Inneke onze lerares Spaans heeft daarstraks de studenten persoonlijk hun resultaten doorgebeld. Best lief van haar want ze vertelde er eveneens bij dat ze maandag niet op ons etentje van de Spaanse les aanwezig kan zijn omwille van rugproblemen.
En nu hou ik jullie niet langer in spanning, mijn resultaat is er eentje waar ik best fier op ben: 91,5/100.
Dit motiveert mij om in LA verder mijn Spaanse kennis op te bouwen. Dat wordt mijn persoonlijke challenge, terug aanpikken binnen 2 jaar bij mijn Belgische medestudenten.
Zoals de titel het doet vermoeden, zijn we eraan begonnen... met hulp van de buurjongen, Jonathan, en de onmisbare buurman Monty hebben we de eerste kasten gedemonteerd en naar de stockeerruimte bij de schoonouders gebracht. De living begint er meer en meer 'leeg' uit te zien, wat best wel een "raar" gevoel met zich meebrengt.
Vanavond nog een etentje met onze goede vrienden Kris en Nadine, totaal ongepland... en dat is nu net wat het zo leuk maakt...
Hasta la vista!
skip to main |
skip to sidebar
Wie had ooit gedacht dat Alain's droom toch nog zou uitkomen... Eindelijk zijn we dan "expats"! Deze blog vertelt ons verhaal van bij het begin tot we in juli 2008 terugkeren naar onze "home sweet home" in Elewijt.
.jpg)
1 comment:
Leuke reactie van je buren!
Knap zeg, je resultaat van Spaans! Ben best een beetje jaloers, talen leren heeft mij nooit zo goed gelegen, dus ik zal al heel blij zijn als ik zeer goed Engels kan spreken na 2 jaar.
Gaat je dochter ook Spaans krijgen in de school?
Post a Comment