Wie had ooit gedacht dat Alain's droom toch nog zou uitkomen...
Eindelijk zijn we dan "expats"!
Deze blog vertelt ons verhaal van bij het begin tot we in juli 2008 terugkeren naar onze "home sweet home" in Elewijt.
Ik kan niet wachten tot het vrijdag is want dan komt mijn peter naar America. Vrijdag ga ik ook een highschool musical optreden doen met maia en nog andere vriendinnetjes. Als mijn peter hier is dan gaan wij met een camper naar ergens . We gaan daar mischien beren zien en dat gaat niet leuk worden echt waar . en dan gaan we moeten rennen of dood spelen zo als dit heeeeeeeeeeeeeeeeeelp!!!!!!!!!! we gaan ook zwemmen maar als ze toekomen gaan we eerst eten dan slapen en de volgende dag BBQ dan gaan ze een paar nieuwe mensen leren kennen.
DE ZEE ik en mama hebben gefietst en papa is met de auto geweest . we gingen naar de zee, papa is gaan surfen en ik had met susan geboogieboard. dit is een foto van ik aan het boogieboarden
Ja, jullie zullen het al wel gezien hebben: speciaal op vraag van Axelle heb ik de "look" van de blog veranderd. Blauw vond ze toch zo veel mooier ogen! Ik moet er nog wel wat verder aan werken, want alle "customized" dingen (zoals mijn klokje, de verwijzingen naar andere blogs) zijn er natuurlijk afgegooid! Dat is dus voor in de week... rustig op mijn gemakske...
Zaterdag startte met een ochtend "Fun at the beach"... Alain ging samen met de buren leren surfen (neen, niet windsurfen!)in Santa Monica. Hij nam Axelle's boogieboard mee en Axelle en ikzelf fietsten tot ginder. Aangekomen ter plekke, stelde ik vast dat ik het fietsslot vergeten was (STUPID ME!). Dan maar de eerste de beste fietsenverhuur binnen en ja hoor, daar kon ik een slot kopen. Fietsen dus vastgelegd en dan "hup naar het strand", waar Alain ondertussen al 1uur les had opzitten... nog 45 minuten te gaan dus. Hij bleef moedig proberen en proberen en proberen... en vertelde me achteraf dat het allemaal veel makkelijker lijkt dan het in werkelijkheid is. Hij was K.O. nadien, hoewel hij toch een zeer goede fysiek heeft van al zijn conditietraining in de gym. Mij hadden ze hoogstwaarschijnlijk kunnen bijeenvegen na zo'n les! Alain en Buddy (onze buurman) volgden beiden dus les, Susan (onze buurvrouw) en Axelle hielden het bij het boogieboarden. Axelle amuseerde zich kostelijk met onze buurvrouw (en vice versa denk ik). Ik was cameravrouw van dienst (maar wel met het gewone fototoestel, dus niet zo professioneel als met een echte camera). Je merkt dat wel aan de filmpjes die niet altijd even kwalitatief goed zijn, maar ach... jullie krijgen toch al wel een idee van het plezier dat er werd beleefd.
Rond de middag terug naar huis gefietst. Axelle was té moe en wilde haar fiets in de koffer van de auto en reed met papa mee terug. Ik moest nog enkele dringende boodschappen doen, want 's avonds was er een "Kaas en wijnavond" bij ons thuis voor onze Amerikaanse vrienden. Waren uitgenodigd: Tamzen en Jeff met dochter Maia, Nancy met dochter Aimy en zoon Michael, Susan en Buddy (onze buren) en Mara en Dan (een koppel dat we onlangs leerden kennen en die een dochtertje en een zoon hebben). De kinderen van deze laatsten waren echter bij Dan's ex-vrouw en dus bleef het bij 4 kinderen en 9 volwassenen. De kindjes smulden van de pasta met kip in tomatenroomsaus en wij van alle lekkere kazen die ik bij Wholefoods was gaan halen en een lekkere Mouton Cadet Bordeaux die ik in Ralphs had gevonden. Er gingen zo maar eventjes 8 flessen wijn door de kelen... niet slecht hé, da's bijna 1 fles per persoon! De ambiance was dus zéér goed, moet dat nog gezegd. En Dan en Mara waren zo blij dat ze hier nu eindelijk wat meer mensen hadden leren kennen dat ze prompt iedereen aanwezig uitnodigden voor een BBQ volgende week zaterdag. Toen wij opperden dat wij dan Belgisch bezoek zouden hebben (Nadine, Kris en Arno), zeiden ze: "Maar die vrienden breng je toch gewoon mee!" Dus... volgende week beste Nadine en Kris staat er BBQ op zaterdagnamiddag op het programma. Ze wonen hier vlak bij ons aan het kleine zwembad, dus een plonske, genieten van het zonneke en dan van een stukske gegrild vlees met een goed glaske wijn: niet slecht voor een eerste vakantiedag zou ik zo zeggen!
