Naar de tandarts

Gisteren hier voor de allereerste keer naar de tandarts. We hadden een "familiebezoek" gepland. Om 3pm gingen we binnen, om 5 pm kwamen we "eindelijk" buiten!
Met een kostenplaatje om "U" tegen te zeggen.
Axelle de gelukkigste van alledrie: 1 gaatje te vullen in een melktandje.
Op haar "grote tanden" die al doorstaan, gaan ze een coating leggen, omdat haar tanden redelijk diepe groeven hebben en de tandarts van mening is dat ze anders snel gaatjes zou kunnen hebben. Doen dus maar! Blijkbaar is dat pijnloos en makkelijk.

Wat mezelf betreft, 2 kleine nieuwe gaatjes (is niet veel gezien ik de laatste 15 jaar GEEN gaatjes heb gehad en dus nooit nieuwe vullingen heb moeten krijgen) en 2 oude vullingen die moeten vervangen worden omdat ze er slecht aan toe zouden zijn. (en dat zou ook wel kunnen want die zijn volgens mij meer dan 20 jaar oud!)
Maar... dat is nu net wat het kostenplaatje gaat worden. Die ene vulling is nu al erg groot en zal niet opnieuw kunnen gevuld worden. Dat wordt dus een kroon.
Gelukkig wordt de helft van de kosten door de verzekering gedragen en hebben we hier een goede "dental insurance" afgesloten.

Alain die kreeg ook te horen dat hij nog een aantal keren moet teruggaan. En zijn kostenplaatje is ook "niet mis".

De tandarts, da's voor mij eigenlijk een nachtmerrie! Ik ga véél véél liever naar de gynecoloog. Echt waar. Maar mijn mond, mijn tanden... Gewoon al de boor moeten horen (terwijl ze aan een ander bezig zijn)...... BRRRRR. Ik krijg er kippevel van!
Gelukkig heb ik goede tanden en is er meestal niet te veel werk. OEF.

De tandarts hier lijkt me wel betrouwbaar. Want eigenlijk ging ik binnen voor een opinie over een eventueel te plaatsen implantaat of een "brug". Dat werd me namelijk al in België door 2 verschillende tandartsen aanbevolen omdat anders mijn bovenste tanden zouden kunnen "verzakken". Volgens de tandarts hier is het echter totaal overbodig, tenzij het "gat" me zou storen. Maar neen... want ik leef er al zeker 15 jaar mee! Niet nodig dus omdat de bovenste tanden voldoende gedragen worden door de overige tanden onderaan. En ik gelukkig natuurlijk!

Daarom trek ik ook niet echt in twijfel dat de overige voorgestelde zaken moeten gebeuren en dat het niet gewoon "geldgewin" is.

Er staan me dus enkele "onaangename" momenten te wachten.... JAKKES! I just hate it!

Uitstap naar Simi Valley - Ronald Reagan Presidential Library

Vandaag huurden we een "convertible" (Mustang) om eens met rond te gaan toeren. Alain droomt er namelijk van een "convertible" te kopen als we terug thuis zijn. Om zeker te zijn dat we het wel tof vinden, is het dan natuurlijk beter er eentje te huren en wat rond te rijden.
Het weer was niet "heet"... zo'n 19°, dus vergelijkbaar met een doorsnee zomerdag in België zou ik denken.
Het viel goed mee! Heel goed zelfs... weliswaar met een pet op ons hoofd en een bodywarmer over mijn t-shirt...
We reden langs de kustweg noordwaarts en dan richting 101 om via de 23 uiteindelijk te belanden aan het Ronald Reagan museum.
Alain sprak er al lang van om eens naar AirForce 1 te gaan kijken, want die staat daar tentoongesteld voor het publiek en je mag er doorwandelen (maar wel geen foto's binnen nemen!).
In de andere zalen zagen we de hele klerenkast van Nancy Reagan (zo leek het toch, want het ene kleedje na het andere stond tentoongesteld, en allemaal om ter lelijkst volgens Axelle (en mezelf als ik heel eerlijk moet zijn)).
Verder zagen we zijn bureel, zijn dagboeken... en zo voort...
We maakten er een toffe dag van en sloten de avond af met een thuisbezorgde Chineesmaaltijd (dat was lang geleden!).

