Schoolbezoekje

Vandaag even binnengewipt in Axelle's nieuwe school.
En dit ter info van Ann en ons tante Chrisje: school start volgende week dinsdag, na Labor Day.
Er zitten daar kindjes van alle nationaliteiten, maar spijtig genoeg is zij de enige die Nederlands spreekt. Er volgen daar Noorse, Duitse kindjes (enz enz) les, maar wat België betreft, is zij de enige.

Om nog even op San Francisco terug te komen (commentaar van Emma bij de vorige post) :
we hebben gewoon 3x per dag gegeten... echt niet meer, zelfs geen ijsjes!
we zijn expres niet naar Hearst Castle geweest, want dat vonden we toch wel "té kitscherig" voor liefhebbers van wat mooi is als we zijn!

Ziezo, tot daar dit ultrakorte postje.

Our stay at San "Frio"

De titel zegt het... "frio"... 't was er absoluut niet vergelijkbaar met LA... De koude wind en de wel zeer killige avonden waren eigenlijk dé spelbrekers.
Verder was het natuurlijk GREAT.
Onderweg naar San Francisco zijn we gestopt in Santa Barbara, héél mooi vonden wij... en dan nog een stop in Solvang: een dorpje opgericht door Denen en nog steeds erg Deens... Maar, zoals de foto jullie zal tonen was er ook een Belgian Café waar je "Belgian waffels" kon eten, verder heb ik er nog "Hollands klompjes" in de vitrines zien staan... te gek voor woorden en dit aan de andere kant van de wereld!
Onze eerste nachtstop was in San Luis Obispo... daar hadden we eerlijk gezegd meer van verwacht. Maar ja wat de ene "waw" vindt, is niet noodzakelijk wat de andere goed vindt hé...
Volgende dag onze tocht verdergezet via de baan die naast de Oceaan loopt. Gestopt in Cambria, wat een kunstenaarsdorpje is: veel galerieën met zaken in geblazen glas... sommige mooi, andere niet om aan te kijken!
Terug de weg hervat: bochten, bochten en nog eens bochten... en zij die mij goed kennen, weten dat dit niet zo direct mijn ding is (qua wagenmisselijkheid bedoel ik dan). Er leek maar geen einde aan te komen.... berg op, berg af... maar toegegeven: de uitzichten waren PRACHTIG.
Toen onze maagjes begonnen te knorren kwamen we toevallig een "welness resort" tegen dat boven op een berg lag... lekkere keuken (héél Frans) én: DE KONINCK bier voor mij (jaja... mijn Keuninckske boven alle bieren hé). Dat bier was daar verkrijgbaar omdat er een Nederlander achter de bar werkte en die een aantal "nieuwe" bieren had geïntroduceerd ter plaatse. 'k Heb er alleszins goed van genoten, want ik denk dat ik nog wat zal moeten zoeken naar mijn volgende Keuninckske.
Tweede nacht doorgebracht in Monterey... hier werden de verwachtingen wel ingelost... Mooi!
Dan via de 101 verder naar San Francisco naar het Chancellor hotel waar we, op aanraden van Marijke, verbleven.
Een oud hotel, centraal gelegen, supervriendelijke mensen... kortom goed voor zijn geld (want goedkoop is San Francisco niet).
Direct al wat verkennen, te voet uiteraard, de kuitspieren zullen het geweten hebben!
Op zaterdag eerst en vooral een flinke wandeling naar Fisherman's wharf en daar de boot genomen voor een 1 uur durende tocht door de baai: onder de Golden Gate en rond Alcatraz (zie foto's).
Dan lekker gaan eten ter plaatse en 's avonds, tevergeefs, geprobeerd om de cable car terug naar ons hotel te nemen... er stond minstens een file van 1uur en er stond een ijzige wind. Maar, de oplossing was nabij: een limousine wilde nog 2 extra passagiers tot Union Square (en die 2 werden er dus 3 met ons erbij). We hebben dus in een heuse limousine (mét champagneglazen, whiskyset (maar spijtig genoeg zonder drank)) de stad doorkruist. Was ook wel eens wat natuurlijk.
Daarna China Town ingetrokken en Chinees gaan eten (met stokjes)...
Volgende dag een tochtje naar Fishermans met een gemotoriseerde cable car (dus niet dé originele op de rails)... en dit gewoon omdat er weer zo'n file stond te wachten. Lombard Street gedaan (te voet én bergop aub!) en dan naar Coit Tower gaan aanschuiven om boven te geraken met de lift (de trappen waren afgesloten voor zij die denken dat wij luiaards zijn) en er te kunnen genieten van de wijdse uitzichten.
Daarna bij Lori's Diner, een tent in fifties stijl, een lekkere hamburger gaan eten en aan het hotel onze auto gaan ophalen om een tochtje te maken door de stad met de wagen (een rit die in onze gids aangegeven was). Eigenlijk niet echt iets nieuws ontdekt, maar toch een aantal prachtige zichten op foto gezet.
's Avonds bij Sears Food gaan eten (daar waar ze 's morgens in lange rijen voor de deur staan voor hun gekende pannekoeken): heel lekker én goede bediening.
Wat de pannekoeken betreft, kunnen wij niets zeggen, want we hebben de lange rij niet getrotseerd ervoor!
Wat ik ook niet moet vergeten is dat we ook nog bij een Italiaan zijn gaan eten, heel lekker, en dat bleken Nederlanders te zijn die de zaak openhielden. Van deze zaak moet ik zeker het adres eens aan Marijke bezorgen. De ravioli gevuld met kreeft was erg lekker en ook mijn penne waren "delicious", ook Axelle's pasta was zeer verzorgd en lekker volgens haar (en onze Axelle plezieren is niet altijd gemakkelijk op culinair gebied).
Maandagochtend kwam er een einde aan onze uitstap en zijn we via de 5 naar huis gereden... jullie lezen het "huis"... want dat was toch wel wat het gevoel dat we kregen toen we terug binnenstapten in ons flatje.
De foto's die bij deze post staan: Café met de Belgian waffels, een foto van onderweg, de Golden Gate, Alcatraz en het draaien van de cable car.

