Een eekhoorntje

Een tweede postje, omdat ik helemaal vergeten was dat we deze ochtend, tijdens het ontbijt, wel een hele speciale gast hadden.

Zoals gezegd, deze ochtend (bijna vergeten door heel dat "stankverhaal") zat er een lief eekhoorntje op ons terras... aan het schuifraam (vandaar het vliegenraam voor zijn snoet). Wat zo grappig was, is dat het helemaal niet benauwd was wanneer we dichterbij het raam gingen kijken. Toen ik met mijn fototoestel in de aanslag ging liggen, leek het er zelfs op dat hij (of zij?) een pose aannam om mij te plezieren.
Axelle wilde het beestje absoluut voederen, maar dat is in het dorp verboden... er zitten hier namelijk méér dan genoeg eekhoorns en ze richten de nodige schade aan wanneer ze door een openstaande deur een flat kunnen binnendringen.
'k Heb 't beestje dus niet kunnen belonen voor de fotoshoot...
Benieuwd of hij/zij volgende keer nog zo geduldig zal poseren?!