Wat deed ik allemaal de afgelopen dagen?
Woensdag gingen we in de namiddag naar Veerle (de mama van Lore, Axelle's beste vriendinnetje in België). Veerle had namelijk de meisjes van de klas van vorig jaar uitgenodigd om met Axelle te komen spelen bij haar thuis.
Om 2pm was iedereen daar, het zonnetje was van de partij, alles was dus aanwezig om een leuke namiddag te hebben.
Ik genoot van Veerle's gezelschap en we babbelden bij over alles wat het afgelopen jaar was gebeurd.
Diezelfde avond werd ik verwacht bij Rosette en Axelle bij Dieter om daar te overnachten.
Met Rosette en Monty altijd pret... en dus werd het eigenlijk véél te laat en was Kristine de volgende dag "uitgeteld".
Daarom dat Nadine ons dus moest komen oppikken bij mijn ouders en we er ook gelijk bleven overnachten, want ik vertrouwde het niet dat ik met de auto van mijn ouders moest rondrijden met zo'n vermoeidheid.
Vrijdagavond kwam Meter Nancy met haren Yvan op bezoek, de tijd ging weer véél te snel voorbij en voor we het wisten vielen zowel Axelle als ikzelf weer om van de vaak.
En zo komen we dus al bij vandaag...
Morgennamiddag vieren we de 1ste verjaardag van de kleinste achterkleinzoon van mijn oma... dat wordt dus een weerzien met de hele familie! We hebben dat kindje spijtig genoeg nog nooit (in levenden lijve) gezien, omdat we volop in verhuis waren vorig jaar.
Dat wordt dus LEUK morgen... hopelijk zit het weer wat mee.
Saturday, June 30, 2007
De solden
Gisteren al efkes met ons mama naar de solden geweest en voor Axelle al wat gekocht en uiteraard ook "wat" voor mezelf: uiteraard van MEXX en ESPRIT.
Vandaag was echter dé dag dat we d'er voluit voor gingen. Voor Axelle waren de kleren opzijgelegd in de winkel, voor mij niet maar de winkel ging wel vroeger open (om 8u30).
Bovenop de solden was er kermis en markt en dus was het zeker niet evident om te parkeren. Wij hadden geen problemen, want wij waren al om 8u30 in de stad maar de mensen die er rond de middag toekwamen stonden in lange rijen aan te schuiven aan de ondergrondse parkings.
Ik kocht een hele valies vol, zodat we nu voor een jaartje verder kunnen.
Veel geld, héél veel geld opgedaan (ook ons mama natuurlijk die Axelle super trakteerde)... maar héél blij met mijn aankopen van dewelke ik weet dat ik veel geniet ga hebben in LA: linnen broeken, shorts, topjes, open schoenen... en ga zo maar verder.
Tegen de middag was het geld op én ook onze moed om nog verder te shoppen was weg, want er was ondertussen zoveel volk in de stad dat je over de koppen kon gaan lopen.
Deze namiddag Axelle niet gezien, ze had zelfs amper tijd om met papa te chatten.
Ikzelf genoot van een namiddag "niksen" en wat boekjes lezen... wat me veel deugd heeft gedaan.
Straks ga ik met Axelle Arno ophalen op een trouwfeest om daarna bij hen thuis te gaan babysitten zodat Kris en Nadine lekker door kunnen gaan tot de vroege uurtjes.
Vandaag was echter dé dag dat we d'er voluit voor gingen. Voor Axelle waren de kleren opzijgelegd in de winkel, voor mij niet maar de winkel ging wel vroeger open (om 8u30).
Bovenop de solden was er kermis en markt en dus was het zeker niet evident om te parkeren. Wij hadden geen problemen, want wij waren al om 8u30 in de stad maar de mensen die er rond de middag toekwamen stonden in lange rijen aan te schuiven aan de ondergrondse parkings.
Ik kocht een hele valies vol, zodat we nu voor een jaartje verder kunnen.
Veel geld, héél veel geld opgedaan (ook ons mama natuurlijk die Axelle super trakteerde)... maar héél blij met mijn aankopen van dewelke ik weet dat ik veel geniet ga hebben in LA: linnen broeken, shorts, topjes, open schoenen... en ga zo maar verder.
Tegen de middag was het geld op én ook onze moed om nog verder te shoppen was weg, want er was ondertussen zoveel volk in de stad dat je over de koppen kon gaan lopen.
Deze namiddag Axelle niet gezien, ze had zelfs amper tijd om met papa te chatten.
Ikzelf genoot van een namiddag "niksen" en wat boekjes lezen... wat me veel deugd heeft gedaan.
Straks ga ik met Axelle Arno ophalen op een trouwfeest om daarna bij hen thuis te gaan babysitten zodat Kris en Nadine lekker door kunnen gaan tot de vroege uurtjes.
Tuesday, June 26, 2007
Pré-solden
Vandaag ons Axelle al allerlei kleren gaan laten passen in 2 winkels.
Zo kunnen ons mama en ik op zaterdag vroeg uit de veren en gewoon alles gaan uitpikken in de winkels.
Voor mezelf ook al wat kleren gaan passen, zodat ik die ook maar moet van het rek plukken, kwestie van een beetje georganiseerd te zijn.
Bij de schoenenwinkel waren het al solden (mag officieel niet, dus ik zal de naam maar niet vermelden).
Spijtig genoeg voor mezelf niets gevonden, maar Axelle is weeral 2 paar schoenen en 1 paar sandalen rijker.
Zoveel problemen als ik heb in Amerika om iets naar mijn zin te vinden, zo weinig problemen heb ik hier om in 1 winkel 10 stuks uit te kiezen... (bij wijze van spreken).
Een taske koffie op de Grote Markt in Mechelen om alles af te ronden en dan terug huiswaarts, na nog effe in de Delhaize te passeren en met eigen ogen vast te stellen dat groenten, fruit en nog veel meer toch stukken goedkoper hier zijn (zelfs als je rekening houdt dat 1 dollar minder waard is dan 1 Euro).
