Friday, November 17, 2006

Thanksgiving

Volgende week is het Thanksgiving, op donderdag om meer precies te zijn.
Misschien eerst even een woordje uitleg over waar dat feest vandaan komt en wat er eigenlijk wordt gevierd (teruggevonden op een Amerikaanse site die leraars helpt bij het ineensteken van hun lessen én uiteraard netjes voor jullie vertaald):

Een 400 tal jaar geleden leefde een groep mensen, "The Pilgrims" in Engeland. Zij wilden Engeland verlaten omdat ze het niet eens waren met het geloof van de kerk. Ze wilden dus graag naar Amerika verhuizen om daar te kunnen leven volgens hun eigen geloof. In 1620 namen ze dus de boot "Maryflower" om de Atlantische Oceaan over te steken en kwamen ze uiteindelijk toe in Plymouth (Massachusetts). Het leven was er erg hard voor hen tijdens de eerste winter, maar tijdens de lente lieten de oorspronkelijke bewoners van Amerika hen zien welke zaden ze moesten planten om een goeie oogst te hebben. In de herfst werd er een drie dagen durend feest georganiseerd waar er overvloedig werd gegeten en waar men bedankte voor zoveel voorspoed. Het is nog steeds dit feest dat nu wordt voortgezet als het traditionele Thanksgivingfeest. Thanksgiving valt altijd op een andere datum, maar steeds op de 4de donderdag van de maand November.

En nu to the point: wij dachten eerst een gewone maaltijd te koken (allé, ietske feestelijker dan anders, maar geen "stuffed turkey" vanwege té groot voor 3 personen), maar gisterenavond zijn onze plannen drastisch gewijzigd!

Na de soep en salades en desserts in het Clubhouse van Mariners Village, werden we nog voor een glaasje wijn uitgenodigd bij Nancy en Jeff (met de kindjes Amy en Michael- zie post van Trick or Treat night).

Nancy vroeg naar onze plannen voor Thanksgiving en wij zeiden dat we gewoon thuis gingen blijven en onder ons drietjes iets eten... Dit kon uiteraard niet volgens haar! Dus werden we uitgenodigd bij hen. Na nog enkele tegenwerpingen van onze kant (haar moeder komt nl over uit Chicago voor dit feest en haar 2 broers zullen ook al op het feest zijn), bleek dat een "neen" er niet ging ingaan bij Nancy. We worden donderdag dus om 13u verwacht en Axelle vindt dat reuzeleuk!

Uiteraard wilde ik niet zomaar "aanschuiven". Ik mag, na enig aandringen, tiramisu en kaastaart maken als dessert. Een goei fleske Pouilly fuissé en Belgische koekjes (van Jules de Strooper) lagen daarjuist al in mijn winkelkarretje, want... naar goede Belgische gewoonte, komen wij niet met lege handen toe.

En zo zullen wij volgende week voor de eerste keer in ons leven (en misschien ook voor de laatste keer, wie weet) mee genieten van een stuffed turkey, mashed patatoes enz enz...

Meer hierover uiteraard volgende week vrijdag (met foto's: beloofd!).

4 comments:

saskia said...

Dit is een van de feesten waarvan ik vind dat je ze echt eens zou moeten kunnen meemaken in een amerikaans gezin.

Dit jaar zullen we thanksgiving nog gewoon met ons tweetjes vieren, maar ik hoop de volgende jaren toch met andere mensen samen te kunnen tafelen. Blijkbaar beginnen ze hier dus vaak 's middags en stopt het niet tot een kot in de nacht. Dit zijn echt de soort feesten waar ik van houd. De hele dag gezellig samen zitten met niks anders te doen dan babbelen, drinken misschien een gezelschapspel spelen en eten.

Anonymous said...

De eerste Thanksgiving is een echte ervaring. Het eerste jaar dat we hier woonden, werden we ook uitgenodigd. We waren enorm vereerd om dit feest met Amerikanen te mogen vieren. Ik moet zeggen dat dit enorm goed is meegevallen. We leerden onze buren en hun hele familie kennen. Toch voelden we ons ook een beetje als 'indringers' op dit familiefeest...

Daarom hebben we besloten om er nu elke Thanksgiving op uit te trekken, zo vermijden we om 'neen' te moeten zeggen... Elke uitnodiging is immers zo lief bedoeld, maar wij willen niet dat mensen zich verplicht gaan voelen om ons uit te nodigen (omdat je hier geen familie hebt). Het is immers vooral een familiefeest...

Maar geniet ervan! Het is een enorme ervaring...

Groetjes,

@nn said...

Meestal wordt er samen gekookt op Thanksgiving, dat is een evenement op zich en dan brengt iedereen een deel van de maaltijd mee, jij dus blijkbaar het dessert, goed zo.
Natuurlijk weet ik niet hoe het bij jullie vrienden zal zijn, maar stel je geen luxedineetje voor zoals we in Belgie gewoon zijn. Ook voor zo'n groot feest wordt er op papieren borden en plastiek bestek gegeten, vaak gewoon rechtstaand omdat er te veel volk in huis is.
Maar misschien ook niet, vertel het ons maar gewoon achteraf, ik ben al benieuwd.

Anonymous said...

de zever loopt al uit mijne mond als ik dat lees want ik weet dat gij nen ongelooflijk lekkere tiramisu maakt om nog niet van die kaastaart te spreken. Allé succes ermee
Kusjes