Eerst even een kijkje nemen 2 posts hieronder...
Ik had namelijk iets gevonden op het strand en wist niet wat het was.
Dankzij de Belgen in Pasadena, Nele en kroost, kwam ik ondertussen te weten dat het een "sand dollar" is.
By the way: "Dankjewel om mijn curiositeit zo snel te bevredigen! Daar hou ik van, want ik ben nogal van ongeduldige aard moet ik zeggen."
Wat is een "sand dollar"? Een soort van diertje dat uiteraard in het water leeft. De meer technische uitleg (in het Engels) hieronder. Exact overgenomen uit Wikipedia.
Sorry dat ik het niet vertaal... 't is een beetje té lang en 'k heb geen goesting! Voilà...
"Sand dollars are in the Echinoid (Echinoderms) class of marine animals. When they are living, they are covered with a suit of moveable spines that encompass the entire shell. Like its close relative the sea urchin, the sand dollar has five sets of pores arranged in a petal pattern. The pores are used to move sea water into its internal water-vascular system, which allows the creature to move.
Sand dollars live beyond mean low water on top of or just beneath the surface of sandy or muddy areas. The spines on the somewhat flattened underside of the animal allow it to burrow or to slowly creep through the sand. Fine, hair-like cilia cover the tiny spines. Tubefeet or podia that line the food grooves, move food to the mouth opening which is in the center of the star shaped grooves on the underside of the animal called the oral surface. Its food consists of plankton and organic particles that end up in the sandy bottom.
On the ocean bottom, sand dollars are frequently found together. This is due in part to their preference of soft bottom areas, which are convenient for their reproduction. The sexes are separate and, as with most echinoids, gametes are released into the water column. The free-swimming larvae metamorphose through several stages before the skeleton or test begins to form, and they become bottom dwellers.
The name "sand dollar" is a reference to their round flat shape, which is similar to a large coin.
The term "sand dollar" can also refer to the test left when a sand dollar dies. By the time the test washes up on the beach, it is usually missing its velvety covering of minute spines and has a somewhat bleached appearance due to its exposure to the sun."
Wednesday, February 27, 2008
Another party
Gisterenavond naar een Partylite candle party geweest bij Nancy.
Ik was al eens naar eentje bij Jana geweest.
Wat moet je je erbij voorstellen? Een hele resem kandelaars en kaarsen... een tafel vol!
Sommige té kitcherig naar mijn oordeel, andere echt héél strak van lijn en voor mij dus vallend onder de noemer "mooi"!
Toch keuze genoeg om 2 "parties" na elkaar aankopen te kunnen doen.
Heb er ook theelichtjes gekocht met een aangenaam geurtje (die theelichtjes gaan veel langer mee dan die van Ikea) en ze branden ook veel mooier (schoon gelijkmatig vlammeke).
Vorige keer kocht ik onder andere een mooi windlicht (zie foto).
Gisteren een metalen vierkante voet, daarop een uitgeholde witte vierkante kaars. In die kaars staat een glazen houdertje waarin je theelichtjes brandt of kleine kaarsjes...
Héél schoon (toch weer naar mijn eigen smaak natuurlijk).
Weer eens iets anders dan "Tupperware", "Mylène"... of al die party-avonden die we ondertussen toch wel meer dan beu aan het worden zijn.
Ik was al eens naar eentje bij Jana geweest.
Wat moet je je erbij voorstellen? Een hele resem kandelaars en kaarsen... een tafel vol!
Sommige té kitcherig naar mijn oordeel, andere echt héél strak van lijn en voor mij dus vallend onder de noemer "mooi"!
Toch keuze genoeg om 2 "parties" na elkaar aankopen te kunnen doen.
Heb er ook theelichtjes gekocht met een aangenaam geurtje (die theelichtjes gaan veel langer mee dan die van Ikea) en ze branden ook veel mooier (schoon gelijkmatig vlammeke).
Vorige keer kocht ik onder andere een mooi windlicht (zie foto).
Gisteren een metalen vierkante voet, daarop een uitgeholde witte vierkante kaars. In die kaars staat een glazen houdertje waarin je theelichtjes brandt of kleine kaarsjes...
Héél schoon (toch weer naar mijn eigen smaak natuurlijk).
Weer eens iets anders dan "Tupperware", "Mylène"... of al die party-avonden die we ondertussen toch wel meer dan beu aan het worden zijn.
Wie weet wat dit is? Who knows what this is?
Tijdens mijn snelwandelen langs de kustlijn deze ochtend, viel mijn oog op onderstaande schelpachtige creatie... met een afdruk van een zeester? Geen idee!
Het lijkt een schelp, maar het is flinterdun en heeft een platte achterkant. Aan die achterkant zit een klein gaatje (slechts enkele milimeters diameter) en is het meer een "kroko"-patroon.