Ziezo, nu ontbijten! Tot volgende post.

Vakantie

Morgen is het zo ver... we vertrekken op verkenningstocht.
Op het programma staan: Santa Barbara, San Luis Obispo, Hearst Castle, Carmel, Monterey, Santa Cruz en dan enkele daagjes San Francisco, waarna we besluiten met een kort bezoekje aan de Napa Valley (wijnliefhebbers als we zijn, kunnen we niet in de buurt zijn zonder effectief langs te gaan he).
Volgende week krijgen jullie dus beeld en tekst over onze weekuitstap.
Tot dan.

Californian driver license

Vandaag was het dan mijn beurt...
Ik was al om 10 voor 10 aanwezig, mijn examen was pas om 10u30. Maar beter te vroeg dan te laat!
Dan heb ik nog wel tot ongeveer 11u moeten wachten eer het aan mijn beurt was... en dat onder de "bakkende" zon!
Wel, uiteindelijk mocht ik dan toch vertrekken met een zeer vriendelijke, jonge instructeur aan mijn zijde.
Heb een beetje overal rondgereden: in brede en smalle straten, in residentiële wijken... parkeren, achteruit rijden... een beetje vanalles dus.
Voor ik het wist, mocht ik terug het parkeerterrein van DMV oprijden en was de test over. (en daar had ik zoveel stress voor gehad!)
Het verdict: geslaagd (OEF)...
Nu kunnen we dus terug met een gerust hart op vakantie vertrekken woensdag.

Ondertussen is onze salon ook geleverd, ik beloof dat ik een fotootje ga trekken en op de blog zetten, maar nu ga ik eerst nog wat chatten met mijn ouders.

Bay bay...

Ons terras aankleden

Het moest er uiteindelijk toch eens van komen. We hadden al wel een tafel en stoelen erop staan en eveneens een droogrekje... maar verder niets.
Vandaag zijn we naar een grote potteriezaak gereden waar we een mooie paradijsvogelplant hebben gekocht (redelijk groot) én een mooie pot om hem in te zetten natuurlijk.
Ook Axelle kwam aan haar trekken, want al van in België was zij aan het zeuren om eindelijk eens zelf bloemetjes te mogen zaaien... zij kreeg dus zaadjes van mooie bloempjes.
Nu wachten tot die uitkomen en zien wat het wordt...
Verder nog langs Homedepot geweest... Ik wilde namelijk graag zo'n bloempotten (van die rechthoekige) die je aan je terras kan hangen... Niet te vinden! Wel de potten, maar niet het eenvoudige plastieken systeem dat je in België vindt om ze op te hangen. Alles hier met schroevendraaiers vast te maken en we willen geen gaten maken in de omheining van ons balkon (want dat worden dan extra kosten als we hier verhuizen)... dus: niets!
Geen mooie bloembakjes dus aan mijn terras...
Maar het mag gezegd, onze paradijsvogelplant staat mooi te pronken in een zonnig hoekje van ons terras.
Bij Homedepot heeft Alain eindelijk een comfortabele zetel gevonden om "onderuit" in te gaan... iedereen dus weer tevreden.
Na al dat harde "labeur" nog even een zwemmetje en dan uit eten gegaan in de haven... Lekkere "Hawaian wahoo" gegeten (een soort van witte vaste vis: heel lekker!)...

