Op stap langs de Balloona Laguna

De Balloona Laguna is een watertje dat hier vlakbij is.... er zitten heel veel vogels, het is een soort van natuurreservaat.

Langs dit "kanaaltje" staan prachtige en vooral dure huizen en er loopt een gezellig wandelpaadje langs.

Langs dit paadje besloten we deze ochtend naar Washington Bld Pier te wandelen.

Eerst gingen we over het strand, in het terugkomen langs het "kanaaltje".

Het werd een fikse wandeling en toen we aan de terrasjes kwamen aan de pier, besloten we dat het hoog tijd was voor een kopje koffie.

Daarna werd het nog 45 minuten terugwandelen naar huis onder een stralende hemel.

Deze namiddag moest ik naar het oudercontact, want het tweede rapport lag klaar ter bespreking. Het was een fantastisch goed rapport, net zoals met Kerstmis. En wij weer fier dus!

Daarna gingen we de rest van de dag doorbrengen aan het zwembad, waar een frisse duik af en toe nodig was omdat het in de zon toch wel behoorlijk warm was.

Morgen wordt het weer een mooie zonnige dag... nog geen vaste plannen. Dat zien we morgen dan wel weer!

Rosette's vakantie : maandag tot woensdag

Maandag was een rustige dag omdat Rosette na het drukke weekend een beetje rust kon gebruiken (jetlag weetjewel). We hebben dus wat boodschappen gedaan en eens in de jacuzzi gezeten en een zwemmetje... eigenlijk niet veel meer, maar vooral: van elkaars gezelschap genoten!

Dinsdag besloten we naar Santa Monica te rijden, nadat ik naar de fitness was gegaan. We hebben er de winkeltjes onveilig gemaakt. Rosette hielp me bij de keuze van een paar nieuwe schoenen en we dachten even op de befaamde Santa Monica Pier te wandelen. Dat laatste is echter niet doorgegaan omdat er een wel zeer sterke wind blies. Het zand werd omhooggeblazen en in een peeling hadden we nu niet zo direct zin. We keerden dus maar op onze stappen terug.

Na een lekker belegd broodje gegeten te hebben, reden we terug huiswaarts om Axelle aan school op te gaan halen. Daarna genoten we weer van jacuzzi en zwembad en werd er thuis een potje gekookt.

Vandaag, woensdag, ging Axelle op fieldtrip naar het Griffith Observatory http://www.griffithobs.org/ en wij gingen naar het Getty museum ten noorden van Santa Monica http://www.getty.edu/museum/ . De foto's laten de tuinen en de prachtige gebouwen zien. Binnen deze gebouwen vinden tal van Europese schilderijen hun plaatsje in de expositiehallen. Vermits het Getty boven op een berg ligt, heb je er ook mooie vergezichten. De stevige wind van gisteren had er voor gezorgd dat de lucht terug meer helder was dan de dagen voordien, dat was dus een meevaller.

Na ons bezoek aan het Getty, bleef er nog wat tijd over en besloten we te gaan lunchen op Venice Beach. Rosette gaf haar ogen de kost... want inderdaad, daar valt er wel altijd iets te zien en te beleven. We aten er een overheerlijke sandwich en waren iets na 2 pm aan school, net op tijd om de bus terug te zien aankomen aan school.

Axelle zaagde de oren van onze kop om haar vriendinnetje Angélique mee te brengen voor een playdate. Terwijl de kindjes speelden, besloten Rosette en ikzelf nog wat van het goeie leven te genieten aan het zwembad hier vlakbij de deur...

Ondertussen zitten we hier te "niksen" en te genieten van een glaske wijn... en seffens gaan we een potje koken tegen de tijd dat Alain binnenwaait.

"Another beautiful day in sunny California" (zoals de directeur van Axelle's school het elke maandagochtend zo mooi zeg)...

Picknick op Manhattan Beach

De ochtend startte met een ontspannende jacuzzi en een zwemmetje na het ontbijt.

Na de middag hadden we met Kurt en Nele en hun kinderen afgesproken op Manhattan Beach om er te picknicken en wat van het goede weer te genieten.