Om 12u lagen we dan EINDELIJK in ons bedje... Eerst had ik Nancy nog wat moeten troosten, want haar kinderen sliepen voor de eerste nacht bij hun papa. Onnodig te zeggen dat dit voor een mama niet makkelijk is. Nancy had dus een schouder nodig om zich effe te laten gaan en vooral een dikke vriendschappelijke knuffel.
Deze ochtend werd blijkbaar iedereen, die hier gisteren "diep" in het glas had gekeken, wakker met een katertje! Lichte hoofdpijn dus: dat vroeg naar een aspirientje. Om 10u30 belde ik Nancy om te checken hoe haar nacht was verlopen en omdat ze ook nog niet had ontbeten, nodigden wij haar dan maar meteen uit voor het ontbijt.
Vandaag was het "pool"-dag... lekker relaxen aan het zwembad. Hoewel... ineens kwam daar een rare "kwistenbiebel" die met kleren en al het zwembad insprong en daarna de mensen met een "F... you!" afdreigde. Security wist dus direct wat doen, nl. die man proberen op te sporen. Verder hebben we van dat voorval niets meer gehoord.
Voilà, dat was zowat het weekend in een notedop. Nu nog wat fotootjes van het strand gisteren en enkele filmpjes...
Fijne werkweek en speciale boodschap voor peterke: "Begin nu maar af te tellen! Wij zijn al volop bezig!"
Dit postje is speciaal voor alle vriendjes/vriendinnetjes van Axelle die probeerden "bevriend" met haar te blijven via een zekere site: NETLOG.
Heel bewust heb ik ervoor gekozen dat Axelle niet op NETLOG een profiel zou aanmaken....
Het wordt ons hier allemaal een beetje te veel: msn, skype, bloggen, emails, chatten,.... af en toe nog vragen om lid te worden van andere "vrienden"sites.... vandaar het besluit: "neen, Axelle komt niet op NETLOG".
Dus beste Jasmine, Ines, Machteld en vele anderen waarvan ik niet te weten ben gekomen wie ze zijn (vermits de namen totaal niets met hun echte namen te maken bleken te hebben en ik alleen maar kon zien wie het was als we zelf lid zouden worden): "SORRY..."
Axelle is en blijft zeker en vast een goeie vriendin en heeft NETLOG daarvoor niet nodig. Hopelijk zijn jullie nu niet te ontgoocheld...
Willen jullie haar bereiken, dan kunnen jullie haar een mailtje sturen, of eens op de webcam komen tijdens het weekend (avond, vanaf 19u Belgische tijd). Zelfs telefoneren naar Amerika is helemaal zo duur niet meer als ik mijn familie mag geloven.
Tijdens de zomer worden wij hier getrakteerd op gratis concerten: "Pop Saturdays" en "Symphonic Thursdays".
Elke 2 weken is er dus een pop- of een klassiek concert.
Gisteren stond het volgende op het programma:
Thursday, July 26 The brilliant young violinist Lindsay Deutsch plays the Prokofiev Violin Concerto #2 in G Minor and "Fantasy on Porgy and Bess" (by George Gershwin) for violin and orchestra.
Gisteren besloten we, samen met Nancy en Tamzen (en natuurlijk alle kinderen), de watertaxi te nemen naar Burton Chace Park, waar deze concerten doorgaan.
De watertaxi heeft namelijk een stop in het complex naast ons, niet ver dus om naar toe te wandelen. Om de prijs moet je het ook niet laten: 1 dollar/persoon per rit. Dus 2 dollar heen en terug...