Zoals je ziet vond ik er eentje dat redelijk intact was en een ander dat gebroken is (waardoor je erin kan kijken).
Al zovele keren langs de kustlijn gewandeld hier... nog nooit dit tegengekomen.
Ik vond het alleszins mooi genoeg om het mee naar huis te nemen en er een fotootje van te nemen. Nu ben ik echter wel supernieuwsgierig naar WAT dit kan zijn.
Wie kan mij helpen???
Het lijkt een schelp, maar het is flinterdun en heeft een platte achterkant. Aan die achterkant zit een klein gaatje (slechts enkele milimeters diameter) en is het meer een "kroko"-patroon.
Zoals je ziet vond ik er eentje dat redelijk intact was en een ander dat gebroken is (waardoor je erin kan kijken).
Al zovele keren langs de kustlijn gewandeld hier... nog nooit dit tegengekomen.
Ik vond het alleszins mooi genoeg om het mee naar huis te nemen en er een fotootje van te nemen. Nu ben ik echter wel supernieuwsgierig naar WAT dit kan zijn.
Wie kan mij helpen???
Friday, February 22, 2008
Nieuw speelgoed voor mama: zie hieronder
Ik ontdekte Animoto, een website waar je met je eigen foto's een kleine videoclip kan maken.
Je kan er eigen muziek op downloaden of muziek die ze zelf voorstellen op hun website.
Alle clips die korter zijn dan 30 seconden, zijn gratis.
Natuurlijk was ik nieuwsgierig en begon ik wat te jongleren met foto's van Axelle.
Ik vind dat het resultaat leuk oogt...
En jullie?
Je kan er eigen muziek op downloaden of muziek die ze zelf voorstellen op hun website.
Alle clips die korter zijn dan 30 seconden, zijn gratis.
Natuurlijk was ik nieuwsgierig en begon ik wat te jongleren met foto's van Axelle.
Ik vind dat het resultaat leuk oogt...
En jullie?
Wednesday, February 20, 2008
Een kleine rechtzetting
Ik zit al enkele dagen te overwegen of ik deze post zou schrijven of niet...
Wel, ik heb beslist: ik schrijf 'm.
De titel zegt het: Een kleine rechtzetting... of met andere woorden:
WE (the 3 of us) STILL LOVE IT OVER HERE!
IF ONLY "HERE" COULD BE A LITTLE BIT CLOSER TO BELGIUM...
Tijdens een recente chat had ik mij namelijk laten ontglippen dat Axelle het dit schooljaar wel iets moeilijker heeft op school.
"News travels fast... " en zo kwam wat ik gezegd had weer terug tot in Amerika bij mij...
Nu, niemand moet zich door deze post "aangevallen" voelen. Babbelen, roddelen, voortvertellen over iets wat je gehoord hebt (direct of indirect)..., is iets menselijks en het enige wat ik met deze post wil bereiken, is het rechtzetten van een "verkeerde indruk" die ik misschien heb meegegeven in die chat. So here we go!
Jullie mogen allemaal op jullie 2 oren slapen hoor... het is niet zo dat ik haar bij de haren naar school moet slepen elke ochtend!
Axelle heeft het iets moeilijker omdat de meeste van haar vriendinnetjes al 11 zijn (verjaren begin van het jaar) en dat is iets dat zich nu echt wel begint te tonen. Misschien heeft het iets met LA te maken, misschien is het in België ook zo? Geen idee! Sommige van die meisjes zijn echt al zeer rijp. In ieder geval "spelen" die dus niet graag meer, maar vertellen die liever over kleren, haardracht en hun "boyfriends" of "boyfriends they would like to have" en dat interesseert onze dochter (gelukkig) nog niet.
Als ik dus zeg dat het moeilijker is dit schooljaar, is het vooral omdat ze nog een speelvogel is en dat in tegenstelling tot haar vriendinnen van in de klas... Daar kan je spijtig genoeg weinig aan verhelpen! Gelukkig heeft ze nog andere vriendjes en vriendinnetjes hier waar we wonen en kan ze zo haar hartje ophalen wanneer ze maar wil.
Ook is 5th grade een stuk serieuzer dan 4th grade verleden jaar. Dit is echt dé voorbereiding op het overschakelen naar een andere school! 5th grade is dus méér huiswerk en vooral méér projecten. Elke maand moet er een ander project gemaakt worden: opzoekingen op het internet, schrijven van één (of meerdere) essay en het maken van een poster en powerpointpresentatie. Onnodig te zeggen dat dit héél wat "speeltijd" in beslag neemt.
Dan is er ook nog "Franse les met mama"... niet echt evident! Hoedje af voor de ouders die hun kinderen thuis onderwijzen... ik zou het niet kunnen (het is al zo moeilijk met slechts 1 vak)! We zijn dus begonnen, nu weer wat gestopt en wachten op oma die binnenkort komt met CD-ROM's om Frans te leren op spelende wijze. En lukt dat ook niet echt goed, dan is er nog steeds "tutoring" mogelijk bij onze terugkomst in België.