De kinderen speelden in het zand, speelden een balspel, speelden in de Oceaan (brrr) en wij genoten van (foei foei... tegen alle regels in!) een glaske witte wijn, elkaars gezelschap en goede Vlaamse babbel. Alain en Rosette werden een beetje "kinds" (zie foto)... en begonnen een vriendschappelijk gevecht.Het leek niet zo warm... de zon verstopte zich regelmatig achter wolken... toch bleek bij thuiskomst dat we flink wat kleur hadden gepakt. Wie niet smeert.... wordt rood... jaja!

Het is niet de eerste keer dat we dat hier voor hebben met op het strand. Het is niet heet... een zuchtje wind... en je "vergeet" je in te smeren.

De enige die ontsnapte was Axelle... wonder boven wonder... (en gelukkig maar ook).

Na onze strandnamiddag gingen we samen nog iets eten bij Ruby's in Redondo Beach, ons Axelle's favoriete restaurant. Het was een leuke dag en een mooie afsluiter van een geslaagd weekend.

Uitstapje naar Point Vicente op Palos Verdes Peninsula

De dag begon bewolkt, ideaal om te webcammen


















en een boodschap te doen... maar in de namiddag kwam het zonnetje erdoor en kleurde de hemel felblauw. Ideaal dus om een uitstapje te maken naar Point Vicente vanwaar men walvissen spot.
Omdat Axelle wagenziek werd (of was het verveling?) stopten we onderweg in Redondo Beach en maakten er een wandelingetje en dronken er iets op een terrasje met zicht op zee.



















Daarna reden we verder naar Palos Verdes (da's niet zo ver rijden... een 15-tal minuten).
We tuurden in de verte naar de Oceaan... dachten af en toe dat we iets zagen, maar dat bleken dan uitstekende rotsen te zijn of in de verre verte een klein motorbootje... walvissen kregen we (weer maar eens) niet te zien. Hoewel... op het bord stond met krijt geschreven dat men er vandaag zo maar eventjes 22 had gespot! Wanneer dan wel? Niet op het moment dat wij er waren.







































We gingen er ook het centrum voor de walvisspotters binnen en kregen er van een dame uitleg over de walvissen. Met weer wat meer kennis ter zake keerden we terug naar huis.

Vooraleer we naar huis kwamen, gingen we nog Rosette's verjaardag vieren bij Shangai Reds hier op Fisherman's Wharf in Marina del Rey. Daar hebben we goed gegeten en gedronken en ook goed gelachen. Er was daar namelijk een kerel de ruiten aan het kuisen (zie foto), met WINDEX (een ruitenkuisproduct) en een ruitenwissertje en dat in volle zon. Rosette had daar (de vrouw met kennis ter zake) natuurlijk direct haar bedenkingen bij. Ze kreeg ook nog gelijk natuurlijk. De ruit stond vol met strepen en het was eigenlijk bijna moeilijker om erdoor te zien dan voor hij eraan begon. Op onze foto zie je hem bezig... wij dachten dat het voldoende zou zijn om het gordijn naar beneden te trekken, maar nu blijkt dat ge hem erdoor kunt zien... 't Is dus geen regen op de ruit, maar WINDEX.






















Voilà, de eerste vakantiedag voor mijn zus zit erop... ze is monter en fit... dat zijn wij hier niet gewoon van onze gasten (meestal liggen die tegen 20u al in slaap of vallen ze bijna om van de vaak). Mijn zuske die zit hier nog rond te huppelen als een jong konijntje! Maar zo ken ik haar hé. Alles werkt altijd "anders" bij haar. Geeft ge haar een pilleke om te ontspannen, dan voelt ze daar niks van. Geeft ge haar een slaappilleke, dan vermoed ik dat ze klaarwakker is... Maar het belangrijkste is: ze ziet het nog altijd zitten! (en wij ook)


Morgen gaan we met Kurt, Nele en de kinders picknicken in Venice op het strand.
Maar daarover weer meer in een volgende post!

Daar is ze

Met een kwartiertje vertraging kwam mijn "zuske" vandaag aan land.
Alain zag door mijn papa's verrekijker dat de KLM-vlieger in de lucht hing en ik maakte er een fotooke van (als ge heel veel inzoomt dan ziet ge dat het nen blauwe is).

Wij vertrokken naar de luchthaven en bij de laatste passagiers kwam ze eindelijk door de deur gestapt... moe... boos op de douane (omdat het daar véél te traag naar haar goesting ging). Maar... ze was denk ik wel blij dat ze er was.

