Om Marion en Kastelke's nieuwsgierigheid te bevredigen, hier wat extra informatie over ons gezinnetje.
Wij zijn met ons drietjes: mijn man Alain, voor wiens werk we naar Los Angeles trekken, mijn dochter Axelle van 8,5 jaar, die uitkijkt naar het mooie weer in Los Angeles en ikzelf, momenteel nog werkzaam bij een groot Frans bedrijf (Suez) op de dienst Human Resources en dat nog tot en met 30 juni. Dan neem ik 2 jaar carrière-onderbreking en begint het "grote avontuur" voor ons gezin.
Voor Alain is dit een hartewens die uitkomt... hij droomt er namelijk al jaren (stil en hardop) van om in het buitenland te kunnen werken en wonen.
Wat Axelle betreft, hadden we een beetje schrik van de reactie, maar al bij al is dat héél goed meegevallen. Met Pasen zijn we 2 weekjes in Los Angeles geweest en ze vond het er reuze!
Wat wil je: vakantie, mooi weer, elke dag op restaurant... 't is misschien niet helemaal zoals het in de toekomst zal zijn (ik bedoel: restaurantbezoekjes zullen wel wat minder zijn en 't zal ook niet altijd vakantie zijn). Maar toch, de reacties waren zeer positief!
We zijn met Pasen haar school gaan uitkiezen en onze woonplaats en ze kijkt er eigenlijk wel echt naar uit om te verhuizen.
Deze ochtend heeft ze nog eens afgeteld op de kalender in onze keuken hoeveel nachten we nog in ons huis in België zullen slapen. Ik dacht dat het er nog 38 zijn. Dat zal dus best snel gaan...
Volgende week zondag komen onze huurders nog even langs om nog eens wat uitgebreider kennis te maken en dat vonden wij een zeer leuk initiatief van hen. Het toont ook dat ze voldoende belangstelling hebben voor ons huis, wat me enigszins geruststeld.
Alain is sinds vorige week in Los Angeles en slaapt nu al enkele nachten in ons appartementje ginder. Gisteren heeft hij via de webcam alle kamers aan me getoond en mijn handen "jeuken" om het helemaal te gaan inrichten.
En stel je voor, het was er al zo'n 30°C... da's wel wat anders dan de 15°C waar we het hier met moeten stellen.
Eens we ginder zijn, ga ik zeker en vast ook "fotootjes posten", eerst en vooral de fotootjes van ons afscheidsfeestje... dat nu al vastere vormen begint aan te nemen. Gelukkig kunnen de meeste mensen die we hebben uitgenodigd effectief ook komen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde!
Zo beste Kastelke en Marion, ik hoop dat ik jullie plezier heb gedaan met dit antwoordje op jullie vraagjes...???
Groetjes en tot binnenkort...
.jpg)
2 comments:
Scholen zijn geografisch gelinkt aan de plaats waar je woont. Wij hebben dus eerst scholen bezocht en pas na onze beslissing over de school een huis gaan zoeken...
Wat buitenlanders betreft in het bedrijf waar Alain werkt... geen Belgen! Alleen een Parijzenaar en een Engelsman. De Engelsman keert echter terug naar Europa in september. Frans spreken zal dus toch kunnen... Vlaams zal onder ons beperkt blijven!
Kristine, dank u wel voor het inwilligen van ons verzoek! Het leest stukken leuker als je een klein beetje zicht hebt op de mensen achter heel het verhaal.
Gaat Alain nu al ginder blijven, of reist hij over-en-weer tussen LA en België.
Ik denk dat je in LA massa's Belgen tegen kan komen hoor. Indien je daar behoefte aan hebt, kan je eens informeren via Vlaming in de Wereld (of een zoekertje plaatsen op Radio Vlaanderen Internationaal).
Axelle zou hier in september starten in het 3de leerjaar? En ginder gaat ze dus naar grade 3? Krijgt zij voor het vertrek al Engelse les?
Het zal best wel aanpassen zijn voor jou, als je nu gaat werken en ginder plots niet meer. Maar in LA heb je altijd wel zo'n beetje dat vakantie-gevoel, dus dat zal wel goed komen zeker?
Moeten jullie terugkeren na twee jaar, of kan je eventueel verlengen?
(hahaha, da's makkelijk hé, zoveel vragen, dan heb je direct weer stof voor een volgende aflevering van je blog)
Post a Comment