Morgen omstreeks 19u30 aub allemaal hard duimen... ik moet dan mijn praktisch rijexamen gaan afleggen. Alain heeft het al achter de rug sinds donderdag en was geslaagd. Nu ikke dus nog! Proberen niet te veel te stressen, da's voor mij de boodschap... want gewoon uit "stress" zou ik stomme dingen gaan doen, die ik onder normale omstandigheden niet zou doen. Ach ja, we zien wel. 'k Zal proberen te denken aan het feit dat ze op dat moment ook onze nieuwe sofa komen leveren en dat die dus op mij zal staan wachten tegen dat ik terugkom van het examencentrum.

To be continued dus!

To the beach...

Gisteren afgesproken met Tamzen en Saritha dat we vandaag met onze dochters naar het strand zouden gaan...
Zo gezegd, zo gedaan... om 14u stonden we gepakt en gezakt klaar om te vertrekken: de nodige mondvoorraad, handdoeken enz enz, alles zat in de zakken. Uiteraard ook het fototoestel, want onze eerste echte stranduitstap (buiten die van Long Beach) moest ik toch op camera kunnen zetten.
Wel, hoe georganiseerd ik ook lijk, realiteit was dat de batterijen van mijn toestel het al snel opgaven en ik dus met grote moeite 1 fotootje kan tonen (dat dan nog niet eens een fantastische "shot" is!).
Axelle heeft zandkastelen gemaakt, een bloem, een hartje... heel mooi om te zien... wat een creativiteit. Spijtig genoeg geen foto van kunnen maken dus! Volgende keer beter.
Verder heeft ze in zee gespeeld met Chloé en Maia en hebben ze op zo'n boards proberen te surfen op de golven... Grappig zicht!
Na enkele uren op het strand, hebben we terug het zwembad opgezocht... Ons grote zwembad was totaal afgesloten... iemand had een "accidentje" in het bad gehad. (wat dat ook mag zijn, maar wij vermoeden een pipi of kaka van een kindje)
Wel, ze nemen het zeer au sérieux, want alles was zowat hermetisch afgesloten alsof er een moord was gebeurd in het bad. Eerlijk gezegd dacht ik in eerste instantie dat er iemand verdronken was... maar het blijkt dus onschuldiger te zijn.
We hebben dan maar het zwembad vlak aan ons gebouw onveilig gemaakt...
En nu is het alweer avond, hebben we gegeten en bloggen we nog even voor we de pc zijn nachtrust gunnen.
Alain ligt uitgeteld in de sofa, blij dat zijn vakantie eindelijk begonnen is... Axelle zeurt om onze oren dat ze nog een spelletje wil spelen, en mama.... die zal maar toegeven zeker?

Groetjes ginderachter!

Een POSTJE van ons Axelle

het is hier heel leuk iedereen moet echt is komen zo leuk het hier is.
ik heb al vriendinnetjes: maia en chloe.
het zijn er heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel leuke.
dat vind ik leuk heel leuk.
maar ik ken ook al jongens dat zijn ook leuke.
ik mis iedereeen heel hard, zo hard dat ik soms ween omdat ik oma en opa mis en iedereen mis.
maar nu ben ik weer blij als iedereen mijn berichtje leest...
van axelle voor iedereen dat onze vrienden zijn

Twee posts vandaag

't Is niet zozeer omdat ik hier zoveel heb meegemaakt vandaag, maar vooral omdat het vorige absoluut niets met dit heeft te maken, dat ik er maar een tweede "post" van maak.
Ik wilde even reageren op de commentaren op één van mijn vorige posts, waar men reageert op het feit dat ik zei dat ik gisteren boodschappen zou doen en strijken.
Uiteraard moet ik hier huishoudelijke taken opknappen...
Het is niet alleen zwemmen, shoppen en nog meer van dat plezierigs!
Maar ik vind dat nou niet direct de meest interessante verhalen om neer te pennen, dus zwijg ik er liever over. Als het jullie echter kan troosten: ik heb geen meid in huis... ik heb hier geen mama die dicht bij de deur woont en die wekelijks alles netjes komt onderhouden (zoals dat het geval in Elewijt was)... Neen, elke ochtend heb ik hier een "taak" voor me weggelegd.
Vanochtend was dat alles stofzuigen (want het is hier bijna in alle vertrekken vast tapijt) én stof afnemen... én strijken, want daar was ik gisteren niet aan toe gekomen (haha).

Dus thuisblijvers, niet getreurd, ook aan deze kant van de Oceaan wordt gekuist, gestofzuigd, gestreken, gewassen, enz enz...

Nu ik dat trouwens allemaal terug zelf doe, besef ik maar des te beter hoeveel hulp ik van mijn mama (kreeg) krijg wanneer ik in België ben. "Thanks!"

