Hulplijn Kristine

Vandaag lijkt mijn telefoon wel de "hulplijn"...
Om kwart voor 9, ik was net terug van school, kreeg ik een telefoontje van buurvrouw Nancy. Ze kon de nanny niet vastkrijgen en haar zoontje had een astma-aanval en was dus niet naar school kunnen vertrekken. Nancy moest zelf wel op tijd op kantoor zijn... dus werd "hulplijn Kristine" ingeschakeld: of ik effe kon komen oppassen tot de nanny zou opduiken.
Uiteraard help je je buren uit de nood... Michael, het jongetje in kwestie, is trouwens een heel braaf ventje (leeftijd: 1st grade).
Om kwart voor 11 kwam de nanny eraan gehold (totaal buiten adem) en werd ik dus afgelost.

Volgend telefoontje dat ik kreeg was er eentje uit Aartstelaar in België, van ons Chrisje (mijn tanteke). Dat was echt een plezier om eens iemand uit België aan de lijn te krijgen (toch weer eens iets anders dan chatten met de webcam).

Tijdens de chat met mijn mama en papa, wederom telefoon. Ditmaal was het terug prijs... Tamzen, Maia's mama, om me "a big favor" te vragen: of ik Maia mee van school naar huis kan brengen... Tuurlijk kan ik dat, Axelle zal trouwens erg blij zijn dat ze met Maia met de poly pockets kan spelen.

En zo heb ik mijn "goede daden" voor vandaag dan weer volbracht (tenzij er nog op mij beroep wordt gedaan natuurlijk voor ik vanavond in bed duik).

Dit is weer een extra stapje in het inburgeringsproces... Ik vind het fijn dat deze mama's hun kinderen aan mij toevertrouwen, hoewel wij hier nog niet zo lang wonen. Geloof me gerust: dit geeft een zéér goed gevoel!