Als we zien hoe snel ze hier Engels heeft leren schrijven, spreken en lezen, dan zou dat Frans ook zeker geen probleem mogen zijn.
Als jullie onze foto's bekijken, onze postjes lezen... dan kunnen jullie zeker wel afleiden dat wij het hier nog HEEL GOED naar onze zin hebben, dat het afscheid binnen enkele maanden HEEL HARD gaat zijn en dat er veel VERDRIET mee gepaard gaat gaan.
De "welcome back" party die onze goede vrienden Nadine en Kris voor ons gaan organiseren in juli, zal dus méér dan nodig zijn om de pijn van onze "goodbye party" hier eind juni (die Nancy en Tamzen gaan organiseren) te verzachten.
See you all in July!
Wel, ik heb beslist: ik schrijf 'm.
De titel zegt het: Een kleine rechtzetting... of met andere woorden:
WE (the 3 of us) STILL LOVE IT OVER HERE!
IF ONLY "HERE" COULD BE A LITTLE BIT CLOSER TO BELGIUM...
Tijdens een recente chat had ik mij namelijk laten ontglippen dat Axelle het dit schooljaar wel iets moeilijker heeft op school.
"News travels fast... " en zo kwam wat ik gezegd had weer terug tot in Amerika bij mij...
Nu, niemand moet zich door deze post "aangevallen" voelen. Babbelen, roddelen, voortvertellen over iets wat je gehoord hebt (direct of indirect)..., is iets menselijks en het enige wat ik met deze post wil bereiken, is het rechtzetten van een "verkeerde indruk" die ik misschien heb meegegeven in die chat. So here we go!
Jullie mogen allemaal op jullie 2 oren slapen hoor... het is niet zo dat ik haar bij de haren naar school moet slepen elke ochtend!
Axelle heeft het iets moeilijker omdat de meeste van haar vriendinnetjes al 11 zijn (verjaren begin van het jaar) en dat is iets dat zich nu echt wel begint te tonen. Misschien heeft het iets met LA te maken, misschien is het in België ook zo? Geen idee! Sommige van die meisjes zijn echt al zeer rijp. In ieder geval "spelen" die dus niet graag meer, maar vertellen die liever over kleren, haardracht en hun "boyfriends" of "boyfriends they would like to have" en dat interesseert onze dochter (gelukkig) nog niet.
Als ik dus zeg dat het moeilijker is dit schooljaar, is het vooral omdat ze nog een speelvogel is en dat in tegenstelling tot haar vriendinnen van in de klas... Daar kan je spijtig genoeg weinig aan verhelpen! Gelukkig heeft ze nog andere vriendjes en vriendinnetjes hier waar we wonen en kan ze zo haar hartje ophalen wanneer ze maar wil.
Ook is 5th grade een stuk serieuzer dan 4th grade verleden jaar. Dit is echt dé voorbereiding op het overschakelen naar een andere school! 5th grade is dus méér huiswerk en vooral méér projecten. Elke maand moet er een ander project gemaakt worden: opzoekingen op het internet, schrijven van één (of meerdere) essay en het maken van een poster en powerpointpresentatie. Onnodig te zeggen dat dit héél wat "speeltijd" in beslag neemt.
Dan is er ook nog "Franse les met mama"... niet echt evident! Hoedje af voor de ouders die hun kinderen thuis onderwijzen... ik zou het niet kunnen (het is al zo moeilijk met slechts 1 vak)! We zijn dus begonnen, nu weer wat gestopt en wachten op oma die binnenkort komt met CD-ROM's om Frans te leren op spelende wijze. En lukt dat ook niet echt goed, dan is er nog steeds "tutoring" mogelijk bij onze terugkomst in België.
Als we zien hoe snel ze hier Engels heeft leren schrijven, spreken en lezen, dan zou dat Frans ook zeker geen probleem mogen zijn.
Als jullie onze foto's bekijken, onze postjes lezen... dan kunnen jullie zeker wel afleiden dat wij het hier nog HEEL GOED naar onze zin hebben, dat het afscheid binnen enkele maanden HEEL HARD gaat zijn en dat er veel VERDRIET mee gepaard gaat gaan.
De "welcome back" party die onze goede vrienden Nadine en Kris voor ons gaan organiseren in juli, zal dus méér dan nodig zijn om de pijn van onze "goodbye party" hier eind juni (die Nancy en Tamzen gaan organiseren) te verzachten.
See you all in July!
Monday, February 18, 2008
Dagje zeilen op de Pacific
Zaterdag hadden we bezoek van 2 Kroatische families met hun dochters. Het was weer een leuke boel... eten, drinken, dansen...
