Tuesday, January 08, 2008

Een ongewoon jaareinde en een al even ongewone start

Hoe meer ik met de mensen rondom mij praat over de afgelopen feestdagen, hoe meer horrorverhalen ik krijg van ziekte, ongevallen enzovoort... én wat al deze mensen ook nog gemeenschappelijk hebben, is dat zowel het jaareinde als het begin van het nieuwe jaar niet echt denderend verliep.

Zo kreeg de mama van één van Axelle's vriendinnen op school bezoek van haar schoonouders. Met beide mensen is ze één voor één naar de Emergency room moeten gaan en verder kreeg ieder van haar familieleden de griep. Ze heeft dus de eindejaarsvakantie doorgebracht met het verzorgen van zieke mensen. Met als resultaat dat zij nu 2008 inzet met een "grieperig en uitgeput" gevoel!

Zo is er een vriendin die op skivakantie ging de laatste week van vorig jaar. Elke dag van die vakantie was er wel iets dat een domper op het plezier zette: het huis dat ze huurden was al verhuurd en dus kregen ze een vervanghuis, de kelder in dat vervanghuis bleek op een ochtend ineens een "sceptische put" te zijn geworden (een buis van de toiletafvoer gesprongen!), de dochter kreeg griep, de schoonzus kreeg griep, mijn vriendin stikte bijna in een stukje vlees en moest worden gered door haar echtgenoot, ze verzwikte haar enkel met het skiën en als top of the bill kwam ze thuis om haar kat doodziek te vinden. De kat werd naar de dierenarts gebracht en ook gered, maar de rekening daarvoor was wel 1000 dollar. Dat was dus eind 2007. Begin 2008 is haar zus met spoed gehospitaliseerd.

Nog een andere vriendin dacht dat ze het wel gehad had in 2007 (scheiding...). Verder had ze ook nog wat "achterklap" op haar job waar ze best wel van onder de voet was tijdens de laatste weken van het jaar. Ze was dus erg blij dat ze een leuke man had ontmoet, maar dat bleek afgelopen weekend tijdens hun eerste "date" dan weer een "disaster" te zijn en dus was ze wel erg ontgoocheld 2008 begonnen.

Ik kan nog even doorgaan... maar ik denk dat ik mijn punt wel duidelijk heb gemaakt.

En dan kom ik bij mijn familie.
Toen mijn mama hier op bezoek was, werd mijn oma gehospitaliseerd. Gelukkig was zij al terug uit het hospitaal toen mijn mama naar huis ging. 2007 zou dan toch nog in schoonheid eindigen?

Maar neen... ondertussen bleek ook mijn papa ziek. Op nieuwjaarsdag moesten zij dus naar de Spoed. Er werd een zware zona aan het hoofd vastgesteld. Dit kan gevaarlijk zijn omdat het vooral niet op je oog mag komen te zitten. Het mogelijke gevolg kan blindheid zijn. Héél wat zorgen dus zo aan het begin van het jaar en vooral de wens om dichter bij huis te zijn.
Het is absoluut verschrikkelijk om te weten dat iemand die je lief hebt in het hospitaal ligt en je er niet naar toe kan gaan om deze persoon op te beuren. Zelfs al is het niet iets levensbedreigend... het is héél stresserend dat je zo ver zit! Bon, dat is toch zoals ik het beleef. Zelfs al telefoneer ik regelmatig met hem in het ziekenhuis, het is niet hetzelfde als kunnen binnenwippen met een bloemetje. Ondertussen gaat het met mijn papa al wat beter, hij heeft namelijk al héél veel medicatie binnen met een baxter. Misschien mag hij donderdag naar huis...

Mijn wens voor 2008 : Ik hoop dat al de mensen waarvan ik weet dat 2008 slecht begonnen is, vanaf nu een zorgeloos jaar krijgen... zonder ziekte, zonder verdriet, zonder pijn...

En speciaal voor mijn papa: "Genees snel en denk eraan, 't is niet lang meer voor we terug thuis staan!" Vooral dat laatste zal een stevige opkikker zijn!


Oh ja... vorige post was een "inside joke" met een vriendin... breek er vooral jullie hoofd niet over!

1 comment:

De Martens in Pasadena said...

Ik weet hoe je je voelt! Vorige winter had mijn pa ook de zona, op zijn rug en buik.
Hij heeft toen gelukkig niet naar het ziekenhuis moeten gaan. Hou de moed er in!
Groetjes Nele