Aan de kassa viel het me op dat de mensen wel erg gestresseerd zijn hier in België. In Amerika wacht iedereen gelaten tot het zijn/haar beurt is. Hier was het een andere historie...
Ook de caissières die zo snel gaan dat geen mens hen kan volgen om in te pakken, dat ben ik niet meer gewoon! Als ik eerlijk moet zijn, dat vind ik dan toch weer stukken "rustiger" in Amerika. Daar staat een hulp aan de kassa om je boodschappen in te pakken of de caissière pakt alles voor je in. Als je zelf durft te beginnen, bekijken ze je met grote ogen en snelt er uit het niets een "hulp" toe.
Daar gaan ze zelfs zo ver dat ze je boodschappen tot in je koffer willen brengen (wat nu ook weer niet hoeft!).
Winkelen in België was dus weer eens iets anders dan in Amerika...
Zo kunnen ons mama en ik op zaterdag vroeg uit de veren en gewoon alles gaan uitpikken in de winkels.
Voor mezelf ook al wat kleren gaan passen, zodat ik die ook maar moet van het rek plukken, kwestie van een beetje georganiseerd te zijn.
Bij de schoenenwinkel waren het al solden (mag officieel niet, dus ik zal de naam maar niet vermelden).
Spijtig genoeg voor mezelf niets gevonden, maar Axelle is weeral 2 paar schoenen en 1 paar sandalen rijker.
Zoveel problemen als ik heb in Amerika om iets naar mijn zin te vinden, zo weinig problemen heb ik hier om in 1 winkel 10 stuks uit te kiezen... (bij wijze van spreken).
Een taske koffie op de Grote Markt in Mechelen om alles af te ronden en dan terug huiswaarts, na nog effe in de Delhaize te passeren en met eigen ogen vast te stellen dat groenten, fruit en nog veel meer toch stukken goedkoper hier zijn (zelfs als je rekening houdt dat 1 dollar minder waard is dan 1 Euro).
Aan de kassa viel het me op dat de mensen wel erg gestresseerd zijn hier in België. In Amerika wacht iedereen gelaten tot het zijn/haar beurt is. Hier was het een andere historie...
Ook de caissières die zo snel gaan dat geen mens hen kan volgen om in te pakken, dat ben ik niet meer gewoon! Als ik eerlijk moet zijn, dat vind ik dan toch weer stukken "rustiger" in Amerika. Daar staat een hulp aan de kassa om je boodschappen in te pakken of de caissière pakt alles voor je in. Als je zelf durft te beginnen, bekijken ze je met grote ogen en snelt er uit het niets een "hulp" toe.
Daar gaan ze zelfs zo ver dat ze je boodschappen tot in je koffer willen brengen (wat nu ook weer niet hoeft!).
Winkelen in België was dus weer eens iets anders dan in Amerika...
Schoolfeest van zondag - nog een filmpje
Opa en Rosette in volle "schwung"! 'k Zou zeggen: "2 mensen die blij waren dat we zaterdag op de luchthaven stonden en die dat op zondag lieten zien door een danske te placeren"
Ik wilde zo graag hier nog wat leuke foto's opplakken, maar het werkt blijkbaar niet om één of andere reden (al sinds gisteren niet).
Monday, June 25, 2007
Bezoek aan mijn werk - maandag 25 juni
Vandaag, na een minder goede nacht, zat ik wat suf aan het ontbijt.
Zo vergaten we glad dat het mijn papa's verjaardag was (SHAME ON US)... maar gelukkig hadden we zijn verjaardagscadeautje al op zaterdag gegeven (oef oef).
Ik moest vandaag naar Tractebel omdat ik mijn papieren wilde gaan halen voor mijn verlenging van mijn tijdskrediet. Tuurlijk was dat niet de enige reden. Ik wilde heel erg graag mijn collega's en vriendinnen op kantoor terugzien.
Hoewel ik mijn mama had beloofd dat ik om 3pm ten laatste thuis zou zijn, werd het uiteraard heel wat later.
Iedereen wilde weten hoe het eerste jaar was verlopen en mijn vriendinnen Martine en Carine namen me mee uit eten naar l'Alliance, waar ik een lekker slaatje at met parmaham, kipblokjes en zongedroogde tomaatjes.... Lekker! Enne, bedankt voor deze tractatie en jullie goed gezelschap!
Blijkbaar zat de jetlag er nog goed in, want na een half bord zat mijn buikje zo vol als wat!
Aan iedereen bij Tractebel... het was héél leuk jullie terug te zien en te mogen voelen dat jullie me nog niet vergeten waren.
Zo vergaten we glad dat het mijn papa's verjaardag was (SHAME ON US)... maar gelukkig hadden we zijn verjaardagscadeautje al op zaterdag gegeven (oef oef).
Ik moest vandaag naar Tractebel omdat ik mijn papieren wilde gaan halen voor mijn verlenging van mijn tijdskrediet. Tuurlijk was dat niet de enige reden. Ik wilde heel erg graag mijn collega's en vriendinnen op kantoor terugzien.
Hoewel ik mijn mama had beloofd dat ik om 3pm ten laatste thuis zou zijn, werd het uiteraard heel wat later.
Iedereen wilde weten hoe het eerste jaar was verlopen en mijn vriendinnen Martine en Carine namen me mee uit eten naar l'Alliance, waar ik een lekker slaatje at met parmaham, kipblokjes en zongedroogde tomaatjes.... Lekker! Enne, bedankt voor deze tractatie en jullie goed gezelschap!
Blijkbaar zat de jetlag er nog goed in, want na een half bord zat mijn buikje zo vol als wat!
Aan iedereen bij Tractebel... het was héél leuk jullie terug te zien en te mogen voelen dat jullie me nog niet vergeten waren.
Het schoolfeest - zondag 24 juni
Axelle was al van 's ochtends aan het vragen wanneer het nu middag was, zodat we EINDELIJK zouden vertrekken naar het schoolfeest van DE REGENBOOG in Elewijt, haar vroegere school hier in België.