Donderdag - Thanksgiving

Gisteren vierden we Thanksgiving met onze beste vrienden hier. Het was een leuke en gezellige dag! Omstreeks 13u stond ik bij Nancy mee in de keuken om de laatste hand te leggen aan de boontjes, de aardappelen, de yams, de aperitiefhapjes enzomeer...
Om 15u kwamen de overige gasten aan en kon het feest beginnen...
De wijn vloeide rijkelijk, de gesprekken kwamen goed op gang en het was een sprankelend feest!
Iedereen was tevreden... en met een supergevulde maag keerden we rond 22u30 terug huiswaarts.

Nancy's huis was goed gevuld... Haar mama was overgevlogen uit Wisconsin. Haar broer was aanwezig met zijn vriendin en verder werd haar huis gevuld door: Jana en Puschka met dochter Nina, Jeff en Tamzen met dochter Maia, Boriana, Eddy, ex-man Jeff en de 3 Belgen (wij dus).
Nancy's mama is echt een schatje... Wij komen goed overeen en dus heb ik hen morgenavond bij ons uitgenodigd voor een avondje "Belgische kost" (er staat dus zeker witloof op het menu!) en een of andere vleesbereiding in Belgisch bier!
Hier nog wat fotootjes van gisteren...

Happy Thanksgiving

OK, jullie vieren dit feest dan wel niet in België... maar toch besteed ik er een postje aan...

Dankbaar ben ik voor wat en wie we in België hebben achtergelaten...
"een hechte familie, goede vrienden, toffe collega's en zo veel meer..." en vooral voor het feit dat zij ons terug met open armen zullen ontvangen als we teruggaan volgend jaar.

Dankbaar ben ik dat we dit "verhaal" kunnen schrijven, allemaal dankzij mijn ventje die mij overtuigde (en geloof me dat hij werk heeft gehad) om dit avontuur aan te gaan. Dankbaar dat ik van hem zo maar even 2 jaar vakantie mag hebben, terwijl hij hier toch erg hard moet werken. Dankbaar dat Axelle hier als een klein Amerikaantje zal vertrekken volgend jaar, met voldoende bagage en wat meer assertiviteit!

Dankbaar ben ik dat we, dankzij de leuke lieve mensen die we hier hebben leren kennen, ook hier ons "thuis" kunnen voelen en we ons nu bij de "rijke" mensen ter aarde kunnen noemen die niet 1 maar zelfs 2 "homes" hebben! Want het voelt toch wel een beetje als thuis met al die nieuwe vrienden om ons heen.

Dankbaar ben ik dat we morgen aan tafel zullen zitten met de meeste van hen... samen smullend van een lekkere kalkoen en al wat daar bij wordt gegeten...

HAPPY THANKSGIVING dus beste vrienden en familie!

Red bucket food drive

Waarom de "Red bucket".... omdat tot een jaar geleden het voedsel werd vergaard in rode plastiek emmers.
Nu al lang niet meer, want ze zouden ik weet niet hoeveel emmers per klas moeten zetten.
Elke klas krijgt nu 1 grote kartonnen doos toegewezen en een lijstje wat er allemaal in moet gestopt worden.
De lijst is onderverdeeld in "required" en "optional".
Bij de "required" hoort natuurlijk de gift card waarvan het gezin een kalkoen zal kunnen kopen. Verder wordt dit lijstje aangevuld met pumpkin pie vulling, bonen, dozen met poeder voor mashed patatoes, groenten in blik, rijst, koekjes, gravy (oftewel de saus voor bij de kalkoen), stuffing (zodat de kalkoen ook nog wat vulling heeft), yams in blik (de zoete aardappelen) en nog een aantal andere dingen waar ik nu niet zo direct meer kan op komen.
Bij de "optional" horen onder andere: konfituur, peanutbutter, suiker, bloem, tomaten in blik, tonijn, jello (pudding), muffins mix, soep, speelgoed, pluchen beesten, kleurboeken en alles wat je eigenlijk maar wil om de doos verder op te vullen.
Verleden jaar vulde Coeur d'Alene 54 dozen... en maakte de school dus 54 gezinnen gelukkig. Alle rest die geen volledige pakketjes meer kon maken, werd aan de voedselbank geschonken.
Dit jaar braken we met 1 extra doos het record van verleden jaar én hadden we een supergrote en supervolle doos met extra's voor de voedselbank.
Axelle's klas had op zich 3 volledige dozen...
De kinderen zijn allemaal super gemotiveerd om hieraan mee te werken!
Ook voor ons vrijwilligers is het echt motiverend omdat je weet dat dit echt rechtstreeks naar een arm gezin gaat gaan en je dus toch een beetje licht in hun leven kunt brengen.
Fantastisch initiatief vind ik dit!