Genoeg gezeverd over kuisen, wassen en plassen. Nu komt het plezantste deel van de dag: the swimming pool... 't zonnetje schijnt, 't is hier heerlijk, en da's een hele troost als je zo ver van huis bent.

Groetjes aan iedereen en 'k zal jullie een beetje "sunshine" met deze post op het internet zetten, wie weet stopt het dan eindelijk terug met regenen in Belgenland!

Post uit Europa

Een speciaal woordje van dank aan Martine en haar familie, die ons een vakantiekaartje stuurden vanuit Frankrijk. Leuk dat je collega (én goede vriendin uiteraard), zo ver van huis, toch aan je denkt!

Merci beaucoup Matine, nous avons déjà reçu ta carte la semaine passée. Elle avait mis exactement 1 semaine pour arriver dans notre boîte à lettres, donc relativement vite.
Pour ceux qui voudraient m'écrire mais qui n'ont pas notre adresse, il suffit de me demander par mail.

Moederkesdag

Hier staat wel 14 augustus, maar in Waarloos is het al 15 augustus!

Ik ben dan wel ver van huis, maar ben de Antwerpse tradities niet vergeten!

"GELUKKIGE MOEDERKESDAG mama!"

Dikke kussen van uw dochter in Marina del Rey...


En natuurlijk ook een gelukkige moederkesdag aan alle andere mama's die ik ken... dat de bloemekes in overvloed mogen afgegeven worden.

IKEA shoppen & Bezoek krijgen

Deze ochtend naar Ikea gegaan... en centen gespendeerd! Vermits we geen echt mooie salon naar ons goesting hadden gevonden in alle winkels die we al afgeschuimd hadden, hebben we uiteindelijk beslist een goedkoper model aan te schaffen bij Ikea. We hadden namelijk een mooie salon gezien in een winkel, maar daar had ik op het internet dan weer zo'n barslechte "reviews" van gelezen, dat we er niet echt nog voor voelden om daar de aankoop te doen. En, we hadden ook schrik dat we problemen zouden hebben indien er iets aan die salon zou komen nadat we terug in België zouden zijn...dus: richting IKEA.

Daarenboven, staat ons eerste bezoek hier al eind september, de salonjacht werd dus toch wel erg dringend. De kogel is nu door de kerk: het is een lederen hoeksalon geworden in gebroken wit, met bijhorende poef. Verder nog bijzettafeltjes gekocht en nog wat opbergmateriaal waar onze gasten hun kleding in kunnen opbergen als ze bij ons op bezoek zijn... nog wat extra wijnglazen (voor als we de buren eens op een glaasje trakteren)... en zo was er weer een heel bedrag gespendeerd. But, that's the way it goes in America! Spend your money baby...


Vandaag kregen we bezoek: Saskia en Pieter kwamen langs. Zij komen begin september in onze buurt wonen... Leuk!
Hebben heel wat gebabbeld op ons terras en hopen dat ze een "GO" krijgen voor het appartement dat ze willen huren. Net zoals alle nieuwkomers hier, moeten zij ook door die mallemolen van papieren heen. Niet evident. Als "groentjes" waren wij dan ook zeer tevreden dat we toch al hier en daar een nuttige tip konden geven.

Zij moesten vanavond nog naar een feestje van collega's van Pieter. Wij zijn lekker gaan eten aan de overkant van het water (met zicht op ons appartement dus én zicht op pelikanen en vooral zeehonden die gekke kuren verkochten in het water).

En zo is het weekend weer om... morgen staan de boodschappen op het programma en de strijk, want daar is dit weekend niets van in huis gekomen.

Aankopen en Uitstapje

De dag begon, zoals de meeste, met een chat via de webcam.
Daarna richting Redondo waar we naar lederen salons wilden gaan kijken. Hebben er 1 gezien die ons bevalt, maar willen nu eerst even checken wat hun garantievoorwaarden zijn.
Daarna naar de Best Buy omdat Alain op het internet een "home theater system" van Philips had gezien tegen een redelijke prijs. Hiermee kunnen we nu dus cd's draaien, dvd's spelen en hebben we eindelijk radio in huis.
Na de lunch kwam David eraan. David, een collega van Alain, was ons op 12 juli aan de luchthaven komen ophalen en we hadden hem een etentje beloofd. Vandaag was het dus zover!

Hij wilde van de gelegenheid gebruik maken om ons mee op uitstap te nemen naar Passadena, maar niet echt in de stad, eerder naar de bergen toe.
Aangekomen en aan de wandeling begonnen, bleek al snel dat dit niet echt "my kind of walking" was, omdat het gewoonweg té zwaar was al dat rotsenklimmen met mijn "slechte knie".
Ik dus terug naar de auto en de andere drie gewoon verder hun wandeling voortgezet.
Nadat we terug thuis waren lekker geaperitiefd op ons terras en daarna gegeten.
Na het eten: jaccuzi time... op aandringen van de jongste van het gezelschap.
En voor we het wisten was het 11 pm... tijd voor David om huiswaarts te keren.