Heel wat minder was het op zondagochtend, want we hadden om 12u afgesproken om te gaan zeilen met een collega van Alain.
Al bij al viel het nog allemaal mee... Het was een mooie zonnige dag met voldoende wind (niet té veel) en we zeilden aan zo'n 4 knots.
Alain en François (beide hier hun skipper licence gehaald voor 30voet boten) konden hun hartje ophalen aan het roer van onze 30voeter, maar ook om de zeilen in juiste positie te brengen enzovoort...
François was vergezeld van zijn echtgenote Arpell (ik weet niet of dit juist geschreven is, het is een naam afkomstig uit India)... zij was héél leuk gezelschap!
Axelle was blijkbaar moe en viel op terugweg naar de haven in de cabine in slaap en werd pas weer terug wakker toen we bijna terug gingen aanmeren.
Blijkbaar had de zeelucht wel een zeer vermoeiend effect op ons allemaal, want in huisje Steenhouwer waren om 10u alle lichten uit en lag iedereen al lang in dromenland en dat tot 10u deze ochtend!
Vandaag is het namelijk een vrije dag "President's Day". Seffens ga ik, samen met Tamzen en haar dochter, met Axelle naar de nieuwe Hannah Montana movie (een 3d concert!). Alain die gaat langs het strand wandelen... lekker ontspannend!
Heel wat minder was het op zondagochtend, want we hadden om 12u afgesproken om te gaan zeilen met een collega van Alain.
Al bij al viel het nog allemaal mee... Het was een mooie zonnige dag met voldoende wind (niet té veel) en we zeilden aan zo'n 4 knots.
Alain en François (beide hier hun skipper licence gehaald voor 30voet boten) konden hun hartje ophalen aan het roer van onze 30voeter, maar ook om de zeilen in juiste positie te brengen enzovoort...
François was vergezeld van zijn echtgenote Arpell (ik weet niet of dit juist geschreven is, het is een naam afkomstig uit India)... zij was héél leuk gezelschap!
Axelle was blijkbaar moe en viel op terugweg naar de haven in de cabine in slaap en werd pas weer terug wakker toen we bijna terug gingen aanmeren.
Blijkbaar had de zeelucht wel een zeer vermoeiend effect op ons allemaal, want in huisje Steenhouwer waren om 10u alle lichten uit en lag iedereen al lang in dromenland en dat tot 10u deze ochtend!
Vandaag is het namelijk een vrije dag "President's Day". Seffens ga ik, samen met Tamzen en haar dochter, met Axelle naar de nieuwe Hannah Montana movie (een 3d concert!). Alain die gaat langs het strand wandelen... lekker ontspannend!
Wednesday, February 13, 2008
Happy Valentine
V is for violets, vases and violins
A is for adulation always
L is for looks of longing and love
E is for expressions that are heartfelt
N is for newfound romance
T is for treasuring togetherness
I is for irresistible infatuation
N is for never-ending joy
E is for ever after
Vandaag zijn we begonnen met de voorbereidingen voor Valentijnsdag. Op school is er immers een grote "bake sale" morgen, speciaal voor Valentijn. De opbrengsten zullen weer gebruikt worden om bij te leggen voor de nieuwe bibliotheek die ze gaan bouwen.
Uiteraard kan onze bijdrage niet ontbreken. Ik was dus al vroeg in de ochtend cupcakes aan het bakken en ook nog enkele cakes in hartjesvormen. Na school was het dus tijd voor mijn "sous-chef" om deze cakejes te versieren met "icing". Icing (een soort van suikergoed) hebben ze hier in allerlei kleuren, maar natuurlijk voor deze gelegenheid kozen we voor roos en rood.
Verder kochten we nog een doosje met allerlei "suikervormpjes: lipjes, hartjes, enz...." om onze cakejes nog mooier te kunnen maken.
Morgen ga ik dus (hoe kan het ook anders) weer "volunteeren" op school en mijn best doen om zoveel mogelijk te verkopen!
Vanavond begint Valentijn al voor ons, want hier in Mariners Village is het een avond met "desserts by the fireplace"... om alvast in een "romantic mood" te komen (haha).
Axelle zit momenteel op tennisles, daarna wordt het vlug een pasta eten en dan "party time"!
Morgen kookt ons meisje voor onze Valentijn... we krijgen voorgerecht, hoofdgerecht en dessert... ben eens benieuwd! Zij heeft een heel menu samengesteld, morgen pas mag ik de boodschappen gaan doen!
Hieronder wat foto's van Axelle's in actie en enkele van haar creaties...
A is for adulation always
L is for looks of longing and love
E is for expressions that are heartfelt
N is for newfound romance
T is for treasuring togetherness
I is for irresistible infatuation
N is for never-ending joy
E is for ever after
Aan al onze vrienden, aan alle mensen die ons na aan het hart liggen:
HAPPY VALENTINE'S DAY!!!