Ik viel in haar armen en moest natuurlijk weeral "bleiten"... ge kent me hé...
Maar ik was dolgelukkig dat ik mijn "zuske" eens terug kon vastpakken.

De rit naar huis ging ook al niet al te vlot: files...

Eens thuis werd de valies uitgeladen, vlak voor de voordeur (binnen wel te verstaan).
Alle cadeautjes werden uitgedeeld... kleren voor Axelle, schoenen voor Axelle, cadeautjes van Rosette voor ons alledrie, kleren voor mij... Belgische chocolade eieren voor ons Axelle en ook nog een mooie Paastekening van de kindjes uit het 4de leerjaar van de Regenboog, haar klas in België. Wat zat er verder nog in die valies? Brieven van vriendjes van Axelle, een superlief briefke van Rosette's ouders, een prachtig groot gevuld chocolade-ei van bakkerij Joëlle (waarvoor ook onze dank Joëlle!) (fotootje daarvan moet ik nog nemen en zal ik later posten)... dus weeral héél veel dingen die wij met open armen ontvingen!

Na het avondeten maakten we nog een wandelingetje langs het kanaal en daarna was het richting zetel... want ondertussen was mijn zuske al wel 24u wakker... Wie doet haar dat na?

Morgen begint de vakantie.... JOEPIE... wat er op het programma staat? Zon en rust denk ik!

Het vliegtuig op onderstaande foto is moeilijk te zien (inzoomen is de boodschap), kijk rechts naast de uitstekende palmboom!

A 380

Vandaag ging ik met Gaby, mijn Duitse vriendin, eerst en vooral naar de fitness en dan naar Ikea en Alpine Village.

Op terugweg naar huis, vertelde Gaby mij dat vandaag de A380 was toegekomen op LAX en dat dit gigantische vliegtuig daar tot morgenavond zou blijven staan.

Sommige mensen waren rond 5 deze ochtend al aan de luchthaven om het te zien landen, morgen zullen velen weer daar staan om het terug te zien vertrekken.

Ik kreeg een zicht van dichtbij, want wij reden er op terugweg gewoon effe voorbij. Het vliegtuig stond vlakbij de straat geparkeerd achter de gebouwen van QANTAS (Australische vliegmaatschappij die zo'n A380 besteld hebben). Waw zeg... wat een ongelooflijk groot vliegtuig... In ieder geval heel spijtig dat ik juist mijn kodak uit mijn handtas had gehaald gisteren, maar ik heb dan maar effe op het internet gesurft om jullie een fotootje toe te voegen.

Hierna volgt een update van de post van deze middag:

Maar deze avond wilde Alain deze grote "vogel" ook wel eens gaan bekijken. We zijn dus teruggereden en hebben, weliswaar bij valavond, toch nog een eigen fotootje kunnen schieten... dat zie je hierna. Het was een drukte van jewelste rond de gebouwen waar het vliegtuig geparkeerd staat. Er waren zelfs al kleine accidentjes gebeurd... mensen gapen nu eenmaal graag hé. Het grootste vliegtuig ter wereld brengt hier in ieder geval veel mensen op de been. (en wij waren daarop geen uitzondering)

Pannekoekennamiddag met de Belgen

Vandaag was het pannekoeken eten... in Glendale, da's ongeveer 1 uurtje rijden van bij ons.

De pannekoeken waren héél erg lekker. Je kon kiezen uit "sweet" of "salty" en naargelang je keuze uit suiker en ander zoet of niet-zoet beleg zoals vol-au-vent, spinazie, een sausje met scampi en champignons... een lekkere salade enz enz... Er was uiteraard ook veel Belgisch bier en wijn en ander lekkers en als kers op de taart was er : taart... héél lekkere taart... met amandelpasta erin. ZAALLIIIGGG (ja en wij maar sporten, inderdaad!)

We zaten in de tuin en hebben weer wat nieuwe mensen leren kennen, oa een zekere Sabine die in Redondo Beach woont (voor ons dus vlakbij) en met wie we zeker nog eens zullen afspreken.