Een nieuwe dag...

De dag begon met een webchat met mijn ouders... die me het grote nieuws vertelden van die verijdelde aanslagen op Amerikaanse vliegtuigen. Kippenvel krijg je daarvan, als je weet dat je zelf ook in zo'n vliegtuig hebt gezeten en dat veel van je "loved ones" ook op zo'n vluchten gaan zitten om op bezoek te komen naar onze nieuwe thuis. Gelukkig hebben ze die mannen gevat. OEF... Dat ze maar wat strenger worden op de luchthavens... Wie recht in zijn schoenen staat, maakt daar geen problemen van: het gaat tenslotte om de veiligheid van iedereen.

Vandaag gelukkig me terug beter in mijn vel gevoeld! Samen met Axelle nog wat winkels afgeschuimd en ik heb me een bakvorm gekocht zodat ik binnenkort "mijn fameuze kaastaart" eens kan maken. Zo kennen jullie mij weer terug zeker: kokkerellen!
Heb ook een leuk spelletje gekocht dat Axelle nu met haar papa aan het spelen is (nooit gezien in België).

Terjuist zaten we op ons terras te eten en kwam er een jongetje voorbij waar Axelle ook met speelt aan het zwembad (Daniel). Amerikanen nemen geen blad voor de mond, ook niet wanneer ze nog zo jong zijn (want ik schat hem niet ouder dan 6 jaar): "What are you guys eating?"...
Maar daarna vroeg hij wel of Axelle nog wat beneden kwam spelen. Dus dat was wel leuk.
Spijtig dat de avond hier snel valt en het spelen dus ook vlug voorbij was. Ik heb niet graag dat ze hier alleen buiten rondhangt in het donker.

Morgen ga ik rondbellen voor een schotelantenne, met een beetje geluk is dat stukken goedkoper dan kabeltv en kunnen we zelfs enkele VRT-programma's bekijken op die manier.
We zien wel... in ieder geval proberen we om onder die kabeltv uit te geraken, want nu hebben ze dat nog altijd niet aangesloten. Daar bovenop kregen we een brief van de maatschappij waarin ze ons melden dat ze onze "credit history" niet konden checken (ah neen, wij zijn hier nog maar pas) en dat ze dus méér gegevens van ons nodig hebben (onder andere het gekende social security nummer). We zouden zo eens niet hun kabeltv kunnen betalen hé!
Dus ga ik proberen of we het kunnen doen met een schotelantenne... daarover meer in een volgende post.

Dikke kus aan iedereen in België die me lief is!

Exact 1 maand in Marina del Rey

Bij het turen naar de bootjes die in de avondzon door het kanaal varen voorbij ons flatje, overvalt me ineens een gevoel van heimwee... Het een heeft niets met het ander te maken, want in Elewijt komen geen boten door mijn tuin gevaren, hoogstens een paar duiven van buurman Monty die als laagvliegers de duiventil binnenvliegen...
Het is niet allesoverheersend, er komen geen tranen bij te pas... maar zo'n onbestemd gevoel dat je moeilijk kan plaatsen. Raar!
Axelle heeft de afgelopen week haar ups & downs al gehad. Mist heel erg Dieter en Lore van de vriendjes, maar ja, we wisten dat dit ging komen. Proberen dus alles duidelijk uit te leggen: het hoe en waarom... ook de positieve kant van de dingen. Want, daar ben ik van overtuigd: er zit hier ook veel positiefs aan aan deze ervaring. En niet alleen voor Axelle, die binnen dit en korte tijd perfect Engels gaat spreken, om nog maar te zwijgen van het multiculturele aspect... maar ook voor mezelf. Om maar een voorbeeld te geven: Ik heb hier vandaag niet alleen Nederlands gesproken met Martine (de Nederlandse mevrouw), maar ook Duits met Monica (een vrouw uit München), Frans met Camille (een mevrouw uit Aix en Provence) en Engels met de Amerikaanse dames. Mocht ik nu ook nog de mama van Axelle's vriendinnetje, Alexandra, ontmoet hebben, dan had ik het rijtje nog kunnen vervolledigen met Spaans (want haar ouders spreken beiden Spaans).
Multicultereler dan dit kan dus niet! Dit is een ervaring die je echt rijker maakt! Zoveel is zeker.