Aangekomen op school, heb ik haar eigenlijk bijna niet gezien. Het was altijd maar rondhollen met Dieter, Lore en de andere kindjes van het 4de leerjaar.
Wij gingen samen met Rosette, Monty, Mira en mijn ouders naar de BBQ, ik genoot van een lekker Palmke en dronk héél véél koffie om wakker te blijven.
Zo rond 3pm begon ik namelijk serieus last te krijgen van mijn jetlag.
Toen de regen roet kwam strooien op het schoolfeest, besloten we om bij Mira thuis nog wat verder te gaan babbelen en dat vonden Axelle en Dieter helemaal geen probleem.
Ook daar heb ik ze eigenlijk niet gezien voor we weer naar huis gingen.
Thuis hadden we nog niet ons avondeten achter de kiezen of de halve familie stond al aan de deur. Allemaal zeer benieuwd naar onze verhalen uit het verre Amerika.
Om 9.15pm was het weer hoog tijd om onder de wol te kruipen en zo eindigde dag 1 van onze vakantie in België.
Aangekomen op school, heb ik haar eigenlijk bijna niet gezien. Het was altijd maar rondhollen met Dieter, Lore en de andere kindjes van het 4de leerjaar.
Wij gingen samen met Rosette, Monty, Mira en mijn ouders naar de BBQ, ik genoot van een lekker Palmke en dronk héél véél koffie om wakker te blijven.
Zo rond 3pm begon ik namelijk serieus last te krijgen van mijn jetlag.
Toen de regen roet kwam strooien op het schoolfeest, besloten we om bij Mira thuis nog wat verder te gaan babbelen en dat vonden Axelle en Dieter helemaal geen probleem.
Ook daar heb ik ze eigenlijk niet gezien voor we weer naar huis gingen.
Thuis hadden we nog niet ons avondeten achter de kiezen of de halve familie stond al aan de deur. Allemaal zeer benieuwd naar onze verhalen uit het verre Amerika.
Om 9.15pm was het weer hoog tijd om onder de wol te kruipen en zo eindigde dag 1 van onze vakantie in België.
Saturday, June 23, 2007
Belgium... here we are
We zouden omstreeks 5.50 pm vertrekken vrijdag 22 juni. Er was echter een probleempje met de "slurf" waaraan het vliegtuig gekoppeld was. Deze was namelijk beschadigd geweest door een vorig vliegtuig, waardoor het onze dan pas later kon aankoppelen en inderdaad wij dus vertraging hadden. We vertrokken met gelukkig niet meer dan 30 minuten.
We hadden goede seats, want we zaten net aan de keuken en er waren dus geen stoelen voor ons, waardoor we wat meer beenruimte hadden.
De vlucht verliep redelijk vlot, Axelle sliep enkele uurtjes (ik geen seconde!) en tegen de tijd dat we in Heathrow kwamen, was de vertraging ingehaald.
Maar dan bleek er weer een ander probleem... een vliegtuig had vertraging door een technisch probleem en hing dus nog vast aan de slurf waar wij moesten uitstappen. 20 minuten wachten dus.
Aangekomen aan de handbagage check stond er een superlange file!
Ik begon al te panikeren want ik dacht "Oh zut, seffens zijn we nog te laat in terminal 4 voor onze aansluitende vlucht naar Brussel".
Gelukkig waren we wel op tijd en konden we zelfs nog een hapje eten.
Het boarden begon op tijd en om 2.15 zaten we in het vliegtuig met de deuren toe. Toen kondigde de piloot aan dat we minstens 35 minuten moesten wachten op de tarmac omdat er problemen waren door het slechte weer boven de Noordzee.
35 minuten werden 45 minuten en dus kwamen we "moe en uitgeteld" om 4.55 (ipv 4.15) pm aan in Zaventem.
De douane was een peulschil in vergelijking met de lange wachtrijen die je doormoet in LA, hier waren we op 2 minuutjes aan de bagageband.
Nog effe op de valiezen wachten, maar die kwamen er bijna tegelijktijdig aan en dan het spannende moment...
Een groot welkomstcomité stond ons op te wachten (daar had ik niet op gerekend eerlijk gezegd)...
Uiteraard mijn ouders, Rosette en dochter Mira en kleinzoon Dieter, Veerle met dochters Lore en Femke en zoon Ruuben en last but not least Axelle's Peter Kris en tata Nadine.
En dat was nog niet alles... we werden opgewacht met een heus spandoek "Welcome Axelle en Kristine"...
Voldoende om de waterlandertjes dus boven te brengen, maar dan deze keer wel van GELUK dat we al deze mensen weer konden terugzien en in de armen nemen.
Direct de koe bij de horens gevat en met de auto naar Waarloos gereden... weliswaar eerst geprobeerd om de versnellingsbak om zeep te helpen (vergeten dat dit geen AUTOMAAT is zoals de mijne in LA). Op de autostrade viel me ook op dat de mensen hier wel wat sneller rijden en vooral ook dat ze je hier niet zoveel langs rechts voorbijsteken... want ik reeds tegen 100km/u op mijn duizendste gemakske op de middenstrook (sakker sakker voor die dikke mercedes die eraan kwam en waardoor mijn Euroke viel dat men hier niet mag voorbijsteken langs rechts en dat je hier sneller dan 100km/u mag rijden).
Thuisgekomen direct mijn grootmoeder gaan bezoeken en dan een lekkere maaltijd.
Axelle is nog geen seconde binnen geweest: rollerscaten en spelen met haar vriendinnetjes hier in oma's straat... en uiteraard is ze heel blij met het bezoek dat er voor haar stond op de luchthaven.
Seffens een slaappilletje en dan "hop naar bed", want de oogjes pikken van vermoeidheid... en dan morgen ons 1ste dagje van de vakantie afwerken: BBQ op school in Elewijt.
Meer info van mijn vakantie in België volgt uiteraard op deze blog...
Slaapwel!
We hadden goede seats, want we zaten net aan de keuken en er waren dus geen stoelen voor ons, waardoor we wat meer beenruimte hadden.