Volunteering

Drukke week deze week.
Daarom was ik ook nog niet aan bloggen toegekomen sinds vorig weekend.
Op school is er allerlei te doen.
Gisteren en vandaag was het boeken sorteren die de mensen binnenbrengen voor de USED BOOK SCHOOL FAIR.
Met deze boekenverkoop hopen ze weer wat centjes bijeen te rijven voor onze school en meer bepaald voor het vernieuwen van de bibliotheek ervan.
Aan alle ouders werd dus gevraagd om boeken binnen te brengen (zowel kinder- als volwassenenboeken). Wij, de volunteers, sorteren die. Eerst en vooral is het een hard cover of een paperback, dan proberen we zoveel mogelijk de auteurs bij elkaar te zetten en na te gaan welk genre het boek is. Een hele opgave en er staan vele boeken in de dozen ondertussen!
Morgen is het de hele dag de eigenlijke verkoop. Ik moet vanaf 10.00 am paraat staan en blijf tot de schoolbel gaat om 2.30pm.

Vrijdag is het weer wat anders. Dan worden de dozen gevuld voor de Food Drive. Dit vind ik nu nog iets dat men in de Belgische scholen ook zou mogen doen (misschien wordt het al wel gedaan op sommige plaatsen?). Wat is de bedoeling? Bedoeling is van per klas een doos te vullen waarmee een kansloos (lees arm) gezin zich toch een lekkere maaltijd kan klaarmaken voor Thanksgiving volgende week donderdag. Aan de kinderen werd dus een dikke week geleden een papier meegegeven wat er in de doos moet inzitten.
Ik geef hier enkele voorbeelden: koekjes, dozen met mix voor pureepatatjes, gezeefde tomaat, havermout, pudding, blikken groenten, centjes voor een kalkoen.... enzovoort...
Coeur d'Alene doet het meestal erg goed bij die Food drives. Meestal halen ze méér dan 1 doos per klas. Al wat over is en geen volledige doos maakt, wordt aan de "shelters" gegeven in de buurt waar de daklozen voor een maaltijd terecht kunnen.
Ik ben fier dat ik aan zo'n project mag meewerken.
Misschien nog eens een idee voor de scholen in België om dit te doen net voor de Kerstvakantie bijvoorbeeld... Ik ben er zeker van dat vele minder begoede gezinnen maar al te graag zo'n doos in ontvangst zouden nemen, temeer dat er in die doos ook kleine speelgoedjes zitten voor de kinderen.

En zo is deze week zo "gevuld" dat ik zoals de buitenhuis werkende vrouw me hier na het avondeten heb staan uitsloven met strijken, wassen, kuisen... om toch maar niet te erg achterop te geraken. Eigenlijk best een grappige situatie nu ik er terug aan denk.
Volgende week wordt het terug wat kalmer, dan is het maar 2,5 dagen les omdat het Thanksgiving weekend is. LEUK!

Weekendje in Catalina

Verleden weekend gingen we samen met Nele, Kurt en hun kinderen naar Catalina Island.