Met de wagen was dus sowieso duurder omdat de parking al 6 dollar kost en dan heb je je benzine nog niet gerekend, daarboven komt dan nog dat er misschien wel geen plaatsje meer vrij is op de parking en je dus uiteindelijk toch terug naar huis moet komen om de watertaxi te nemen...
Om kwart voor 7 namen we dus met ons 8-en de watertaxi in Marina Harbor en enkele minuutjes later konden we ons picknickdeken uitspreiden en naar de mooie klassieke muziek luisteren.
Ik had aangeboden om de hapjes klaar te maken en Nancy en Tamzen brachten de drank mee. Het werd een gezellige picknick waar weer heel wat (voor ons gekende) gezichten aanwezig waren: Axelle zag enkele klasgenootjes terug (en wij de ouders ervan), onze buren Budy en Susan kwamen ook even langs en last but not least was er ook nog een andere Belg: dé Jan!
Ons Axelle kwam aanrennen met de volgende boodschap: "Ik heb hier iemand gezien die ook Nederlands spreekt. Een Belg." Geen 5 minuten later zagen we Jan voorbij onze picknickplaats komen. Na een kort gesprekje vervoegde hij zich terug bij zijn compagnie en schakelden we terug over van Vlaams naar Engels.
We genoten van een warme zomeravond met een mooie zonsondergang (eentje die we normaal gezien niet zien omdat dit aan de overkant van het water is van waar we wonen).
We gaan dit zeker nog eens overdoen en hopen dat Nadine en Kris er eventueel ook zin in hebben, want tijdens hun bezoek aan ons (en buiten onze periode van de RV-rit) is er nog een klassiek én een popconcert dat we zouden kunnen bijwonen.
Om 8.50 namen we de watertaxi terug naar Marina Harbor en rond 9.20 waren we terug thuis.
En zo eindigde dus de dag: Een ervaring rijker en blij dat we een avond in leuk gezelschap mochten doorbrengen.
Axelle zit sinds gisteren elke ochtend (tussen 9 en 12) op zomerkamp en dit nog tot en met 3 augustus, de dag dat onze vrienden Nadine, Kris en zoon Arno hier toekomen. Die "High school musical", da's hier wel iets heel gekend, wij kenden dat natuurlijk weer niet. Axelle wel want die kijkt veel naar Disneychannel en daar wordt volop reclame gegeven want "The sequel to the Disney Channel's popular 'High School Musical' airs Aug. 17."
Axelle's vraag was trouwens: "Wij zijn toch wel thuis zeker op 17 augustus?". Tot onze spijt moet ik zeggen van niet, want dan zijn wij op RV-trip met onze Belgische vrienden. Maar ik ben zeker dat ik wel één of andere goede ziel hier zal vinden, die dit wel zal opnemen op dvd voor ons.
Toen Tamzen, mijn vriendin, hier dus zei dat ze een zomerkamp aanbood waar de kinderen de muziek en de dansjes van die film leren, was ons Axelle niet meer te houden.
Het kost ons een pak geld, maar... ze gaat graag en is erg enthousiast. Dus zijn onze centen goed geïnvesteerd, niet?
Vandaag had ze de teksten mee van de liedjes en thuisgekomen begon ze dus volle bak te oefenen... waarvan mijn ouders getuigen waren op de webcam.
Ze moeten allemaal trouwens goed oefenen, want op 3 augustus om 11 u geven ze een voorstelling voor ons, de fiere mama's en papa's... Ben eens benieuwd en uiteraard ga ik daar weer wat filmpjes maken!
Zo overbruggen wij dus de laatste weken naar de aankomst van "Peter Kris" en familie, waar ons Axelle zo erg naar uitkijkt (en wij ook). Ik maak gebruik van de vrije ochtenden om te gymen, te kuisen, te strijken, boodschappen te doen.... en zo meer... allemaal dingen dus die Axelle minder leuk vindt!
Meer over de "vorderingen" van dit muzikaal project, later op de week...
Gisteren de BBQ voor onze Nationale Feestdag, vandaag de "Luau" in Mariners Village.
Beide was "eten en drinken"... en vooral A LOT OF FUN.
