5th grade kampeertrip

Vrijdag na school vertrok een deel van 5th grade naar de kampeerplaats Leo Carrillo ten noorden van Malibu. Het was maar een tiental gezinnen dat uiteindelijk ter plaatse was.
Zij die er niet bij waren, hadden groot ongelijk.

Ik was al wat eerder met Gaby vertrokken, zodat we zeker een mooie campingspot zouden hebben. En of we dat hadden!

We stonden op campingplaatsje nummer 91 (dit vermeld ik in geval nog mensen daar zouden gaan kamperen, trouwens ook nummer 13 is daar wel leuk) onder een supergrote boom die ons dus veel schaduw bezorgde.

Zaterdagochtend waren we al vroeg uit de veren. We gingen naar het strand omdat het laag tij was om naar de "pools" te gaan kijken. Wat stel je je daar bij voor: rotsen waartussen water is blijven staan, waar mooie grote (levende!) zeesterren in het water dobberen, krabben zich verstoppen onder het zeewier en er een vrijwilliger je een superlange en interessante uitleg geeft over wat je wel en niet mag doen ter plaatse. Ik zou zeggen "ik schrijf hier wat uitleg", maar dat kan ik niet omdat ik niet dichtbij genoeg geraakte. Met mijn slippers aan mijn voeten was het namelijk wat te glibberig op die rotsen en ik wilde toch niet achterover vallen en de rest van de kampeertrip op een pijnlijk achterste moeten zitten!

Daarna volgde een lekkere lunch op de bbq. In de namiddag gingen Gaby en echtgenoot Masud in de bergen wandelen en de andere families trokken allemaal naar het strand.

Het werd uiteindelijk een bewogen namiddag.

Wij stapten te voet naar het strand, maar alle spullen werden op een pickup truck van één van de papa's geladen. Axelle stapte met ons te voet, maar de meeste kinderen reden gewoon vanachter in de truck mee (in de laadwagen dus). Wij zagen hen voorbij komen en dachten nog: "Aiai, dat is niet toegelaten..."

Toen we bij de parking kwamen, stond Tim (de papa in kwestie) aan de kant, aangehouden door de State Beach Police. Inderdaad omdat hij dus die kinderen van de camping tot aan het strand reed in die laadbak van zijn truck. Tot overmaat van ramp bleek hij zijn rijbewijs per ongeluk in zijn andere wagen gelaten te hebben. Zijn echtgenote moest dus terug naar de camping en hij bleef in handen van de politie. Gelukkig kon Liz snel terugkomen met het rijbewijs en kon het ticket geschreven worden.

Na een 10-tal minuten relaxen op het strand, bleek plots één van de kleinere broertjes van een 5th grader spoorloos verdwenen te zijn. RAMP O RAMP dus!

Alle ouders begonnen direct in alle mogelijke richtingen te zoeken, maar uiteindelijk was het één van de State Beach Police patrol cars die de kleine avonturier terug tot bij ons bracht.

Zijn papa was duidelijk zeer opgelucht dat zijn kleinste spruit terug veilig was. In geen tijd was dat kleine ventje dus naar het volgende strand gerend.

Nadien bleven ieders ogen rusten op de kleinste van onze groep... van weglopen kon geen sprake meer zijn.

Na een lekkere bbq eindigden we de dag aan het kampvuur waar Mike en Philip (2 papa's van jongens uit Axelle's klas) liedjes zongen en gitaar speelden. Meestal gekende deuntjes van The Beatles, The Rollingstones enzovoort... dus meezingers.

Deze ochtend moesten we spijtig genoeg al vroeg pakken, want Alain moest op tijd in de luchthaven zijn deze namiddag (hij zit nu al een uurtje in het vliegtuig richting Engeland).

Het was een heel plezante ervaring. Wij gaan zeker nog eens kamperen als we terug thuis zijn in België.

Links ons tentje... dat we op de Silent Auction kochten verleden week.

Op weg naar het strand van Leo Carrillo.
Partijtje frisbee voor Arya en Axelle.
De 2 Europeaantjes...