De vlucht verliep redelijk vlot, Axelle sliep enkele uurtjes (ik geen seconde!) en tegen de tijd dat we in Heathrow kwamen, was de vertraging ingehaald.
Maar dan bleek er weer een ander probleem... een vliegtuig had vertraging door een technisch probleem en hing dus nog vast aan de slurf waar wij moesten uitstappen. 20 minuten wachten dus.
Aangekomen aan de handbagage check stond er een superlange file!
Ik begon al te panikeren want ik dacht "Oh zut, seffens zijn we nog te laat in terminal 4 voor onze aansluitende vlucht naar Brussel".
Gelukkig waren we wel op tijd en konden we zelfs nog een hapje eten.
Het boarden begon op tijd en om 2.15 zaten we in het vliegtuig met de deuren toe. Toen kondigde de piloot aan dat we minstens 35 minuten moesten wachten op de tarmac omdat er problemen waren door het slechte weer boven de Noordzee.
35 minuten werden 45 minuten en dus kwamen we "moe en uitgeteld" om 4.55 (ipv 4.15) pm aan in Zaventem.
De douane was een peulschil in vergelijking met de lange wachtrijen die je doormoet in LA, hier waren we op 2 minuutjes aan de bagageband.
Nog effe op de valiezen wachten, maar die kwamen er bijna tegelijktijdig aan en dan het spannende moment...
Een groot welkomstcomité stond ons op te wachten (daar had ik niet op gerekend eerlijk gezegd)...
Uiteraard mijn ouders, Rosette en dochter Mira en kleinzoon Dieter, Veerle met dochters Lore en Femke en zoon Ruuben en last but not least Axelle's Peter Kris en tata Nadine.
En dat was nog niet alles... we werden opgewacht met een heus spandoek "Welcome Axelle en Kristine"...
Voldoende om de waterlandertjes dus boven te brengen, maar dan deze keer wel van GELUK dat we al deze mensen weer konden terugzien en in de armen nemen.
Direct de koe bij de horens gevat en met de auto naar Waarloos gereden... weliswaar eerst geprobeerd om de versnellingsbak om zeep te helpen (vergeten dat dit geen AUTOMAAT is zoals de mijne in LA). Op de autostrade viel me ook op dat de mensen hier wel wat sneller rijden en vooral ook dat ze je hier niet zoveel langs rechts voorbijsteken... want ik reeds tegen 100km/u op mijn duizendste gemakske op de middenstrook (sakker sakker voor die dikke mercedes die eraan kwam en waardoor mijn Euroke viel dat men hier niet mag voorbijsteken langs rechts en dat je hier sneller dan 100km/u mag rijden).
Thuisgekomen direct mijn grootmoeder gaan bezoeken en dan een lekkere maaltijd.
Axelle is nog geen seconde binnen geweest: rollerscaten en spelen met haar vriendinnetjes hier in oma's straat... en uiteraard is ze heel blij met het bezoek dat er voor haar stond op de luchthaven.
Seffens een slaappilletje en dan "hop naar bed", want de oogjes pikken van vermoeidheid... en dan morgen ons 1ste dagje van de vakantie afwerken: BBQ op school in Elewijt.
Meer info van mijn vakantie in België volgt uiteraard op deze blog...
Slaapwel!
Thursday, June 21, 2007
Laatste uurtjes
De laatse volledige dag in LA zit erop, vannacht de laatste nacht (toch voor 3 weken) in ons bedje hier en morgen deze tijd hangen we al zo'n 3 uurtjes in de lucht.
Vandaag was nog een drukke dag, want uiteraard wil ik mijn ventje in een proper flatje achterlaten, met proper gewassen en gestreken kledij, met een gevulde ijskast en wat ingevroren zelfgekookte gerechtjes.
Het was dus tegen de tijd koken, strijken, wassen, lakens verversen enzovoort enzovoort...
Axelle had een vriendinnetje over, dus die merkte er niet veel van en het hielp me wel vooruit want zo kon ik in goed tempo verder werken.
Kort intermezzo om nog een extra B12 spuitje te gaan halen en dan deze namiddag lekker gaan luieren in en aan het zwembad. Zoals Saskia het op haar blog al schreef, is het hier nu echt wel lekker warm en superzonnig geworden na de June gloom van de voorbije weken.
Morgen heeft Alain een dagje vrij zodat we niet gehaast naar de luchthaven moeten rushen maar alles rustig aan kunnen doen.
Gisterenavond heb ik hier al een verjaardagsdineetje gekregen van onze vrienden Nancy en Jeff. Nancy kookte een lekkere spaghetti en als dessert kreeg ik een kommetje met ijs en een brownie. Uiteraard met een kaarsje erop dat ik na hun "Happy Birthday" mocht uitblazen (maar niet vooraleer ik een wens had gemaakt).
Ik vier mijn verjaardag dus vele keren dit jaar: gisteren, op de dag zelf en dan nog eens de laatste zaterdag van juli want dan komen onze Amerikaanse vrienden tafelen en boemelen ter gelegenheid van mijn 44 op 7/7/07.
Eigenlijk wilden ze ons terug meetronen naar Vegas omdat ik met deze nummers GELUK zou hebben naar het schijnt.
Wel, als ik al gewoon het geluk heb dat iedereen rondom mij gezond blijft, dan ben ik al heel blij... het geld mogen ze dan gerust houden.
Volgende posts en fotootjes zullen nu dus vanuit Belgie komen...
Aan mijn ouders, Rosetteke, Mira en Dieter: tot zaterdag op de luchthaven zo ergens tussen half 5 en 5 pm (indien mijn vlucht op tijd is, de bagage niet zoek is geraakt, we onze vlucht niet gemist hebben (haha)).
Vandaag was nog een drukke dag, want uiteraard wil ik mijn ventje in een proper flatje achterlaten, met proper gewassen en gestreken kledij, met een gevulde ijskast en wat ingevroren zelfgekookte gerechtjes.