Alles was al een dikke maand op voorhand geboekt: de boottickets, het huisje...

Vrijdag vertrokken we om 12u richting Long Beach om daar de Catalina Express te nemen naar Catalina Island en meer bepaald het stadje Avalon.

Aangekomen moesten we natuurlijk naar het reisbureau om er de sleutels te gaan afhalen van het huisje, daarna gingen we ons huisje zoeken.

Dat hadden we, mits een kleine omweg door mijn fout, al snel gevonden.

Het was een huisje dat mits een likje verf er nog stukken beter zou hebben uitgezien!

Maar goed, het had een mooi zeezicht en een groot balkon waar we konden bbq-en.

Vrijdagavond gingen we op restaurant en daarna redelijk vroeg naar bed (iedereen was snel moe).

Zaterdagochtend stonden we op met een ongelooflijk blauwe hemel. Dat werd dus buiten ontbijten op het terras. Het was Kurt's verjaardag en dus werden ook cadeautjes uitgedeeld aan de ontbijttafel. Daarna vertrokken we richting pier om met onze kindjes een ticketje te kopen voor de "glass bottom boat". Het woord zegt het zelf, het is een boot met een glazen bodem waardoor je dus de vissen kan bewonderen. FANTASTISCH... er was echt wel wat te zien daar onder water. Het verbaasde me dat zo dicht tegen de haven er al zoveel vis zat!

Na het ritje op het water, gingen we lunchen op een terrasje aan zee. Zaaalig!

Nadien onze lunch er terug afwandelen en dan naar ons huisje waar we zouden bbq-en en een lekker glaasje champagne dronken ter ere van Kurt's verjaardag, gevolgd door goede wijn.

Zondagochtend was het weer nog steeds goed en konden we terug buiten ontbijten. Daarna pakten we onze bagage terug in, gingen de sleutels terugbrengen naar het verhuurkantoor en huurden we een golfcart om het eiland te verkennen. Dit vonden de kinderen fantastisch. Ze wilden zo graag zelf het stuur in handen nemen, maar dat mocht absoluut niet vermits het geen Disneyland is he. Trouwens als men ons zou betrapt hebben, had dat ons zo maar eventjes 850 dollar gekost! We maakten het voor hen dus plezant door een beetje "te racen"... Hoewel je niet echt kan "racen" met een golfkarretje.

Na deze rit was het weer lunchtijd. Ook dat kon nog net buiten. Maar na de lunch begon het te overtrekken en killig te worden. We besloten dan ook om onze tickets voor de boot van 6pm te vervroegen naar de boot van 3.45pm.

Aangekomen hier in Marina del Rey, constateerden we dat het hier goed geregend had. Wij hadden het dus getroffen in Catalina.

Het was een leuk weekend en zeker voor herhaling vatbaar.

Hieronder een paar sfeerfotootjes:

Optreden met Daniel Powter

Vandaag was het een zeer "exciting day" voor ons Axelle. Op het programma stond namelijk een mini-optreden met Daniel Powter, bekend van oa zijn liedje "Bad Day" en zijn recentere hit "Lately".
Het laatste is een liedje speciaal geschreven voor de themeparks Disneyland voor het komende jaar. Dus wat jullie daar gaan horen, heeft Axelle vandaag gezongen met de artist zelf.
Gisterenavond was het een verplichte soundcheck om 6.30 pm, vandaag moesten ze om 1 pm ter plaatse zijn in een eventhangar van Santa Monica Airport.
Het hele event was een fundraiser voor de P.S. Arts (de vereniging die het de scholen mogelijk maakt om kunstlessen te geven aan de kinderen: muziek, creatieve kunsten....).
Miss Babchenko, Axelle's muzieklerares, werd gevraagd om 16 kinderen uit te kiezen uit de 5th graders om samen met de zanger Daniel Powter op te treden op deze fundraiser.
Axelle was dus bij de gelukkigen.
Gisterenavond trakteerde Daniel de kinderen op ijs in een nabijgelegen restaurant, vandaag kreeg Axelle een handtekening en een tekstje neergepend op de cover van de cd en een handtekening op het t-shirt dat ze ter plaatse moest dragen. Onnodig te zeggen dat we met een overgelukkige dochter naar huis kwamen om 3.30 pm.
Ook wij waren wel gelukkig want hebben eindelijk eens wat "beroemdheden" tegen het lijf gelopen... zijnde Alec Baldwin, Phoebe van Friends... en er zouden ook nog andere hebben rondgelopen, naar het schijnt de brunette uit Sex and the City (maar die hebben we gemist) en dan nog een acteur van een of ander hospitaalserie hier. Soit, wij zijn al heel blij met wie we zelf hadden opgemerkt (lol).