Van Ilse (blogster) en Barbara kreeg ik een zeer waardevolle tip die me centjes gaat besparen bij mijn bezoek aan België. Als ik in eenzelfde winkel voor minstens 125 EUR koop, kan ik een factuur laten opmaken. In Zaventem stap ik dan bij de douane binnen en vraag ik een stempel op die factuur ter recuperatie van de 21% BTW (want ja, ik ben niet meer ingeschreven in België en dus mag ik de BTW recuperen!). Had Alain dat maar geweten, want die heeft in eenzelfde winkel méér dan 200 EUR uitgegeven voor kleding tijdens zijn verblijf. Maar goed dat we 't over kleren hadden aan tafel, met deze tip kan ik meer kleren kopen bij mijn terugkeer naar België in juni/juli... JIEPIE... Blijkbaar ben ik niet de enige Belgische die hier mijn draai niet kan vinden qua kleding...

Buiten eten en drinken werd er dus veel gebabbeld, gedanst, petanque gespeeld.... en moet het gezegd? Wij waren bij de laatsten die naar huis gingen.























Het was een leuke namiddag.... morgen gaan we naar het verjaardagsfeestje van Amelia (het dochtertje van een collega van Alain). Axelle moet als "spionne" verkleed gaan (iemand een idee?).

De afgelopen week...

Ja, hier ben ik dan nog eens...
Er is deze week niet veel gebeurd, dus valt er ook niet veel te schrijven... vandaar de stilte.
Op andere blogs konden jullie al lezen dat het hier prachtig weer is geweest de afgelopen dagen, daar heb ik dan ook ten volle van genoten. Na school stond er steevast wat tijd in en aan het zwembad op het programma.

Nog iets dat ik het vermelden waard vind, eigenlijk een persoonlijke boodschap aan Elke: "Blij dat je van gedacht bent veranderd en dat je terug aan het posten bent. Net als nog vele anderen ging ik toch nog regelmatig eens op je blog kijken of er toch nog geen nieuw postje was. Ik was dus uitermate blij te kunnen lezen dat je opnieuw aan het schrijven bent!" En voor allen die nu nieuwsgierig zijn geworden, hier is het blogadres: http://kastelke.blogspot.com/

Axelle's accidentje van vorige vrijdag is al bijna volledig vergeten, nog een klein wondje naast haar oog, maar het heelt mooi.
Mijn hoest én loopneus willen maar niet wijken voor de medicatie (die deze middag is beëindigd), dus ik zal er moeten mee leven denk ik.
Alain zit terug in het Amerikaanse ritme en de jetlag is afgeschud... dus dat zit allemaal goed.

Al 2 dagen na elkaar met mijn Duitse vriendin Gaby naar de gym hier geweest tot het zweet in onze schoenen staat en je onze topjes kan uitwringen. Met twee is het stukken leuker dan alleen. En ter ontspanning trek ik daarna nog mijn lengtes in het zwembad... Als nu dat vet niet wegsmelt dan weet ik het niet meer!

Vanavond is het weer salsales (mét Alain) en morgen weer dames-salsa... en dan is de week weer om.

Zaterdag gaan we met de Belgen hier in Californië pannekoeken eten ter gelegenheid van Lichtmis... dit pannekoekenfestijn is georganiseerd door de Belgische Club hier.
Lekker lekker!

En zo vliegen de weken hier voorbij... het lijkt alsof we nog maar een maand geleden hier aankwamen en ondertussen zijn het er al 8!

"Time flies when you're having fun!"

March 12 - "Happy Birthday Mama"

De maand maart telt op onze verjaardagskalender vele jarigen en dus dacht ik:

“Waarom al deze mensen niet in 1 keer een gelukkige verjaardag wensen?”

En hier ga ik dus:

Aan al mijn vriendinnen en vrienden die deze maand een jaartje ouder worden:

VAN HARTE GEFELICITEERD en vooral DOE ER NOG VELE JAREN BIJ.

Aan mijn goede vrienden die ik onopzettelijk had overgeslagen vorig jaar (omdat ik het té druk had met het voorbereiden van onze verhuis)... nogmaals mijn excuses en ik hoop dat ik het bij deze heb goedgemaakt. Nu ik verder van huis zit, meer tijd heb, vergeet ik jullie verjaardag niet en denk ik hoe fijn het zou geweest zijn, mocht ik jullie persoonlijk 3 kussen hebben kunnen geven.

Maar waarom schrijf ik nu over al die verjaardagen?