Maar toch, als ik dan hoor dat het met mijn buurvrouw haar mama niet de goede kant opgaat, dan zou ik er graag voor haar zijn om haar te steunen... en laat dat nou net niet kunnen omdat ik een beetje te ver weg gelogeerd ben. 't Zijn allemaal zo van die kleine dingetjes... het feit ook van mekaar wel te zien op de webcam maar eens niet elkaar te kunnen vastpakken of eens te kunnen "binnenspringen" voor een "jatje koffe mé of zonder koekske"... eens naar je ouders te kunnen rijden, zomaar zonder reden...

'k Maak me geen illusies... avonden als deze zullen er zeker nog volgen. 't Zou hoogstwaarschijnlijk abnormaal zijn moesten deze gevoelens er niet bij komen... want dan zou dat betekenen dat iedereen ginderachter me koud laat.
'k Zal me hier eens een goed glaasje wijn inschenken en mijn ventje is aanmanen dat hij moet stoppen met werken (want hij is nog een presentatie aan het voorbereiden op zijn pc)... en dan voel ik me zeker weer een stuk beter.
Morgen ga ik weer eens wat rondtoeren met mijn Fordje samen met ons pruts, schijnt de zon weer (ze geven 26°) en is het leven hoogstwaarschijnlijk weer "beautiful"...

Ze hangen omhoog

Sinds vandaag hangen ze omhoog... de foto's van al diegenen die een foto meebrachten naar ons afscheidsfeestje.
Sorry dat de "flash" van ons fototoestel één van de foto's overbelicht op elke kader, maar als jullie langskomen in ons flatje, zullen jullie het wel zien... er is niets verkeerd met de originele kaders!
Vandaag niets speciaals gedaan... Axelle had zelfs geen zin in het zwembad vandaag. Buiten de boodschappen en wat opkuisen dus niet al te veel gedaan. Moet kunnen hé!

Uitstapje naar Santa Monica

Zoals gisteren gezegd, zijn we vandaag tot in Santa Monica gereden. Da's maar een kwartiertje rijden van waar we wonen. We hebben er op de beroemde pier gewandeld, maar het was er een drukte van jewelste en dus besloten we al gauw om naar het strand te gaan.

Zoals Jessica en Bob gisterenavond aan Alain al lieten weten, komen in Santa Monica de "muscles people" bijeen om er wat "show" te kunnen geven van hun kunnen. En inderdaad, ze deden er acrobatie, sommigen leken bijna op apen zoals zij van ring tot ring (je weet wel van die ringen zoals bij sommige schommels) zich verder bewogen en dat louter op spierkracht. Was wel leuk om te zien!

Jessica en Bob waren dus ook van de partij en zij introduceerden ons bij het toch wel ietwat "speciale" publiek. Iedereen was echter supervriendelijk en Axelle mocht direct een hoelahoep van één van de kindjes uitproberen... zoals je kan zien op de foto's.
Blijkbaar komen ze dus allemaal bijeen elke zondag kort na lunchtijd tot zonsondergang... Bizar!
Thuisgekomen zijn man en dochterlief nog gaan skaten terwijl ik in mijn keuken iets lekkers aan het klaarmaken was. Ondertussen is dat ook al weer opgepeuzeld en zijn mijn twee rakkers naar het zwembad, waar ik hen nu ga vervoegen.
Dikke kussen en tot morgen of ...

Picknick in Lacy Park - San Marino en een drukke zaterdag

We hebben vrijdagavond de files getrotseerd (bijna 1u30 onderweg geweest), maar het was het waard. We hebben samen met andere Belgen een leuke picknick gehad in het park van San Marino (nabij Passadena). Spijtig dat het zo snel donker was (zie foto's), anders hadden we zeker nog wat langer in dit mooie park kunnen blijven.

We zijn daarna nog naar het huis van Kurt en zijn gezin gereden en hebben daar nog een lekker glaasje wijn gedronken (onder Belgen). Axelle was bijna niet meer mee naar huis te krijgen. En er is dus afgesproken dat ze allemaal eens tot bij ons in de Marina gaan komen en dat we eens zullen afspreken voor een "sleep-over" voor de kindjes. Axelle een keertje bij Margaux en omgekeerd.

Vandaag hebben we de koe bij de horens gevat en gingen we op salonjacht. Het was echter bedroevend te zien dat de modelletjes van Natuzzi die verkocht worden bij Macy's zeer "klassiek" zijn en dus totaal niet onze smaak. Andere modellen konden ze niet importeren want dat zou volgens de verkoper zeker één jaar kunnen duren, om nog maar van de prijs te zwijgen!
Omdat we toch al halfweg naar Carson waren, zijn we dan maar naar Ikea verdergereden waar ik nog een pot en pan wilde kopen en nog wat kleine spullen voor het huishouden. Axelle had meer geluk deze keer, haar blauwe tafeltje was in stock (ze is heel haar slaapkamer in "blauw" aan het inrichten). Hebben nu ook meteen de kaders gekocht waarin ik al jullie foto's ga stoppen. Als mijn kunstwerkje klaar is, zal ik er een fotootje van op de blog zetten.
Verder zijn we ook nog naar een zonneparasol gaan zoeken in andere winkels, want 's ochtends is het ontzettend zonnig en heet op ons terras zodat buiten ontbijten bijna onmogelijk is.
Geen geluk: diegene die we mooi vonden was stuk, uit stock... kortom: er was altijd wel iets.
Ik heb vandaag dus heel wat "miles" afgelegd, weliswaar met Alain's auto, maar het is zeker een goede oefening geweest voor mijn praktisch examen van eind augustus.