Vandaag zijn we begonnen met de voorbereidingen voor Valentijnsdag. Op school is er immers een grote "bake sale" morgen, speciaal voor Valentijn. De opbrengsten zullen weer gebruikt worden om bij te leggen voor de nieuwe bibliotheek die ze gaan bouwen.
Uiteraard kan onze bijdrage niet ontbreken. Ik was dus al vroeg in de ochtend cupcakes aan het bakken en ook nog enkele cakes in hartjesvormen. Na school was het dus tijd voor mijn "sous-chef" om deze cakejes te versieren met "icing". Icing (een soort van suikergoed) hebben ze hier in allerlei kleuren, maar natuurlijk voor deze gelegenheid kozen we voor roos en rood.
Verder kochten we nog een doosje met allerlei "suikervormpjes: lipjes, hartjes, enz...." om onze cakejes nog mooier te kunnen maken.
Morgen ga ik dus (hoe kan het ook anders) weer "volunteeren" op school en mijn best doen om zoveel mogelijk te verkopen!
Vanavond begint Valentijn al voor ons, want hier in Mariners Village is het een avond met "desserts by the fireplace"... om alvast in een "romantic mood" te komen (haha).
Axelle zit momenteel op tennisles, daarna wordt het vlug een pasta eten en dan "party time"!
Morgen kookt ons meisje voor onze Valentijn... we krijgen voorgerecht, hoofdgerecht en dessert... ben eens benieuwd! Zij heeft een heel menu samengesteld, morgen pas mag ik de boodschappen gaan doen!
Hieronder wat foto's van Axelle's in actie en enkele van haar creaties...
Sunday, February 10, 2008
Happy Marina del Rey Birthday weekend
Ja, jullie lezen het goed...
Nog steeds waren we niet uitgefeest voor Alain's 40ste!
Dinsdag, de dag zelf van zijn verjaardag... hielden we nog een klein feestje met onze Mariners Village companions.
Zaterdagavond waren Nele en Kurt van de partij tesamen met collega's van Alain.
De avond begon "modest", maar eindigde weer in overvloed van drank en vooral met veel dansplezier (jaja Nele en Kurt, jullie zijn te vroeg vertrokken!).
Ik maakte wat hapjes klaar uit mijn Colruytkookboeken en bestelde taart bij Angel Maid Bakery 4538 S Centinela AveLos Angeles, CA 90066 Phone: (310) 915-2078 . Héérlijke taarten!
Eentje met fruit en de andere met een mousse van mango... en het goede nieuws: niet van dat overdreven ZOET dat je hier overal kan vinden.
Beste Belgen hier ter plaatse, denk nu niet dat je er brood kan vinden... dat niet! Alleen maar desserts en koekjes!
Het feestje eindigde dus, zoals gezegd, dansend tot in de vroege uurtjes (toch naar Amerikaanse normen, want het was 1u30 am!).
Nog steeds waren we niet uitgefeest voor Alain's 40ste!
Dinsdag, de dag zelf van zijn verjaardag... hielden we nog een klein feestje met onze Mariners Village companions.
Zaterdagavond waren Nele en Kurt van de partij tesamen met collega's van Alain.
De avond begon "modest", maar eindigde weer in overvloed van drank en vooral met veel dansplezier (jaja Nele en Kurt, jullie zijn te vroeg vertrokken!).
Ik maakte wat hapjes klaar uit mijn Colruytkookboeken en bestelde taart bij Angel Maid Bakery 4538 S Centinela AveLos Angeles, CA 90066 Phone: (310) 915-2078 . Héérlijke taarten!
Eentje met fruit en de andere met een mousse van mango... en het goede nieuws: niet van dat overdreven ZOET dat je hier overal kan vinden.
Beste Belgen hier ter plaatse, denk nu niet dat je er brood kan vinden... dat niet! Alleen maar desserts en koekjes!
Het feestje eindigde dus, zoals gezegd, dansend tot in de vroege uurtjes (toch naar Amerikaanse normen, want het was 1u30 am!).
Tuesday, February 05, 2008
Happy Big Bear Birthday Weekend
Eerst en vooral voor vandaag: Happy Birthday to my ventje...
Kort samengevat zou ik kunnen zeggen: "Het was een zéér leuk weekend in Big Bear!"
Maar ik vermoed dat jullie liever een ietsiepietsie meer zouden weten?
Er was eens een idee geopperd om samen een weekendje door te brengen in Big Bear. Jana vond op het internet een leuk chalet en Kristine deed de boeking en organiseerde de rest. Het weekend dat werd uitgekozen voor deze uitstap was het eerste weekend van februari, omdat we dan 2 verjaardagen zouden kunnen vieren: Tamzen (1 feb) en Alain (5 feb).
