Ziezo, 10 pm en net terug van een fantastisch Thanksgiving meal!
Met een glaasje wijn bij de hand, stak ik een handje toe in de keuken, want bij zo'n stuffed turkey komt wel heel wat bij te zien.
Elk half uur moeten ze die kalkoen overgieten met saus en dat dus uren aan een stuk!
Verder moesten de aardappelen nog gemaakt worden (pureren), de zoete aardappelen (rood-oranje kleur !!!) nog gepeld worden en gepureerd, de boontjes nog klaargemaakt worden... dit was een mengeling van boontjes, mushroomcream, melk en ajuin (maar precies gefrituurde!) en deze mengeling ging dan nog enige tijd in een warme oven... very crispy (njam njam)... en nog een aantal zaken die ik zeker vergeet.
En dan was het eindelijk tijd om de kalkoen uit de oven te halen... en te snijden (een ander verhaal, want niet zo eenvoudig), gelukkig moest ik dat niet doen.
In ieder geval hadden Nancy en haar mama erg hun best gedaan en was het dus een superlekkere onvergetelijke ervaring.
Voor we konden eten werd er bedankt (een soort gebedje), bedankt voor alles wat op tafel stond, bedankt voor het hebben van zo'n leuke familiebijeenkomst... en mocht ieder op zijn beurt zeggen waarom hij/zij dankbaar was. Soms emotioneel... maar ik ga daar niet over in de details gaan.
Na het eten, gingen we een wandelingetje maken aan het kanaal... kwestie van plaats te maken voor het dessert: kaastaart, tiramisu, gemarmerde cake (alle drie mijn baksels) en een pumpkin pie (traditioneel dessert bij Thanksgiving naar het schijnt en mocht dus niet ontbreken op het appel). Stom als we zijn, hebben we van de desserts geen foto's genomen... Maar ja, die zullen nog wel op tafel komen, zo'n turkey dat weet ik nog zo niet (al dat werk!).
Voilà, hier zijn ze dan de fotookes... uiteraard met een woordje uitleg erbij.
Nancy die de kalkoen overgiet met de saus.
Op de achtergrond Nancy's mama die aardappelen schilt. En vooraan Nancy en ikzelf. Wij gingen net aan de boontjes beginnen en waren het recept aan het bestuderen op het doosje van de ajuintjes.
Zoals ik al zei, stak ik een handje toe in de keuken en pureerde ik de aardappelen.
Arme Jeff moest proberen de kalkoen te snijden... niet evident!
Aan tafel! Van links naar rechts: Axelle, Alain, Mama van Nancy, Jeff, Nancy, Amy, Brian
En hier de andere broer van Nancy, Kurt, en haar zoontje Michael en ik zit achter Kurt's hand!
En uiteraard kon een fotooke van wat ik dan allemaal heb binnengespeeld niet ontbreken! Er waren dus ook croissantjes... jaja, vers gebakken... en verder zien jullie: vooraan de mashed patatoes met vleessaus, links de kalkoen (lekker sappig!), daarboven de rode cranberriessaus, daarnaast de boontjes met uien (lekker krokant), in het midden de "jams" (zoete aardappelen) en rechts mijn croissantje... Njam njam: voor herhaling vatbaar. En het goede nieuws is dat we leftovers meekregen en morgen dus nogmaals kunnen genieten van al dat lekkers. Ik moet alleen maar pureepatatjes maken!
3 comments:
Ziet er heel erg lekker en gezellig uit!
Kristientje gij hebt dat toch niet allemaal opgekregen hé? Dat is bij ons voor 2 of 3 personen.
Goed dat diene blog terug in orde is want ik begon dat al te missen.
Blijkbaar is de spam niet alleen bij mij maar bij ongeveer 80% van de e-mail gebuikers.
Doei
Kristien, ik dacht altijd dat ze die kalkoen opvulden met het één of ander maar dat ziet er toch niet zo naar uit. In elk geval kan het niet slecht geweest zijn.Ik betwijfel of ik zulk beest in mijne oven krijg ! Had onlangs een ovenschaal gekocht in de makro met de bedoeling een grotere hoeveelheid lasagne te kunnen maken. Wat bleek, bij thuiskomst kon de deze niet in de oven. Spijtig !
Groetjes,
Renata
Post a Comment