Toen we vanavond op ons terras aan het eten waren, kwam de buurman effe hallo zeggen. Zij hebben ons nu nog nieuwe adressen aan de hand gedaan van salonwinkels. Hoogstwaarschijnlijk niet echt goedkoop, want die mijnheer werkt in de showbizz! Hij heeft nl. een eigen opnamestudio en is momenteel aan het werk met Diana Ross en met Britney Spears (jaja, wij hebben hier buren met contacten in die rangen hé!). Zo zal ik misschien toch nog aan die handtekening geraken voor mijn collega Rita van op't werk, hoewel da's cinema natuurlijk hé!

In ieder geval hebben wij zo "tussen de soep en de patatten" efkes gevraagd of we eens mogen een kijkje komen nemen in zijn studio... en ja... na zijn verlof zou dat eventueel eens mogen. Ben eens benieuwd. In ieder geval hadden ze ons een flesje witte wijn mee voor onze "housewarming" en dat hebben we hier buiten op ons terras samen opgeboemeld deze avond.

Wat ik trouwens nog vergeet te melden voor vandaag is het volgende: toen we in de "Galleria" op Hawthorne Bld aan het winkelen waren, zijn we benaderd door een mevrouw voor een screentest voor Axelle om mee te doen in een tv-commercial. Onze buurman heeft ons wel verwittigd dat we moeten oppassen voor malafide mensen die er op uit zijn om je je kind in allerlei acteerklassen te laten deelnemen (waarvoor je uiteraard moet betalen!!!). Dus, ik denk niet dat we daar naartoe zulen gaan morgen.

Alain komt met Axelle trouwens net terug van de jacuzzi en zegt me dat er morgen iets op het strand in Santa Monica te doen zou zijn met animatie voor kinderen... de keuze zal dus snel gemaakt zijn!

See ya

Eerste rijervaringen met mijn autootje

Deze ochtend mijn eerste rijervaring met mijn autootje opgedaan. Direct de drukke baan op om te gaan shoppen met dochterlief. Het viel allemaal goed mee.
'k Moet wel goed oefenen, want we zijn nog steeds maar "tijdelijk" in orde. We moeten verderop in augustus nog ons praktijkexamen gaan afleggen. Dus mensen: ons niet te snel feliciteren, we zijn er nog niet hé.
Achteraf bekeken is het eigenlijk toch wel logisch dat ze je dat handboek laten leren. Hoe frustrerend het ook is, er zijn toch een aantal dingen totaal anders aangegeven dan bij ons en je mag hier bijvoorbeeld (tenzij aangegeven dat het niet mag) door een rood licht mag rijden als je rechts afslaat (na natuurlijk eerst wel gekeken te hebben dat er geen verkeer af komt). Wat we persoonlijk nog steeds overdreven vinden is het feit dat je opnieuw dat praktijkexamen moet afleggen. Uiteindelijk rijden wij toch al ettelijke jaren in België.
"Tickets" kunnen we hier inderdaad ook beter vermijden, omdat je er maar een aantal mag hebben en je dan je rijbewijs kan kwijtgeraken geloof ik... In ieder geval, ik wil er niets van weten! Daarenboven gaat ook je verzekeringsprijs omhoog als je die strafpunten op je rijbewijs krijgt (zo wist Alain's collega ons te vertellen gisteren).

Naar een salon zijn we spijtig genoeg nog niet gaan kijken, hoewel dat eigenlijk op ons menu stond voor vandaag. Maar, het is vandaag "ice cream day" in het clubhuis aan het zwembad. Uiteraard kan je dat als bewoner niet missen. Daar gaan we dus seffens naar toe.
Deze ochtend hebben we ook tijd verloren doordat ik geen tweede parkingplaats kan krijgen hier en we dus moesten uitkijken buiten het domein waar we dan eventueel wel kunnen parkeren indien alle bezoekersplaatsen volzet zijn. Er zijn trouwens maar een heel beperkt aantal van die plaatsen meer omdat er hier in mei een grote brand in het complex heeft gewoed, waarbij heel wat mensen hun autostaanplaats kwijt zijn gespeeld en ze die mensen dus naar andere plaatsen in het complex hebben moeten transfereren. Met andere woorden: geen 2° parkeerplaats meer voor de nieuwe bewoners of voor de mensen die nu beslissen een 2° wagen aan te kopen. Deze situatie zal zeker nog tot volgend jaar van kracht zijn, zo werd me in het Leasing office gemeld deze ochtend. Gelukkig is hier een grote publieke parking vlakbij, waar je tegen een democratische prijs toch nog je auto kan stallen, maar uiteraard proberen we binnen het domein te staan voor de veiligheid (hier is 24u/24u security).