Het was dus tegen de tijd koken, strijken, wassen, lakens verversen enzovoort enzovoort...
Axelle had een vriendinnetje over, dus die merkte er niet veel van en het hielp me wel vooruit want zo kon ik in goed tempo verder werken.
Kort intermezzo om nog een extra B12 spuitje te gaan halen en dan deze namiddag lekker gaan luieren in en aan het zwembad. Zoals Saskia het op haar blog al schreef, is het hier nu echt wel lekker warm en superzonnig geworden na de June gloom van de voorbije weken.
Morgen heeft Alain een dagje vrij zodat we niet gehaast naar de luchthaven moeten rushen maar alles rustig aan kunnen doen.
Gisterenavond heb ik hier al een verjaardagsdineetje gekregen van onze vrienden Nancy en Jeff. Nancy kookte een lekkere spaghetti en als dessert kreeg ik een kommetje met ijs en een brownie. Uiteraard met een kaarsje erop dat ik na hun "Happy Birthday" mocht uitblazen (maar niet vooraleer ik een wens had gemaakt).
Ik vier mijn verjaardag dus vele keren dit jaar: gisteren, op de dag zelf en dan nog eens de laatste zaterdag van juli want dan komen onze Amerikaanse vrienden tafelen en boemelen ter gelegenheid van mijn 44 op 7/7/07.
Eigenlijk wilden ze ons terug meetronen naar Vegas omdat ik met deze nummers GELUK zou hebben naar het schijnt.
Wel, als ik al gewoon het geluk heb dat iedereen rondom mij gezond blijft, dan ben ik al heel blij... het geld mogen ze dan gerust houden.
Volgende posts en fotootjes zullen nu dus vanuit Belgie komen...
Aan mijn ouders, Rosetteke, Mira en Dieter: tot zaterdag op de luchthaven zo ergens tussen half 5 en 5 pm (indien mijn vlucht op tijd is, de bagage niet zoek is geraakt, we onze vlucht niet gemist hebben (haha)).
Tuesday, June 19, 2007
Bijna laatste schooldag
Vandaag is het een rustige dag op school... Een boekentas moest zelfs niet meer mee worden genomen, want de banken werden al geleegd gisteren.
Deze middag eten de kinderen pizza in de klas en zelf klaargemaakte pasta met kruiden uit hun kruidentuintje waar ze een jaar lang voor gezorgd hebben.
Ik moet niet gaan helpen (oef! zie vorige post)...
Morgen is dan officieel de laatste schooldag. Deze begint vroeger dan anders (om 8u05) en eindigt om 12u35... een half dagje dus. Wat ze nog gaan doen, dat mag Joost weten... vermits hun banken leeg zijn en ze vandaag eigenlijk al gingen "niksen" volgens mij.
Morgennamiddag organiseren ze voor de 4th graders een picknick op het strand in Venice Beach. Iedereen brengt eigen picknick mee en daarna kunnen de ouders keuvelen op het strand en de kinderen in het water en uit het water met elkaar spelen. Daar gaan we dan wel naar toe.
Axelle is blij dat het jaar om is, maar ook wat triest... want volgend jaar moet ze naar een nieuwe leraar of lerares en bij Mr Bax had ze het nou net zo leuk! Niets aan te doen.
Maar, vermits ze nu niet lang meer moet wachten om iedereen in België te zien, is ze natuurlijk ook blij dat het het einde van het 4de leerjaar is. Ongelooflijk hoe snel dit schooljaar is voorbijgevlogen!
Deze middag eten de kinderen pizza in de klas en zelf klaargemaakte pasta met kruiden uit hun kruidentuintje waar ze een jaar lang voor gezorgd hebben.
Ik moet niet gaan helpen (oef! zie vorige post)...
Morgen is dan officieel de laatste schooldag. Deze begint vroeger dan anders (om 8u05) en eindigt om 12u35... een half dagje dus. Wat ze nog gaan doen, dat mag Joost weten... vermits hun banken leeg zijn en ze vandaag eigenlijk al gingen "niksen" volgens mij.
Morgennamiddag organiseren ze voor de 4th graders een picknick op het strand in Venice Beach. Iedereen brengt eigen picknick mee en daarna kunnen de ouders keuvelen op het strand en de kinderen in het water en uit het water met elkaar spelen. Daar gaan we dan wel naar toe.
Axelle is blij dat het jaar om is, maar ook wat triest... want volgend jaar moet ze naar een nieuwe leraar of lerares en bij Mr Bax had ze het nou net zo leuk! Niets aan te doen.
Maar, vermits ze nu niet lang meer moet wachten om iedereen in België te zien, is ze natuurlijk ook blij dat het het einde van het 4de leerjaar is. Ongelooflijk hoe snel dit schooljaar is voorbijgevlogen!
Té weinig B12
Ik voelde het al effe aankomen: snel moe zijn, geen energie, weinig eetlust en misselijkheid... allemaal symptomen van een tekort aan vitamine B12.
Verleden dinsdag dus mijn bloed laten checken, vandaag pas om de resultaten mogen gaan.
2 jaar geleden had ik dit ook al eens. Om één of andere reden neemt mijn lichaam niet voldoende B12 uit voeding en vult het dus de "stock" niet aan die in de lever zit bij elkeen.
Al de spuitjes die ik dus toen heb gekregen om mijn reserves terug aan te vullen, zijn nu bijna opgebruikt... Waar de normale waardes tussen 211 en 900 zitten, zat ik erg dicht bij de 211... wat dus verklaart waarom ik weer alle symptomen begin te krijgen.
Eerst dacht ik het nog op de "reisstress" te steken, want ja, ik vertrek nu vrijdag naar België. Maar, zaterdag was het er toch wel ietsje over! Ik heb de hele dag mezelf voortgesleept, niet buiten gekomen en vooral veel in bed gelegen.
Zondag ging het dan weer ietsje beter en kon ik toch de champagnebrunch voor Vadertjesdag samen met Axelle klaarmaken. Maar toch... elke ochtend moet ik mezelf aansporen om een toast te eten (met lange tanden) en sporten zit er helemaal niet in, want bij de minste inspanning voel ik me duizelig en klaar om te gaan neerzitten.
