Antwoorden op vragenronde...

Om Kastelke en Marion's nieuwsgierigheid nog wat te voldoen, nog enkele antwoorden op gestelde vragen.
Alain is sinds vrijdagavond terug in Belgenland. Volgende keer vertrekken we dus met z'n allen. Alain moet niet meer heen en weer pendelen! Dat zou trouwens té vermoeiend zijn. En dat zou ook betekenen dat ik héél alleen moet inpakken en meubels demonteren en dat laatste zie ik nou echt niet zitten!

Axelle gaat in Amerika naar de 4th grade, want ze eindigt nu het derde leerjaar in België!
Ze volgt inderdaad al wat Engelse les (privé), elke woensdagnamiddag 1 uurtje bij een mevrouw in Mechelen.
We willen niet dat ze totaal hulpeloos is ginder. Gelukkig hebben we toch nog een dikke maand ginder om nog wat in de taal te komen hé. Hopelijk leert ze waar we wonen ook gauw kindjes kennen zodat de taal spontaan komt...
En dan ben ik er natuurlijk nog om haar te helpen bij eventuele problemen. Dat zal mijn hoofdtaak zijn ginder.

Wat dat terugkeren na 2 jaren betreft, staat er niet echt iets vast (aiai, dit gaan de ouders niet graag lezen). Maar het is wel de bedoeling dat we na 2 jaar terugkomen. Ik kan maximum nog 1 extra jaarte loopbaanonderbreking bijvragen, daarna is het verlof zonder wedde of ontslag.
Ik doe mijn werk erg graag, dus zou ik dat laatste toch wel willen vermijden.
2 jaar vakantie is al niet slecht hé! Trouwens ik denk dat ik mijn familie en vrienden té erg ga missen moest het langer duren.

Gisteren waren de toekomstige huurders, Wim en Manja, op bezoek met hun babydochtertje Eva. We hebben nog eens alle plaatsen van het huis bezocht en overal de attentiepuntjes benadrukt. Daarna hebben we gezellig gekeuveld in de tuin (in de schaduw weliswaar) en daar is wel 3x gezegd dat ze misschien niet meer weg gaan willen uit ons huis. Gelukkig voor ons zijn beide partijen contractgebonden en moeten ze het huis dus vrijmaken voor 16 juli 2008. (hihi)
Ook onze buren, Rosette en Monty, hebben kennisgemaakt met "hun nieuwe buren". Fijn was te zien dat het tussen hen klikte. Weer een zorg minder!

Axelle had gisteren een "dipje", ineens vond ze het naar Amerika gaan geen goed idee meer. Een uur later kon ze daarentegen niet meer wachten tot het vertrek! Ik vrees dat we deze "dipjes" nog enkele malen gaan meemaken, ook zeker wanneer de school opnieuw start. Want dan gaat het pas echt beginnen.

Ik ben er echter van overtuigd dat deze moeilijke start maar een tijdelijke beproeving van ons geduld zal zijn en dat ze na een tijdje zich echt wel ingeburgerd zal voelen in haar nieuwe school en nieuwe omgeving.

Ziezo, nu ga ik weer aan de slag want ik zit op kantoor en mijn middagpauze is om!