Morgenavond hebben we een picknick met andere Belgen in Passadena. Daarom moesten we dus in allereil nog enkele boodschappen doen: plastiek bekertjes, borden, messen, vorken enz... en uiteraard geschikt eten om de picknick te kunnen voorbereiden. Axelle zal er terug met Margaux kunnen spelen, een Belgisch meisje dat ze leerde kennen tijdens het feest van de Belgen op Long Beach. Alvast weer iets om naar uit te kijken!

Theoretisch rijexamen voor een Californisch rijbewijs

Vandaag was het zover. Alain had een afspraak om 15u30 om zijn test te gaan afleggen en had me gisteren laten weten dat ik met hem mee kon gaan om ook mijn test af te leggen als er plaats was. Snel dus het 2006 Californian Driver Handbook ter hand genomen om zoveel mogelijk theorie op te nemen. 's Avonds nog wat "on line sample tests" uitgevoerd en de "tutorial" een aantal keer uitgeprobeerd. We probeerden dus zo goed als mogelijk voorbereid te gaan deelnemen. Het resultaat mag er wezen. Alain had alle 36 vragen correct beantwoordt, ik had er 35 van de 36 correct. We hebben dus beiden een voorlopig rijbewijs dat tot eind september geldig is. Het goede nieuws was dat we meteen ook onze verzekering in orde konden brengen én dat we dus sinds deze avond "EINDELIJK" de fiere eigenaars van onze wagens zijn.
Morgen moet ik hier trouwens even nagaan waar ik mijn autootje mag ondergronds parkeren, want een tweede parkeerplaats moet je (wat had je gedacht) extra aanvragen én extra betalen natuurlijk.
Morgen ga ik dus meteen wat rondrijden met mijn "car" en gaan Axelle en ik naar de verdeler van Natuzi om naar de salons te gaan kijken.
Alain is blij dat hij nu al die dingen gewoon aan mij kan overlaten omdat ik nu eindelijk over eigen vervoer beschik. Uiteraard gaat hij 's avonds na een dagje werken liever in "the hot tub" dan met mij mee te moeten gaan shoppen om onze ijskast te vullen.
Eindelijk dus eens een meevaller voor deze "aliens" hier in Marina Del Rey. Want in één van de comments van mijn vorige post, haalt Ann heel terecht aan dat je hier echt als iemand van "Mars" of "Pluto" wordt aangekeken. Om maar te zeggen: wij hadden een afspraak om 15u30, vooraleer ze onze gegevens in de PC hadden, was het ondertussen 16u15 (en je mag maar tot 16u30 starten met het geschreven examen!).
Gelukkig mag ik niet zeggen dat de mensen hier in ons "dorp" ons aankijken op het feit dat we van Europa komen, integendeel. Axelle heeft een goede vriendin en ik schiet best op met de mama's. Alain heeft leuke collega's. Maar om door de papiermolen te worstelen, is soms ronduit frustrerend.

Ziezo, nadat ik jullie al het goede nieuws van vandaag heb gemeld.... tot morgen (met nieuws over een salon hoogstwaarschijnlijk)... Ik ga nu nog een lekker glaasje wijn op mijn terrasje drinken!

Verzekeringen

Zoals Ann, de vrouw met ervaring hier in Californië, het zeer terecht opmerkt in haar comment op mijn post van 31/7, is het niet zo evident hier aan een verzekering te komen als je geen Californian driver's licence hebt. Ik heb dus uren aan de telefoon gehangen en heb nu 2 mogelijke opties: ofwel wachten we tot we ons rijbewijs hebben en betalen we wat minder (maar toch nog altijd meer dan geld genoeg in vergelijking met autoverzekeringen in België), ofwel nemen we een dure autoverzekering die wel "aliens" (want dat zijn we hier) wil verzekeren.
We zijn er nog niet uit. Hebben daarnet nog wat "online" geoefend voor ons theoretisch rijexamen... en zien wel of we ja dan neen slagen. Het is alleszins het proberen waard om er snel voor te gaan.
En Saskia, voorzie maar genoeg geld voor alles, 't is nodig! Voorzie ook maar een goede portie "geduld" om niet over de rooie te gaan van die hele papiermolen waar je willens nillens doormoet.
Jullie horen nog van ons!