Zoals de titel van deze post het zegt... 12 maart wordt mijn mama een jaartje ouder.

Via mijn persoonlijke messenger, Alain, kreeg zij al wel een verjaardagscadeau en een kaartje... maar toch wil ik haar via deze weg nog eens in de bloemetjes zetten en haar zeggen wat een fantastische mama zij wel is!

Gelukkige verjaardag mama... uiteraard had ik ook jou liefst mijn drie kussen komen geven, maar hierbij delegeer ik onze papa om het voor mij te doen!

Bravo Award - krantenartikel

Back to normal life

Of toch bijna... want nog steeds onder de medicatie, nog steeds met een hoest en een loopneus... maar het dagelijkse leven heeft hervat.

Gisteren kwam Alain terug thuis, weliswaar met een vertraging van zijn vlucht van zo maar eventjes 2 uren door een of ander probleem aan het vliegtuig in Londen. Het vliegtuig dat ze oorspronkelijk hadden ingezet hebben ze moeten vervangen en daardoor kwam hij hier niet om 18u aan maar pas om 20u.

Eer je dan door de douanecontrole bent, je bagage hebt opgehaald, is het al gauw laat. Heel moe, maar tevreden kwamen we dus om 21u45 thuis en een half uurtje later lag iedereen in dromenland.

Axelle was in de wolken over alle cadeautjes die papa weer had moeten meebrengen van de familie, ik was erg blij met de Mexxkleren (dankjewel oma en opa), Alain blij omdat hij terug in zijn eigen bedje lag.

Terwijl ik deze post schrijf, krijg ik een telefoontje van het secretariaat van de school... of ik Axelle wil komen ophalen. (daar gaat het "back to normal")

Tijdens de lunchspeeltijd heeft ze een accidentje gehad. Ze heeft namelijk een springtouw in haar gezicht gekregen (gelukkig niet in maar net naast haar oog). Haar zijkant van haar neusje (ter hoogte van haar oog) ziet al aardig rood met blauwe stippels. Dat wordt dus een fameuze blauwe plek vrees ik. Op haar wang heeft ze ook een schaafwondje van het touw.

Tijdens de autorit naar huis verteld ze me dat een jongen met opzet in het touw is gelopen omdat er voor hem geen plaats meer was om mee te spelen.
Ongelukkig toeval dat Axelle juist aan het springen was...

Maar laat het ons van de "bright side" bekijken: haar oog is niet geraakt en een blauwe plek die geneest redelijk snel.

Het weekend ziet er veelbelovend uit, morgen vooraan in de 20°, zondag achteraan in de 20°...
Toch "Back to normal" dus???

Van winteruur naar zomeruur in de US: DIT WEEKEND

Een kleine herinnering voor allen die ons opvolgen in België, die met ons bellen, die met ons chatten:

Wij gaan al deze zaterdagnacht (of zondagochtend beter gezegd) over naar de zomertijd!
Een beetje eerder dus dan jullie en in de herfst wordt er hier ook een extra week aan toegevoegd en dit om extra besparingen te bewerkstelligen.

18u00 Belgische tijd is dan 10u00 LA-tijd (voor efkes toch, wanneer jullie overgaan wordt het terug 9u00)

Ik had dit al eens vermeld toen we naar het winteruur overgingen, maar dacht dat het geen kwaad kon om dit nog even terug te vermelden!

En weer maar eens naar de dokter...

Axelle is terug "OK" voor school. Morgen gaat ze terug naar de les...
Mama is nu "out"... ik heb namelijk een keelontsteking met een stevige hoest en moet dus ook antibiotica nemen.

Gelukkig is Alain nog steeds "ver van huis", want anders zou hij wellicht de volgende zijn. Wel spijtig voor hem dat ik net nu mijn stem verlies... die zal hoogstwaarschijnlijk terugzijn wanneer hij terug in LA landt! (grapje!)

Ik denk dat ik er nu wel over mag schrijven... dat mocht niet eerder vanwege het "surprise-effect".
Alain moest nl. op zakenreis naar Londen en stak dus het kanaal over om effe binnen te wippen bij familie en sommige vrienden... De tijdspanne is echter tekort om iedereen te kunnen bezoeken, want hij moet ook nog verderreizen naar Amsterdam... maar toch heeft hij enkele mensen echt verrast. Totaal onverwachts stond hij bij hen aan de deur en belde aan. Zij deden nietsvermoedend de deur open en vielen bijna omver van verbazing (dat heb ik met toch laten wijsmaken en ik kan het me levendig inbeelden dat hij wel dé laatste was die ze op dat uur aan de deur zouden verwachten).