Zaterdagochtend tussen 10 en 11u verlieten we dus Mariners Village. Het werd een rustige rit en ook de wegen waren sneeuwvrij zodat we een kleine 2.5 uur later in een totaal ander landschap terecht kwamen. Maar... er lag sneeuw én alle pistes waren open! Iedereen was echter hongerig en dus werd er besloten om eerst een hapje te gaan eten, dan sleeën te gaan kopen voor de kids en te beslissen of we al die dag ski's zouden huren of niet. Uiteindelijk huurden we op zaterdag geen ski's meer, want eens we onze intrek in ons huisje hadden genomen, kwamen de festiviteiten al snel op gang en kon er niet veilig meer geskied worden! (begrijpe wie tussen de regels leest) Puska had héél lekkere goulash gemaakt voor de volwassenen en Nancy spaghetti voor de kids en dus waren de buikjes lekker gevuld. Eens de kids in bed, vloeide de drank rijkelijk, werd de jacuzzi (op het terras) in gebruik genomen, de sauna uitgetest en ook de sneeuw werd door de heren van zéér kortbij gescreend. Kortom: het was een supergezellige boel! De volgende ochtend zagen we hoe het weer ineens van zonnig naar sneeuwstorm was gekeerd. De heren kregen dus spijt van het feit dat ze de "avondski" hadden gemist op zaterdag. Van skiën was er namelijk absoluut geen sprake met die koude sneeuwstorm. De kinderen trokken echter hun skikleren aan en trokken zich er niet al te veel van aan. Zij gingen met hun slee de tuin in en gleden wel 100 keer naar beneden, kwamen zich effe opwarmen om een uurtje later weer terug naar buiten te trekken. Ook Tamzen en ikzelf waren moedig, trokken onze ski-outfit aan en probeerden een sneeuwman te maken met de kids. De kwaliteit van de sneeuw was echter niet zo fantastisch op dat moment en dus werd het maar een "mini-mannetje". Puska bakte lekkere chickenwings en Poolse worst, wij maakten puree en een lekkere sla en we genoten dus weer van een lekkere maaltijd. Ook de cadeautjes werden door B-girl en B-boy in ontvangst genomen... Er werd gedanst, gezongen, gelachen, gedronken, gegeten... kortom... alle ingrediënten waren aanwezig om er weer een geslaagde dag en avond van te maken. Laat ons zeggen dat we eigenlijk een "zotte uitgelaten bende" waren: zowel groot als klein! Maandagochtend moest er opgeruimd worden en dan verlieten we het chalet om naar de skipistes te trekken. Het weer was schitterend: open lucht, zon... maar wel koud! Nancy en haar kids gingen sleeën, alle andere trokken de bergen in om te skiën en ik wandelde wat rustig rond en genoot van het zicht en de zon. Op terugweg naar huis werd er nog gestopt voor een maaltijd en dan was het richting Marina del Rey, waar we omstreeks 21u30 terug toekwamen en de kids direct in bed stopten. Het was een SUPERGESLAAGD verjaardagsweekend! Hieronder wat fotootjes
Nancy en Jana op ons besneeuwd terras...
Kort samengevat zou ik kunnen zeggen: "Het was een zéér leuk weekend in Big Bear!"
Maar ik vermoed dat jullie liever een ietsiepietsie meer zouden weten?
Er was eens een idee geopperd om samen een weekendje door te brengen in Big Bear. Jana vond op het internet een leuk chalet en Kristine deed de boeking en organiseerde de rest. Het weekend dat werd uitgekozen voor deze uitstap was het eerste weekend van februari, omdat we dan 2 verjaardagen zouden kunnen vieren: Tamzen (1 feb) en Alain (5 feb).