Vorige post behandelde reeds ons Belgenfeest gisteren, deze post gaat dus over vandaag: de summer pool party.
Enkele filmpjes laten jullie zien dat we heel veel plezier hebben gehad... zelfs al wonnen we de wedstrijden niet!
De mama's en papa's genoten van een lekker glaasje drank in het zonnetje, de kinderen speelden en zwommen dat het een lieve lust was.
De dag vloog voorbij en eindigde in Nancy's appartement waar we samen nog nagenoten met een glaasje wijn en een lekkere salade en dan..... begon het zowaar te regenen!
Regen begint me echt te achtervolgen hé (haha).... neen, 't was maar efkes, nog niet genoeg om het stof van de bladeren van de bomen te krijgen!
Een fijne afsluiter van een mooi weekend was een zalige douche en nu zet ik nog gauw wat fotootjes en filmpjes voor jullie hier op de blog, zodat de beginnende werkweek weer wat opgevrolijkt wordt!
Klaar voor het feest.... met onze bloemenkrans rond, zoals het hoort!
Ons zeemeerminneke... daar waar ze zich het best voelt: in the pool...
Klaar om het spel "Pepsi-Sevenup" te spelen. Rechts naast mij mijn vriendin Nancy en vriendin Tamzen. Nancy speelt met Angélique (Axelle's klasgenootje en vriendin) en Tamzen met haar dochter Maia. Uiteindelijk werd Tamzen tweede met Maia. Ze kregen als troostprijs een cheque ter waarde van 25 dollar voor de plaatselijke Mc Donalds.
Effe poseren met Nancy voor fotografe Kristine!
Hieronder een filmpje van de danseressen die de dag wat kwamen opfleuren.... en eentje van Axelle en ikzelf van het spelletje "Pepsi-Sevenup"... waar je telkens van knie moet wisselen... Enfin, als je het bekijkt, zie je wel hoe het werkt! Groetjes aan iedereen in België...
Ja Inge... nu ben je "wel" kletsnat! En dat door Alain en Jan.
Mattis en dé Jan...
Een compositieke... hét allereerste dat ik maakte... nog niet fantastisch, maar bon... ik ben dan ook nog maar aan het leren!
Omstreeks 12 waren we in Belmont Shores Beach (juist voorbij Long Beach), waar de Belgische driekleur al van ver opgemerkt kon worden.
Er was al redelijk veel volk, meer dan verleden jaar... en er bleven alleen maar meer en meer mensen bijkomen.
Ongeveer gelijktijdig met ons arriveerden Kurt, Nele en de kids, zodat Axelle hupsakee direct de zee in kon met hun bengels. Ze deden de hele dag bijna niets anders dan boogieboarden en volley spelen... en zo goed als geen gezaag aan onze oren (FANTASTISCH).
Er waren natuurlijk nog wat andere Belgen die we al kennen zoals Inge en haar zus Veerle met haar echtgenoot en de kindjes, Ilse die op het consulaat werkt met haar man Marcus, Hilde met haar man Stefaan, dé Jan (die kan niet ontbreken op een feestje), Dirk met zijn echtgenote, Nico en zijn buurvrouw en haar kindjes en ga zo nog maar even verder.
Ik werd aan een zekere "Inge" voorgesteld en wat bleek... moesten we terug in Elewijt zijn, zou dit een buurmeisje zijn. Deze Inge is namelijk afkomstig uit de Vinnestraat in Elewijt en is nu al 5 jaar hier in Californië omdat ze met een Amerikaan huwde. Rosetteke, gij kent deze mensen zeker, want Inge kende u en ook Hilda (de gewezen kapster uit de familie). Het gaat om een dochter van François Verhulst in de Vinnestraat.
Ge ziet dus beste mensen, zo klein is de wereld!
Het werd een leuke dag... met was authentieke Belgische (en Vlomsche) muziek... En uit volle borst zong ik mee: "Aantwaarpe ga ze ga veur ma, toch de stad wor as ik zen geboren...."
We besloten deze gezellige dag met een lekker etentje samen met Nele en Kurt en Hilde en Stefaan, en zo was het voor ons een geslaagde Nationale Feestdag!
Vandaag gaan we naar de Pool Party hier bij ons!