Wat ook leuk is, is dat hij nog net in België zal zijn wanneer zijn zus haar verjaardag viert... da's mooi meegenomen.

Hopelijk is het ergste hier bij mij door wanneer hij later op de week weer thuiskomt, zodat ik niet meer "besmettelijk" ben, want met jetlag is hij zeker nog meer ontvankelijk voor microben dan anders.

En we hebben die dokter en de apotheek nu al meer dan genoeg gesponsord vind ik!

Wie bij de hond slaapt....

Het kon niet uitblijven... een hele week bezig zijn met een zieke dochter... sinds gisterenavond is mama dus ook niet echt meer 100%. Hoe voorzichtig je ook bent, hoezeer je ook je handen wast... soms is het niet mogelijk om de microben te ontlopen.
Zelfde symptomen: weinig eetlust, hoesten, neusloop, keelpijn...
Vermits we morgen toch naar de dokter moeten, zal ik hem dan maar ineens eens naar mij laten kijken!

Hoewel ik vrijdag mijn bedenkingen had bij het al dan niet kunnen slagen van het weekend, was het gisteren toch nog een leuke dag.
Axelle hoeste wat minder en onverwachts kwam mijn vriendin Gaby met haar kinderen op bezoek.
De kinderen konden samen spelen en de mama's zaten op het terras te keuvelen (toen voelde ik me nog goed!)... Gaby trakteerde op pizza en frietjes... en we hebben besloten dat we dit wat meer gaan doen, zo eens zonder mannen. (Want Alain, die was er niet.)

Vandaag zal het veel "rusten" worden, want ik voel dat ik niet veel energie heb.
Hopelijk gaat het morgen dan beter.

Herval

En wij die dachten dat het met Axelle's herstel de goede kant opging... neen... niet dus!
Deze namiddag begon ze terug koorts te krijgen, erger te hoesten... en daar hou ik niet erg van zo net voor een weekend ... Want is hier wel een dokter van wacht? Ik zou het niet weten.
Dus maar het dokterskabinet gebeld en ik mocht direct met haar langskomen.
Opnieuw onderzocht... longen nog steeds ok (oef), maar niet het resultaat dat we vandaag hoopten bereikt te hebben volgens de dokter.
Een sterkere hoestsiroop en andere antibiotica zijn het resultaat van dit bezoek en ook het feit dat ze minstens maandag nog een extra dag thuis moet blijven.
Wat een leuk weekend leek te worden (zon in overvloed... een sleepover met een vriendin...) zou dus wel eens heel wat minder kunnen worden.
De zon zal nog wel van de partij zijn, maar of we er gaan kunnen van genieten, da's wat anders. Het zwembad is in ieder geval al "off limits".
De sleepover, die mogen we volgens mij compleet vergeten, want zoals ik al zei staan er volgende week tests op het programma op school en ik zou niet willen dat ze haar vriendinnetje besmet!
Hopelijk gaat het nu snel de goede kant op...

Check up bij de dokter

Zojuist terug van de check up bij de dokter.
De longen klinken nu zuiverder. Gelukkig maar!
Vermits haar neusje nog altijd de marathon aan het lopen is, hebben we een voorschrift gekregen voor een andere siroop daarvoor. Hopelijk werkt het snel, want deze nacht was niet echt leuk: steeds weer hoesten omdat alles afzakt naar haar neus.
Mama heeft dus wat slaap in te halen...
Follow-up doen ze hier wel voldoende voor een zware verkoudheid moet ik zeggen.
Dinsdag na schooltijd moeten we nog eens terug voor een 2° check up! Weeral 20 dollar uit onze zak! Deze verkoudheid kost ons dus 100 dollar (medicatie inbegrepen) en dat is alleen maar de opleg die we zelf moeten betalen voor de doktersbezoeken en de medicatie...
Pas op maandag mag ze terug naar school, hopelijk is ze dan fit en monter want er staan een hele week tests op het programma.

Nu gaan we een potje soep koken, zodat ons meisje terug snel aansterkt.

Tot posts...