Om een lang verhaal kort te maken, kreeg ik dus vandaag een dubbele injectie vitamine B12 en moet ik donderdagochtend nog even terug om een andere te gaan bijhalen.
Daarna zal ik er wekelijks eentje moeten krijgen, dus dat is nog iets extra om op mijn agenda te plaatsen in België!
Hopelijk gaat het dan snel weer terug beter, want je zo lamlendig moe voelen, da's absoluut niets voor mij!
Nu nog mijn vitamine C innemen en dan kan ik de dag vandaag wel weer doorkomen...
Verleden dinsdag dus mijn bloed laten checken, vandaag pas om de resultaten mogen gaan.
2 jaar geleden had ik dit ook al eens. Om één of andere reden neemt mijn lichaam niet voldoende B12 uit voeding en vult het dus de "stock" niet aan die in de lever zit bij elkeen.
Al de spuitjes die ik dus toen heb gekregen om mijn reserves terug aan te vullen, zijn nu bijna opgebruikt... Waar de normale waardes tussen 211 en 900 zitten, zat ik erg dicht bij de 211... wat dus verklaart waarom ik weer alle symptomen begin te krijgen.
Eerst dacht ik het nog op de "reisstress" te steken, want ja, ik vertrek nu vrijdag naar België. Maar, zaterdag was het er toch wel ietsje over! Ik heb de hele dag mezelf voortgesleept, niet buiten gekomen en vooral veel in bed gelegen.
Zondag ging het dan weer ietsje beter en kon ik toch de champagnebrunch voor Vadertjesdag samen met Axelle klaarmaken. Maar toch... elke ochtend moet ik mezelf aansporen om een toast te eten (met lange tanden) en sporten zit er helemaal niet in, want bij de minste inspanning voel ik me duizelig en klaar om te gaan neerzitten.
Om een lang verhaal kort te maken, kreeg ik dus vandaag een dubbele injectie vitamine B12 en moet ik donderdagochtend nog even terug om een andere te gaan bijhalen.
Daarna zal ik er wekelijks eentje moeten krijgen, dus dat is nog iets extra om op mijn agenda te plaatsen in België!
Hopelijk gaat het dan snel weer terug beter, want je zo lamlendig moe voelen, da's absoluut niets voor mij!
Nu nog mijn vitamine C innemen en dan kan ik de dag vandaag wel weer doorkomen...
Wednesday, June 13, 2007
4th grade MUSIC PERFORMANCE
Geheel onverwacht zat er gisteren een papiertje in de boekentas... vandaag was er een music performance van onze kinderen... ze brachten liedjes uit het repertoire dat ze dit jaar hadden aangeleerd bij Mrs Babchenko tijdens de muziekles.
Belangrijke opmerking van Axelle: de valse noten die je kan horen in één van de filmpjes, komen van een leerling van de andere 4th grade! Moest ik toch zeker melden dat de kinderen in de klas van Mr Bax wél correct hun blokfluit kunnen spelen... (ik had mijn orders!)
Om 9u30 stonden we dus weer op school met de camera in aanslag (weliswaar met een bibberende hand, zo blijkt op de filmpjes!).
Té veel om te posten... maar hierna de 2 leukste (eentje met de blokfluit en eentje van een liedje dat Axelle zingt en zingt en zingt (tot vervelens toe!)...
Daarna reed ik met Gaby naar Las Flores Canyon, waar zij een stukje grond bezitten boven op een berg... met uitzicht op de Oceaan en de prachtige natuur! Zij wilde er graag wat fotootjes nemen om ze aan haar ouders te kunnen laten zien tijdens haar verblijf in Duitsland.
Om deze leuke voormiddag af te ronden, aten we samen onze lunch op een terrasje in Venice Beach... waar het hele rariteitenkabinet weer uitgestald stond: de man met zijn "fake snakes" die balanceert op zijn ladder, de man die piano speelt (maar niet boven het andere geluid uitkomt), het standje met de Bob Marley schilderijen, de psychic readers (neen Rozette, deze keer had ze geen winterjas aan met een minishortje!), enz enz
Belangrijke opmerking van Axelle: de valse noten die je kan horen in één van de filmpjes, komen van een leerling van de andere 4th grade! Moest ik toch zeker melden dat de kinderen in de klas van Mr Bax wél correct hun blokfluit kunnen spelen... (ik had mijn orders!)
Om 9u30 stonden we dus weer op school met de camera in aanslag (weliswaar met een bibberende hand, zo blijkt op de filmpjes!).
Té veel om te posten... maar hierna de 2 leukste (eentje met de blokfluit en eentje van een liedje dat Axelle zingt en zingt en zingt (tot vervelens toe!)...
Daarna reed ik met Gaby naar Las Flores Canyon, waar zij een stukje grond bezitten boven op een berg... met uitzicht op de Oceaan en de prachtige natuur! Zij wilde er graag wat fotootjes nemen om ze aan haar ouders te kunnen laten zien tijdens haar verblijf in Duitsland.
Om deze leuke voormiddag af te ronden, aten we samen onze lunch op een terrasje in Venice Beach... waar het hele rariteitenkabinet weer uitgestald stond: de man met zijn "fake snakes" die balanceert op zijn ladder, de man die piano speelt (maar niet boven het andere geluid uitkomt), het standje met de Bob Marley schilderijen, de psychic readers (neen Rozette, deze keer had ze geen winterjas aan met een minishortje!), enz enz
Wednesday, June 06, 2007
4th grade POETRY READING
Axelle had vandaag haar "Poetry reading".
Eén uur per week krijgen ze "POETRY" van een lieve lerares.
Ze hebben hun eigen gedichtenbundeltje mogen samenstellen en daaruit konden ze 2 gedichten selecteren om vandaag voor de ouders voor te dragen.
Axelle koos voor "My stuffed animal" en "The Goldfish"...
