik reed dus met een goed gevoel terug richting Marina met Axelle.
We moesten ons zelfs haasten want Axelle had tennisles om half 6.
Een half uurtje geleden telefoon... tante Chris.
Hieronder:
Ge gelooft het nooit Kristine, wij geraken hier niet weg.
Euh... wat zeg jij? Hoor ik dat goed?
Ja, er is iets tegen ons vliegtuig aangereden en nu is de vleugel beschadigd!
Moet ik jullie dan terug komen ophalen of wat?
Ik hou je nog op de hoogte van wat er verder gaat gebeuren.
Tweede telefoontje:
Kristine, er is hier zo'n 500 man gestrand. We weten absoluut nog niet wat er zal gebeuren.
Ze proberen mensen op vluchten van Air France te zetten en andere oplossingen te zoeken.
We weten nog niet of we hier vandaag of zelfs morgen weg geraken!
Er is dus blijkbaar een apparaat tegen die vleugel geknald en er zit een gat in. Onherstelbaar beschadigd dus.
En... je gelooft het nooit... Jean-Marie Pfaff zit hier ook gestrand met ons!
Ik hou je later nog op de hoogte, maar verwittig jij laat op de avond even het thuisfront?
Derde telefoontje:
OK, we geraken hier vandaag niet meer weg.
Goed, dan kom ik jullie halen.
Thuis aangekomen om 21u10 's avonds:
Iets gegeten. Een uur aan de telefoon gehangen om een nieuwe vlucht te krijgen. Uiteindelijk gaan ze met Lufthansa via Frankfurt naar huis. Ze komen dus vrijdag ipv donderdag thuis.
Het zijn nogal toeren hé.
In de luchthaven hebben ze een klapke gedaan met de Jean-Marie en die wilde maar al te graag weten bij wie ze hier waren geweest en hij wist te zeggen dat het niet makkelijk is met kinderen na lange tijd terug naar België te keren. Wat hij hier kwam doen, dat hebben ze hem niet gevraagd.
Dus, ze hebben weer een heel verhaal om te vertellen... zowel naar hier komen als terug naar huis keren blijkt een hele moeilijke opdracht te zijn met KLM!
Ze komen dus vrijdag terug thuis... om 14u zullen ze landen in Brussel.
skip to main |
skip to sidebar
Wie had ooit gedacht dat Alain's droom toch nog zou uitkomen... Eindelijk zijn we dan "expats"! Deze blog vertelt ons verhaal van bij het begin tot we in juli 2008 terugkeren naar onze "home sweet home" in Elewijt.
.jpg)
3 comments:
hoe is dat nu mogelijk,ik had zo'n toffe vlucht met KLM,waarom hebt de Jean-Marie ook niet mee naar huis genomen dat zou nogal nieuws geweest zijn al is het zo al genoeg,de mama zal haar eigen jet moeten gebruiken in het vervolg hahaha ik wens tante en mama een behouden vlucht terug de zus
Dat kan nu toch wel niet waar zijn. Moest ik van je moeder zijn zou ik al geen zin meer hebben om bij dezelfde maatschappij te boeken.
Gelukkig kan ze op dan terug bij haar dochter terecht. Wanneer je op dat moment niemand hebt wil je percé naar huis en dan gaat de tijd toch langzaam voorbij.
Ik zou zeggen volgende keer meer geluk.
Renata
Ja sante mijn ratje!!(zoals wij uit de streek van Gent zeggen)Dat verhaal zal ik maar niet aan mijn schoonouders vertellen want die komen volgende week.... ook met KLM!
Post a Comment