Friday, July 20, 2007
In België is het al zover... hier is het nog enkele uren wachten: de Nationale Feestdag van onze "Home country".
Raar hoe een mens daar aan zit te denken als hij ver van huis is... terwijl het me in België eigenlijk nooit echt veel kon schelen.
Meestal ging/gaat deze dag ook gepaard met fikse regenbuien, zodat het dus helemaal niet mijn ding was/is.
Morgen, 21 juli hier, vieren wij wel degelijk onze Nationale Feestdag. De Southern Californian Club van de Belgen organiseert namelijk een BBQ op het strand in Long Beach ter gelegenheid van 21 juli.
Verleden jaar gingen we daar ook naartoe, toen nog totaal ongeorganiseerd en niet wetend wat te verwachten. Morgen gaan we totaal uitgerust een dagje naar het strand met coolbox (ja, hier mag dat wel in Knokke zou dat wat anders zijn), zonnetent, strandstoeltjes en noem maar op.
Deze keer kan ook Axelle naar dit gebeuren uitkijken, want vriendinnetje Margaux zal er ook weer zijn. Ook voor ons is het leuker omdat we er nu al een aantal mensen kennen.
Foto's en verslag volgen later op de week.
Zaterdag 21 juli komen wij dus niet on-line beste webcammers, maar zijn wij onderweg naar ons Nationaal Feest. Zondag 22 juli misschien wel even, maar zeker niet lang, want dan is het hier een "pool party" waar wij wonen met lekker eten en leuke spelletjes in en rond het zwembad.
Fijn weekend aan iedereen en hoogstwaarschijnlijk tot maandag!
Vrijdagavond, kwart na 9 (15 minuten eerder dan voorzien), kwam Alain's vlucht uit Boston toe. Axelle en ikzelf repten ons naar de auto om "papa" te gaan afhalen op LAX. Een goed half uur later was ons gezinnetje weer verenigd, tot ieders genoegen. Thuisgekomen (rond half 11, de bagage liet op zich wachten) was iedereen zo moe, dat we allen direct naar bed gingen.
Zaterdagochtend, na een goede nachtrust, startten we de dag met een gezellig ontbijt. Na de middag gingen we naar het zwembad. Het was warm en zelfs het zwembadwater bracht maar heel eventjes verkoeling. We bleven redelijk laat aan het zwembad "hangen" en aten er pizza die we bij de bistro bestelden. Alain was ondertussen al vertrokken voor zijn avondje met de Belgische mannen in Hollywood in restaurant Il Picolino.
Hij vertelde me dat het een toffe avond was geweest en dat hij erg lekker had gegeten.
Zondagochtend had Alain aangeboden één van onze vrienden te helpen met een verhuis van wat dozen uit een "storage". We kregen die dag 2 aanbiedingen om iets te doen: boating met onze buren Buddy en Susan of naar het strand met onze Belgische vrienden Nele en Kurt en de kinderen. We kozen voor de laatste optie. Boating is vermoeiend en Alain zou trouwens niet op tijd terug zijn... het werd dus een "raincheck" voor het uitje met onze buren.
Het werd een heel leuke namiddag op het strand... de kinderen genoten van het boogieboarden (schrijf ik dat juist???) en wij genoten van een babbelke en een knabbelke onder de parasol (die hoognodig was).
Volgende week zien we elkaar weer, want dan gaan we op zaterdag 21 juli naar het feest van de Belgen op Long Beach strand. Naar goede gewoonte organiseert de Belgische club dan een bbq ter gelegenheid van onze Nationale Feestdag.
Zo vloog een weekend voorbij en was het deze ochtend om 6.45 am erg zwaar om op te staan. Na een ochtendlijk ontbijt op ons terras, vertrok Alain richting El Segundo naar kantoor en begon ik de dag met het opruimen van de keuken. Vandaag nemen Axelle en ikzelf het appartement onder handen zodat het vanavond blinkt als een spiegeltje!
Prettige werkweek aan iedereen en aan zij die vakantie hebben: Fijne vakantie!
Exact één jaar geleden kwamen we hier toe... in het onbekende: het begin van een avontuur. Het onbekende is nu al wat minder onbekend en daarom ook al minder onbemind. Het voelde gisterenavond, na onze lange vlucht, zelfs weer als "thuiskomen". Zelfs Axelle liet zich ontvallen dat ze weer terug "thuis" was.