Na afloop kwamen verschillende ouders mij vertellen hoe ongelooflijk ze het vonden dat Axelle er zo "confident" bijstond op het podium en dat het "amazing" was hoe erg ze veranderd was sinds de 1ste schooldag. (Blijkbaar is die bij iedereen nog heel goed in het geheugen geprent: wenen, niet willen de klas binnengaan, niet willen dat wij doorgingen....).
Het filmpje en de foto's vertellen jullie nu een totaal ander verhaal, nl. dat van een meisje dat een klein Amerikaantje aan het worden is!
Eén uur per week krijgen ze "POETRY" van een lieve lerares.
Ze hebben hun eigen gedichtenbundeltje mogen samenstellen en daaruit konden ze 2 gedichten selecteren om vandaag voor de ouders voor te dragen.
Axelle koos voor "My stuffed animal" en "The Goldfish"...
Na afloop kwamen verschillende ouders mij vertellen hoe ongelooflijk ze het vonden dat Axelle er zo "confident" bijstond op het podium en dat het "amazing" was hoe erg ze veranderd was sinds de 1ste schooldag. (Blijkbaar is die bij iedereen nog heel goed in het geheugen geprent: wenen, niet willen de klas binnengaan, niet willen dat wij doorgingen....).
Het filmpje en de foto's vertellen jullie nu een totaal ander verhaal, nl. dat van een meisje dat een klein Amerikaantje aan het worden is!
En een fotootje van de fiere mama's: Gaby en mezelf!
Tuesday, June 05, 2007
Speciaal voor Rosette en haar familie
Rosette's mama is verleden week overleden en wordt vandaag, woensdag, begraven.
"Rosetteke en alle andere familieleden, vanuit het verre LA zenden wij hartverwarmende troostende woorden... en binnenkort krijgen jullie een dikke knuffel van ons! Sterkte!"
Ter afscheid van Moeke Jet:
"Rosetteke en alle andere familieleden, vanuit het verre LA zenden wij hartverwarmende troostende woorden... en binnenkort krijgen jullie een dikke knuffel van ons! Sterkte!"
Ter afscheid van Moeke Jet:
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering.
Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde
Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten...
Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten...
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering.
Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde
Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten...
Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten...
Gedicht van Dietrich Bonhoeffer, gevonden op het internet.
Monday, June 04, 2007
Ditjes en datjes
Ik heb het eindelijk gevonden: mijn Koninckske! Zoals Nele me vertelde, bij Wholefoods. Er is er een nieuwe opengegaan in El Segundo en daar heb ik een paar flesjes van dit edele drankske gekocht! En zojuist er eentje ingeschonken (sorry voor het glas... maar, de smaak is er niet slechter op!)...
Zaterdagavond toen we hier op ons terras zaten, kwam er hier een SUPERJACHT de haven binnengevaren. Zondag zijn we dat effe gaan bekijken van naderbij! ONGELOOFLIJK GROOT mét helicopter en jacuzzi op de achtersteven... en er begon een party op dat jacht. Eén voor één kwamen de dikke auto's aangereden: Bentley, Ferari, Porsche... noem maar op, de ene al duurder dan de andere. We hebben niemand herkend... stiekem hoopten we natuurlijk dat er iemand bekend zou tussenzitten, maar neen...
Alain moest uiteraard een paar fotootjes nemen van dit ongetwijfeld superdure jacht, dat trouwens van Nederlandse makelij is. Wie er meer wil van weten, kijk eens op deze website:
http://www.hakvoort.com/pages/2005_jemasa/description.htm
Gisteren lekker ontbeten in het clubhuis, neen ... in feite buiten aan het zwembad. Verder eigenlijk niet te veel gedaan, buiten natuurlijk een kijkje gaan nemen bij die rijke stinkerds!
Vandaag een rustige dag achter de rug... voelde me eigenlijk niet zo goed en dat is nu pas een beetje beter sinds het avondeten.
Morgen heb ik een doktersafspraak voor mijn grote teen. Ik heb me namelijk gestoten en die nagel zit wat losjes en er zit een serieuze bloeduitstorting onder. Ik vrees dus dat ze daar aan gaan moeten prutsen (ai ai die spuitjes!)... Loop ik vast en zeker met een dikke omwikkelde teen de volgende dagen (leuk!). Wilde eigenlijk wachten tot in België, maar het begon vandaag té veel pijn te doen, vandaar de afspraak...
Woensdag is er "poetry reading" van Axelle's klas, gevolgd door een brunch. Uiteraard neem ik mijn cameraatje mee... en vrijdag is er een lunch voor alle volunteers van dit schooljaar.
En zo vliegen de weken hier voorbij!
Saturday, June 02, 2007
Spring Fling Auction at Coeur d'Alène
Vandaag was het zover: de Spring Fling Auction op de school van Axelle. Het is een groots evenement dat veel geld moet opbrengen voor de publieke school waar ze naartoe gaat.
Er waren vele prijzen waar je op kon bieden. Wij boden op 2... het eerste was een gourmetmand en het andere een fotoshoot. De gourmetmand ging aan onze neus voorbij, maar de fotoshoot is de onze! YES!
Hoe ging het allemaal in zijn werk?
Om 1pm opende de school zijn deuren. Je kon je aanbieden bij vrijwilligers om je in te schrijven. Dan kreeg je een nummertje opgespeld. Met dat nummer kon je gaan bieden op de artikelen die je graag wilde hebben. Ik was dus, keukenprincesje als ik ben, direct geïnteresseerd in die gourmetbasket. Er zaten leuke dingen in zoals olie en azijnspecialiteiten, een messenslijper, een kurkentrekker, olijfjes enz enz enz... In ieder geval genoeg om mijn interesse op te wekken, maar blijkbaar ook die van andere bieders en dus werd er al snel een hoger bod gedaan op wat wij op het oog hadden.
Gelukkig voor ons waren er meerdere van die "photoshoots"... zodat we toch iets op de kop konden tikken. We hebben dus een fotoshoot ter waarde van 350 dollar voor 120 dollar kunnen kopen! JEEEEE.....