Zaterdagochtend tussen 10 en 11u verlieten we dus Mariners Village. Het werd een rustige rit en ook de wegen waren sneeuwvrij zodat we een kleine 2.5 uur later in een totaal ander landschap terecht kwamen. Maar... er lag sneeuw én alle pistes waren open! Iedereen was echter hongerig en dus werd er besloten om eerst een hapje te gaan eten, dan sleeën te gaan kopen voor de kids en te beslissen of we al die dag ski's zouden huren of niet. Uiteindelijk huurden we op zaterdag geen ski's meer, want eens we onze intrek in ons huisje hadden genomen, kwamen de festiviteiten al snel op gang en kon er niet veilig meer geskied worden! (begrijpe wie tussen de regels leest) Puska had héél lekkere goulash gemaakt voor de volwassenen en Nancy spaghetti voor de kids en dus waren de buikjes lekker gevuld. Eens de kids in bed, vloeide de drank rijkelijk, werd de jacuzzi (op het terras) in gebruik genomen, de sauna uitgetest en ook de sneeuw werd door de heren van zéér kortbij gescreend. Kortom: het was een supergezellige boel! De volgende ochtend zagen we hoe het weer ineens van zonnig naar sneeuwstorm was gekeerd. De heren kregen dus spijt van het feit dat ze de "avondski" hadden gemist op zaterdag. Van skiën was er namelijk absoluut geen sprake met die koude sneeuwstorm. De kinderen trokken echter hun skikleren aan en trokken zich er niet al te veel van aan. Zij gingen met hun slee de tuin in en gleden wel 100 keer naar beneden, kwamen zich effe opwarmen om een uurtje later weer terug naar buiten te trekken. Ook Tamzen en ikzelf waren moedig, trokken onze ski-outfit aan en probeerden een sneeuwman te maken met de kids. De kwaliteit van de sneeuw was echter niet zo fantastisch op dat moment en dus werd het maar een "mini-mannetje". Puska bakte lekkere chickenwings en Poolse worst, wij maakten puree en een lekkere sla en we genoten dus weer van een lekkere maaltijd. Ook de cadeautjes werden door B-girl en B-boy in ontvangst genomen... Er werd gedanst, gezongen, gelachen, gedronken, gegeten... kortom... alle ingrediënten waren aanwezig om er weer een geslaagde dag en avond van te maken. Laat ons zeggen dat we eigenlijk een "zotte uitgelaten bende" waren: zowel groot als klein! Maandagochtend moest er opgeruimd worden en dan verlieten we het chalet om naar de skipistes te trekken. Het weer was schitterend: open lucht, zon... maar wel koud! Nancy en haar kids gingen sleeën, alle andere trokken de bergen in om te skiën en ik wandelde wat rustig rond en genoot van het zicht en de zon. Op terugweg naar huis werd er nog gestopt voor een maaltijd en dan was het richting Marina del Rey, waar we omstreeks 21u30 terug toekwamen en de kids direct in bed stopten. Het was een SUPERGESLAAGD verjaardagsweekend! Hieronder wat fotootjes
Nancy en Jana op ons besneeuwd terras...
Gekke Axelle (met pyama onder haar jas!)...
2 moedige mama's, 1 moedige papa (Jeff) en
enkele van de kindjes "proberen" een sneeuwman te maken
2 moedige mama's, 1 moedige papa (Jeff) en
enkele van de kindjes "proberen" een sneeuwman te maken
Het was echter maar een "mini-mannetje" omdat de sneeuw niet goed plakte!
Tamzen pakt haar cadeautjes uit...
23u zaterdagavond: genieten van de jacuzzi, dan door de sneeuw lopen
tot aan onze slaapkamer waar de sauna hen opwachtte...
tot aan onze slaapkamer waar de sauna hen opwachtte...
Zondag begon het feest al vroeg in de namiddag. We
keken naar de Superbowl op tv en daarna werd de
dansvloer geopend en werd er gedanst tot in de vroege uurtjes!
keken naar de Superbowl op tv en daarna werd de
dansvloer geopend en werd er gedanst tot in de vroege uurtjes!
Friday, February 01, 2008
Druk weekeinde.... bijna rust in Big Bear...
Deze week was er eentje van : RUST, maar nu tegen het einde RENNEN.
Ik hoor Paul in België al vloeken: "Verdorie Kristine, met die bursitis moet ge rusten!"...
Wees gerust, ik heb niet echt "gerend", maar had wel het gevoel dat ik vandaag mijn zetel niet veel gezien heb!
Het begin van de week was dus rustig, want met dat onstoken slijmbeursje in mijn heup moet ik van mijn fysiotherapeut Paul rusten!
Via mijn vriendin hier geraakte ik aan de juiste medicatie (die je normaal bij de dokter moet halen) en dus gaat het alweer een stuk beter... maar toch... ik voel wel dat ik vandaag niet voldoende heb gerust.
Gisterenavond waren we op zoek gegaan naar een skibroek voor Alain, want we gaan dit weekend naar Big Bear (zo'n 2 uurtjes rijden van hier) skiën (ik niet uiteraard!). Omdat ze voor zondag de hele dag "snowshowers" voorspellen, is het niet aan te raden te gaan skiën in een jeansbroek. Alle modelletjes die hij aantrok bij Sportchalet werden afgekeurd...
150 dollar of meer betalen voor iets dat je niet mooi vindt of iets dat niet mooi zit... No way!
Vanochtend dus in mijn auto gesprongen en beginnen rondrijden... én een Colombia skibroek gevonden die perfect past tegen de schamele prijs van 43 dollar! YES... da's een koopje bij Marshall's. Het was de allerlaatste die er hing. Van geluk gesproken!
Van mijn vriendin Gaby had ik voor Axelle een skibroek gekregen (die voor haar dochter te klein is), maar Axelle (ons mager mieke) verzoop in die broek en dus ben ik met haar na school moeten gaan shoppen voor een nieuwe skibroek.