Maar... toen ik ons huis in Elewijt terugzag en "mijn keuken" zag, wist ik dat ik toch terug daar wil komen wonen, ongeacht of we nu uitregenen of niet in België (liever niet natuurlijk!).
Nu gaan we de tweede strofe van dit avontuur in. Voor we het zullen weten, is dit avontuur voorbij. Nu al weet ik dat het afscheid hier ook zwaar gaat wegen, want ondertussen heb je hier natuurlijk ook leuke mensen leren kennen.
Laat ons daar nu maar nog niet aan denken en alleen maar denken aan het leuke jaar dat we nog voor ons hebben en genieten van elke dag die we hier mogen meemaken.
Morgenavond zien we eindelijk Alain terug, want die is deze week in Boston op zakenreis. Dan is ons gezin weer compleet en kunnen we samen gaan genieten van het zonnige weekend.
In België had ik veel problemen om mijn foto's op de blog te krijgen... vandaar, met enige vertraging.
Axelle en Dieter: dikke maatjes. Voor beiden een "gelukkig" weerzien en een "moeilijk" afscheid. Deze foto gisteren op de luchthaven getrokken. Daaronder een foto van ons "afscheidscomité".
Axelle speelde ook enkele keren met haar nichtje Julie... Wat een "vlotte" meid is dat geworden. Helemaal niet meer verlegen en een goeie babbelaar. Héél leuk als je kinderen na 1 jaar terugziet en dan kan vaststellen dat ze zo gegroeid zijn!
En wij gingen op bezoek bij vele vrienden.... Jammer genoeg had ik niet altijd mijn fototoestel bij... Maar bij Françoise en Wim dus wel. Axelle wilde trouwens ook absoluut een foto met vriendinnetje Sofie. Hieronder dus eerst de mama's en dan de dochters.
Uiteraard moest ook Arno mee op de foto... en ook hier klikte het nog altijd goed! Arno was die avond wel héél moe, want hij had een volleybalkamp gehad en was een beetje laat opgebleven de avond ervoor. Toch nog proficiat dat je zo goed je best hebt gedaan op het kamp Arno!
En nog maar eens met Dieter.... "Zou hij dan toch nog ooit mijn schoonzoon worden???"
Vermits mama zo van haar jetlag wist, kwam meter Nancy met Ivan zelf langs bij oma, waarvoor dank meterke!
En we vierden, samen met de hele familie, de eerste verjaardag van Kasper. Hieronder op de foto met mijn mama en zijn oma (mijn tante Chris). Vervolgens een foto van mijn nichtjes Hélène (links) en Laetitia (rechts) met hun wederhelften. En uiteraard was ook mijn grootmoeder "Moeke" op dat feest aanwezig. Zij heeft me beloofd dat ze volgend jaar in een even goede gezondheid me in België gaat verwelkomen, en daar reken ik op. Verder op deze foto mijn tante Mieke en haar man Albert.
Uiteraard moest Axelle eens met haar opa op de foto...
En waar ik ook wat foto's heb van getrokken is van onze tuin in Elewijt... Menslief zijn al die planten gegroeid! En de bomen zijn opgeschoten, ongelooflijk. Alleszins bedankt Wim en Manja (de huurders) voor de goede zorg voor huis en tuin...
En dan rest er me verder niets anders dan te zeggen: BEDANKT IEDEREEN. Jullie maakten mijn vakantie in België "zonnig", want op het goede weer heb ik niet echt kunnen tellen. In ieder geval hebben Axelle en ikzelf met volle teugen genoten van deze bijna 3 weken in Belgenland. Het was fijn om te zien hoeveel goede vrienden wij hebben in België en dat die vrienden ons helemaal niet vergeten zijn, want uit het oog is voor sommige mensen ook uit het hart. Gelukkig was dat hier zeker niet het geval. Het afscheid was weer moeilijk. De douanier in Zaventem zei me: "Precies een moeilijk afscheid hé madammeke". Net de woorden die ik nodig had om nog maar eens een waterval aan tranen te produceren. Maar... gelukkig bestaat de webcam, de mail, de telefoon, de post... en is communicatie dus helemaal niet zo moeilijk.