Hieronder een filmpje van 1 van de soundcheck van gisteren (het was toen een stuk rustiger om te filmen dan vandaag) en eentje van vandaag. Verder nog wat foto's...

Optreden van vandaag, liedje "Lately"

Fotootje getrokken tijdens het optreden

Daniel signeert Axelle's cd en schrijft erop: To Axelle: thank you for singing with me"

Daniel signeert Axelle's t-shirt, dit mag zeker nooit in de was.

Rara... wie werd daar geinterviewd...

Soundcheck van "Bad Day"

Trick or Treat - een feest voor klein en groot

31 oktober, Halloween, de dag van de "trick or treat"...
Wat vooraf ging aan de trick or treat-avond:
Jurgen en Tiny, een koppeltje uit Lier, zijn op "toer" in de States (ze zijn namelijk een beetje "Amerikagek"). Ik kende Jurgen eigenlijk alleen via het Amerikabelgen forum, waar ik ooit eens als commentaar schreef dat ik ook wel een Liers vlaaike zag zitten met een "jatje" koffie.
Zo geraakten Jurgen en ik "aan de klap" en begonnen we te chatten, zo kwam ik dan ook te weten dat ze op doorreis door LA kwamen rond deze tijd van het jaar.
Uiteraard vond ik dat Halloween en de trick or treat niet op hun lijstje mocht ontbreken en dus nodigden wij hen uit om deze avond met ons te komen vieren.
Zij moesten dus in allereil nog een kostuum zien te vinden (wat hen gelukt is met veel zoeken en zuchten) en kwamen bij ons binnenwaaien gisterenavond.
Heel plezant om nog eens "Vloms" te kunnen spreken en om een tof koppel te leren kennen.
Daarna kwamen ook Jana en Puschka (de Kroaten) met hun dochter langs en nog iets later Nancy met haar 2 kids.
Na een heerlijke goulash, klaargemaakt door Puschka, vertrokken we richting "The Strand" (dat is de sjieke villawijk aan de andere kant van de straat) waar iedereen elkaar de loef probeert af te steken in het versieren van hun huizen of het uitdelen van nog meer snoep dan de andere.
Tamzen en Jeff en dochtertje Maia vervoegden het bonte gezelschap en met een goedgevulde beker wijn trokken we op pad.
Ook voor Alain was het de eerste keer dat hij de kinderen mee vergezelde bij het trick or treaten...
Ik denk dat iedereen "a great time" had, zowel klein als groot.
Hieronder wat fotootjes zodat jullie in België al kunnen zien hoe wij het volgend jaar graag zouden hebben wanneer we terug in Belgenland Halloween gaan vieren.

Jurgen met Alain, wat een "scary" gasten!

Tamzen's Jeff en Nancy (oftewel de sexy cowboy en de very cute kitty cat)

Lichtjes "verdikte" Tamzen en Alain in schwung

De hele bende (allé, toch bijna de hele bende)

Jurgen met zijn heksenvrouwke Tiny

Jef, Nancy, Jurgen en Tiny en Spiderella Kristine

Axelle met Tamzen en Nina

Ons lief poppemieke

Het mooist versierde huis met geprojecteerde doodskoppen op hun gevel.

Nog een mooie gevel...

En nog eentje, en een filmke waar ge efkes uw hoofd moet voor draaien omdat ik mijn camera niet goed vasthad om deze post te beëindigen...