Ze koos een mooie bruine broek van O Neill... Héél knap!
Ik twijfelde wel omdat ze toch 90 dollar kostte... wat veel geld is omdat ze er zo weer uitgroeien! Maar toen kwam één van de verkopers die me zei dat ik de "Action Pass" van Sportchalet moest aanvragen. Eigenlijk een soort van klantenkaart en ze sturen dan publiciteit per email op (dat is niet erg, je kan het zo verwijderen als het moet). Door me in te schrijven voor deze pas, kreeg ik zo maar eventjes 30% korting op die skibroek. Dus... another good deal!
Van Sportchalet ging het dan richting Pavillions... want ik had me opgegeven om voor de hele groep de boodschappen te doen voor het komende weekend. We gaan namelijk naar een groot huis in Big Bear met onze Mariners Village-clan: Nancy en kids, Tamzen en Co, Jana en Co...
dat maakt 7 volwassenen en 5 kinderen. Een gezellige boel!
300 dollar armer en ook nog eens meer dan een uur later konden Axelle en ik uiteindelijk naar huis, waar zij in de zetel neerviel en ik de valies begon te vullen en ook nog moest koken...
We gaan feesten dit weekend: vandaag was het Tamzen's 41ste verjaardag... dinsdag is het Alain's 40ste verjaardag!
Volgende zaterdag vieren we nog eens Alain's verjaardag, maar dan wel met andere vrienden en collega's...
Een verslag van het weekend (met ongecensureerde foto's) volgt later.
Prettig weekend iedereen!
Ik hoor Paul in België al vloeken: "Verdorie Kristine, met die bursitis moet ge rusten!"...
Wees gerust, ik heb niet echt "gerend", maar had wel het gevoel dat ik vandaag mijn zetel niet veel gezien heb!
Het begin van de week was dus rustig, want met dat onstoken slijmbeursje in mijn heup moet ik van mijn fysiotherapeut Paul rusten!
Via mijn vriendin hier geraakte ik aan de juiste medicatie (die je normaal bij de dokter moet halen) en dus gaat het alweer een stuk beter... maar toch... ik voel wel dat ik vandaag niet voldoende heb gerust.
Gisterenavond waren we op zoek gegaan naar een skibroek voor Alain, want we gaan dit weekend naar Big Bear (zo'n 2 uurtjes rijden van hier) skiën (ik niet uiteraard!). Omdat ze voor zondag de hele dag "snowshowers" voorspellen, is het niet aan te raden te gaan skiën in een jeansbroek. Alle modelletjes die hij aantrok bij Sportchalet werden afgekeurd...
150 dollar of meer betalen voor iets dat je niet mooi vindt of iets dat niet mooi zit... No way!
Vanochtend dus in mijn auto gesprongen en beginnen rondrijden... én een Colombia skibroek gevonden die perfect past tegen de schamele prijs van 43 dollar! YES... da's een koopje bij Marshall's. Het was de allerlaatste die er hing. Van geluk gesproken!
Van mijn vriendin Gaby had ik voor Axelle een skibroek gekregen (die voor haar dochter te klein is), maar Axelle (ons mager mieke) verzoop in die broek en dus ben ik met haar na school moeten gaan shoppen voor een nieuwe skibroek.
Ze koos een mooie bruine broek van O Neill... Héél knap!
Ik twijfelde wel omdat ze toch 90 dollar kostte... wat veel geld is omdat ze er zo weer uitgroeien! Maar toen kwam één van de verkopers die me zei dat ik de "Action Pass" van Sportchalet moest aanvragen. Eigenlijk een soort van klantenkaart en ze sturen dan publiciteit per email op (dat is niet erg, je kan het zo verwijderen als het moet). Door me in te schrijven voor deze pas, kreeg ik zo maar eventjes 30% korting op die skibroek. Dus... another good deal!
Van Sportchalet ging het dan richting Pavillions... want ik had me opgegeven om voor de hele groep de boodschappen te doen voor het komende weekend. We gaan namelijk naar een groot huis in Big Bear met onze Mariners Village-clan: Nancy en kids, Tamzen en Co, Jana en Co...
dat maakt 7 volwassenen en 5 kinderen. Een gezellige boel!
300 dollar armer en ook nog eens meer dan een uur later konden Axelle en ik uiteindelijk naar huis, waar zij in de zetel neerviel en ik de valies begon te vullen en ook nog moest koken...
We gaan feesten dit weekend: vandaag was het Tamzen's 41ste verjaardag... dinsdag is het Alain's 40ste verjaardag!
Volgende zaterdag vieren we nog eens Alain's verjaardag, maar dan wel met andere vrienden en collega's...
Een verslag van het weekend (met ongecensureerde foto's) volgt later.
Prettig weekend iedereen!