Day 3 - Gallup naar Albuquerque
Vandaag vanuit Gallup naar Albuquerque gereden. We deden dit wel met een omweggetje, omdat we langs het El Morro National Monument wilden rijden.
Het was inderdaad de moeite om hierlangs een ommeweg te maken. Het is een beschermde rotsformatie waarop inscripties staan. Spijtig genoeg viel de camera uit (geen batterij meer en ook onze reservebatterijen bleken niet voldoende opgeladen) en dus hebben we van de inscripties zelf geen foto’s kunnen maken.
Van daaruit ging onze tocht verder naar Grants. Onderweg moesten we achter een “pilot car” rijden over een stuk weg dat de naam weg niet meer waard was. Ze waren er namelijk wegenwerken aan het uitvoeren, maar zo’n staat van de baan die ben ik nog nergens tegen gekomen. Ik dacht alsmaar “Als het hier nu maar niet begint te regen, want dan gaan we ongetwijfeld vast rijden”. Dat ongeluk werd ons gelukkig bespaard en zo kwamen we heelhuids in Grants, waar we stopten om te eten. Daarna ging het verder richting Albuquerque. Aangekomen in onze hotelkamer, bleek dat de airco verschrikkelijk veel lawaai maakte, zoveel dat slapen niet mogelijk zou zijn. We kregen dus een andere kamer toegewezen. Eens uitgepakt, besloten we om naar de tramway te gaan die ons boven op de berg zou brengen van waar we een prachtig uitzicht over Albuquerque hadden. Er was daar ook een restaurant en dus dachten we dat het niet slecht zou zijn om daar te eten. Dat deden we ook en zelfs niet zo maar eventjes maar héél lang. Ondertussen was het namelijk beginnen onweren en zaten we dus “vast” boven op de berg. De kabelbaan kon immers niet functioneren tijdens dit onweer (met veel bliksem en wind en regen).
Toen het dan na een uurtje weer opklaarde, konden we eindelijk een ticketje bemachtigen om terug dalwaarts te keren.
Het was alleszins de moeite waard geweest... prachtige vergezichten!
Terug in het hotel konden we Axelle niet meer houden, want die wilde absoluut zwemmen.
De dag eindigde laat, half 12, morgen wordt er verder gereden naar Amarillo in Texas.
Dag4 - Albuquerque naar Amarillo
Om nog even terug te komen op het hotel waar we dus deze nacht sliepen: ABSOLUUT ZIJN GELD NIET WAARD: heel lawaaierig omdat de tussendeuren tussen de kamers niet goed afsluit en dus de buur zijn tv precies in onze kamer stond, ook hun lachen en praten leek alsof het naast ons bed gebeurde, heel lawaaierig omdat om 6u in de ochtend de buldozers en graafmachines bijna binnenreden... ze zijn er blijkbaar aan het bijbouwen... vies want er lag een dode kakkerlak in onze badkamer onder het badmeubel (jakkes!). Wij gaan altijd voort op de goede reviews op het internet, maar deze keer zaten ze er dus naast of hadden wij dus dubbele pech.
Bij het uitchecken heeft Alain dus even een woordje met de baas gehad en om de naam van zijn hotel niet in gedrang te brengen kreeg hij de 50% korting die hij had gevraagd!
Omdat er geen ontbijt in onze overnachting inbegrepen was (en ik het ook niet meer betrouwde met die kakkerlak), moesten we eerst en vooral op zoek naar een restaurant om te ontbijten.
Dat was niet zo evident... uiteindelijk kwamen we terecht in een oude diner, maar het ontbijt was er superlekker. Alain kon er zowaar dunne pannekoeken krijgen.
Daarna was het terug de I-40 op en richting Amarillo... zo’n 4u30 verder.
Er viel niet echt veel te zien deze keer. Je kan uiteindelijk geen 10 keer dezelfde landschapsfoto’s trekken hé. Dus van deze dag weinig foto’s.
Voor de lunch stopten we in een klein boerengat, waar we uiteindelijk dan toch een klein restaurantje vonden met uitstekende bediening en een goede saladbar.
Texas ligt wederom in een andere tijdszone en zo kwamen we uiteindelijk pas om een uur of half 6 ’s avonds ter plaatse. Op deze enkele dagen reizen hebben we dus al 2x onze klok een uur verder moeten zetten.
Eens we in Texas inreden, viel het ons wel op dat er meer en meer windmolens langs de weg stonden, en dat zowel oude als moderne.
Ook ineens heel veel koeien, vooral dan zwarte en donkerbruine vellekes, ocharme die beestjes met de warmte. Het is hier namelijk warm, zo’n 34 à 35°C... niet zo slecht hé.
Gelukkig stond er een verkoelend windje toen we aan ons hotel uitstapten.
Blijkbaar trekken wij toch wel problemen met hotelkamers aan, want wederom zijn we (net zoals gisteren) van kamer moeten veranderen omdat de airco stuk was in de oorspronkelijke kamer en een énorm ratelend lawaai maakte.
Nu hebben we vanuit onze kamer zicht op het overdekte zwembad dat in een soort van binnentuin ligt.
Maar... spijtig genoeg kon ik deze post niet posten omdat het internet plat lag...
Dag 5- Amarillo naar Wichita Falls
Vandaag vertrokken in Amarillo (I-40) en die verlieten we al gauw om naar beneden te rijden, richting Wichita Falls. Opnieuw zo’n 4u30 te rijden vandaag... maar dus geen Interstate 40 meer voor ons, da’s nu verleden tijd. Ondertussen hebben we al 2000km gereden. De trip naar Wichita Falls verliep zeer vlotjes... gelukkig. We kwamen er al rond iets voor 15u toe en dus tijd genoeg om in het openluchtzwembad van het hotel te plonzen. Het weer is heerlijk (zo'n 35 Celcius). Deze ochtend in Amarillo regende het en was het amper 18 graden.
Morgen trekken we verder naar Dallas en de dag erna naar Houston.
Foto's volgen apart
No comments:
Post a Comment