Hopelijk brengt dit dan ook mooie fotookes die we dan misschien wel cadeau kunnen geven aan mensen die ons na aan het hart liggen!
Hoe vandaag de dag begon..... eerst en vooral een ontbijt op ons terras in het zonnetje... daarna onze nieuwe "lease" gaan tekenen, daarna Alain naar de fitness en ikke rustig met een boek op ons terras, Axelle die was ondertussen druk bezig met haar nieuwe Nintendo DS spelletje "Cooking Mama"...
Daarna gingen we tegen ongeveer 3pm naar school en brachten we er ons bod uit. We genoten van het zonnetje, we genoten van het gezelschap van al onze vrienden en de mensen die we hier ondertussen leerden kennen en dronken een frisdrankje en aten een taco.... allemaal om de school te steunen.
Toen de "auction" gedaan was, moest er natuurlijk eerst betaald worden en daarna gingen we naar huis.
Hoe de dag dus eindige.... opnieuw op ons terras, deze keer met de patioheater op! En ook niet alleen, maar met onze vrienden Tamzen en Jeff, Nancy en Jeff en hun kinderen.
Axelle had dus een fameuze "playdate" en wij hadden een leuke avond. We aten pizza van de bistro hier in Mariners Village en de wijn en de Stella Artois vloeiden in overvloed.
Het was een "relax" dag en ook een "relax" avond.... en zo'n 10 minuutjes geleden is iedereen hier buiten gestapt en ligt Axelle in bed.
Tijd voor mij dus om nog snel even over de Auction te schrijven... want morgen moet ik alweer over wat anders vertellen...
Morgen gaan we namelijk naar het "Ontbijt" hier in Mariners Village dat wordt georganiseerd vanwege Vaderdag (ze zijn hier een beetje vroeg denk ik!)....
Nog enkele fotootjes om wat sfeer weer te geven van vandaag....
Spijtig genoeg niet van de avond, wat de batterij van onze camera was LEEG!
Axelle en Angélique in de rij voor het springkasteel......
Dé fameuze gourmet basket!
Ons bod op de fotoshoot!
Dit was de "room basket" die Axelle's klas samenstelde. Allemaal kruiden in potjes en nuttige "green tips"... Spijtig genoeg heb ik geen tuintje om dat in te planten... Anders had ik zeker op deze geboden!
Axelle al rennend met haar ijsje!
Springkastelen, eettentjes... een beetje voor iedereen!
Er waren vele prijzen waar je op kon bieden. Wij boden op 2... het eerste was een gourmetmand en het andere een fotoshoot. De gourmetmand ging aan onze neus voorbij, maar de fotoshoot is de onze! YES!
Hoe ging het allemaal in zijn werk?
Om 1pm opende de school zijn deuren. Je kon je aanbieden bij vrijwilligers om je in te schrijven. Dan kreeg je een nummertje opgespeld. Met dat nummer kon je gaan bieden op de artikelen die je graag wilde hebben. Ik was dus, keukenprincesje als ik ben, direct geïnteresseerd in die gourmetbasket. Er zaten leuke dingen in zoals olie en azijnspecialiteiten, een messenslijper, een kurkentrekker, olijfjes enz enz enz... In ieder geval genoeg om mijn interesse op te wekken, maar blijkbaar ook die van andere bieders en dus werd er al snel een hoger bod gedaan op wat wij op het oog hadden.
Gelukkig voor ons waren er meerdere van die "photoshoots"... zodat we toch iets op de kop konden tikken. We hebben dus een fotoshoot ter waarde van 350 dollar voor 120 dollar kunnen kopen! JEEEEE.....
Hopelijk brengt dit dan ook mooie fotookes die we dan misschien wel cadeau kunnen geven aan mensen die ons na aan het hart liggen!
Hoe vandaag de dag begon..... eerst en vooral een ontbijt op ons terras in het zonnetje... daarna onze nieuwe "lease" gaan tekenen, daarna Alain naar de fitness en ikke rustig met een boek op ons terras, Axelle die was ondertussen druk bezig met haar nieuwe Nintendo DS spelletje "Cooking Mama"...
Daarna gingen we tegen ongeveer 3pm naar school en brachten we er ons bod uit. We genoten van het zonnetje, we genoten van het gezelschap van al onze vrienden en de mensen die we hier ondertussen leerden kennen en dronken een frisdrankje en aten een taco.... allemaal om de school te steunen.
Toen de "auction" gedaan was, moest er natuurlijk eerst betaald worden en daarna gingen we naar huis.
Hoe de dag dus eindige.... opnieuw op ons terras, deze keer met de patioheater op! En ook niet alleen, maar met onze vrienden Tamzen en Jeff, Nancy en Jeff en hun kinderen.
Axelle had dus een fameuze "playdate" en wij hadden een leuke avond. We aten pizza van de bistro hier in Mariners Village en de wijn en de Stella Artois vloeiden in overvloed.
Het was een "relax" dag en ook een "relax" avond.... en zo'n 10 minuutjes geleden is iedereen hier buiten gestapt en ligt Axelle in bed.
Tijd voor mij dus om nog snel even over de Auction te schrijven... want morgen moet ik alweer over wat anders vertellen...
Morgen gaan we namelijk naar het "Ontbijt" hier in Mariners Village dat wordt georganiseerd vanwege Vaderdag (ze zijn hier een beetje vroeg denk ik!)....
Nog enkele fotootjes om wat sfeer weer te geven van vandaag....
Spijtig genoeg niet van de avond, wat de batterij van onze camera was LEEG!
Axelle en Angélique in de rij voor het springkasteel......
Dé fameuze gourmet basket!
Ons bod op de fotoshoot!
Dit was de "room basket" die Axelle's klas samenstelde. Allemaal kruiden in potjes en nuttige "green tips"... Spijtig genoeg heb ik geen tuintje om dat in te planten... Anders had ik zeker op deze geboden!
Axelle al rennend met haar ijsje!
Springkastelen, eettentjes... een beetje voor iedereen!
.jpg)