Na 21u onderweg zijn, zijn we dus terug in Marina del Rey, waar het zonneke wel heel fel schijnt. Stikkapot, dat nog wel, want Axelle haalde me al om 6u deze ochtend uit bed omdat ze honger had. Seffens wordt het dus relaxen aan het zwembad en vanavond een "luiewijvenmaaltijd" vrees ik.
Morgen komt mijn ventje terug uit Boston, hij liet ons een mooi kaartje na op tafel en een superproper en opgeruimd appartement. Ik hoop tegen morgen alles aan de kant te hebben (want nu is het nog een beetje slagveld met die valiezen).
Axelle heeft al haar eerste vriendinnetje over de vloer en seffens gaan ze dus zwemmen: zo is dus de Amerikaanse zomervakantie nu officieel begonnen voor ons!
En nog snel effe iets waaraan ik nu denk... Vanaf woensdagochtend kunnen jullie mij niet meer bereiken op het gsm-nummer dat ik hier in België gebruikte. Alle boodschappen die jullie dan nog versturen, zullen niet meer door mij gelezen worden.
Aan iedereen die ik niet kon bezoeken: Sorry... maar mijn dagen in België waren beperkt en uiteraard gaf ik mijn ouders de meeste tijd! Een jaartje vliegt echter zo voorbij, volgend jaar zien we elkaar weer... of eerder moesten jullie graag eens LA willen bezoeken.
Aan iedereen die ik wel bezocht: bedankt voor jullie hartelijk en warm welkom. Ook nog eens een extra woordje van dank aan Veerle die haar huis openstelde voor een bende wilde meiden, zodat Axelle de meisjes van het 4de leerjaar kon ontmoeten en een gezellige speelnamiddag kon hebben.
Zaterdagavond zijn we dus gaan wokken... Héél gezellig, goed gezelschap en vooral lekker gegeten. Je kon er vanalles eten: dim sum, sushi, gefrituurde hapjes, allerlei om te wokken, allerlei om te grillen en dan niet te vergeten de lekkere dessertjes. We dronken er een lekker glaasje Pinot blanc bij... ik kreeg nog wat leuke verjaardagskaarten en cadeautjes (weeral!). Straks is mijn valieske nog te klein om terug te keren naar LA.
Aan iedereen die dus aan mijn verjaardag dacht (per sms, per mail, per kaart, per telefoon of "live") : BEDANKT voor de lieve attenties groot en klein!
Vandaag stond er dan weer een bezoekje op het programma. Deze keer was het bij Françoise en Wim, ook buren en vrienden van ons in Elewijt. De kinderen speelden naar hartelust op de trampoline, speelden spelletjes binnen en buiten en verveelden zich geen seconde. Ook hier viel me weer op dat beide dochters er énorm gegroeid waren... Als je een kind 1 jaar lang niet ziet, is het ongelooflijk hoe ze opschieten! Françoise haalde haar kookkunsten weer boven, maar spijtig genoeg blijk ik toch nog altijd last van mijn jetlag te hebben en heb ik hier in België heel wat minder eetlust dan in Amerika! Mijn buikje is dus al terug wat geslonken (goed!!!)... We babbelden bij voor een gans jaar, dronken een lekker glaasje champagne en genoten van het zonnetje... Inderdaad, eindelijk weer eens het zonnetje op het appel! Maar... om de dag goed af te sluiten, moest het uiteraard nog effe "regenen". Alle dagen moest ik toch zeker wat regen zien, kwestie van een voldoende grote voorraad te hebben om er in het droge California terug tegen te kunnen (haha).
Inderdaad... 07/07/07 is mijn verjaardag ('k zou zelfs gratis de Efteling binnenmogen vandaag naar het schijnt)... komt daar nog bovenop dat ik 44 word... Mijn Amerikaanse vriendinnen hebben met dus gezegd dat ik naar Las Vegas moet gaan gokken met deze geluksgetallen!
Gisteren vielen er al kaartjes in de brievenbus bij mijn ouders... eentje van mijn meter en nonkel, eentje van mijn collega Martine.
Al om 9u deze ochtend kreeg ik telefoon van mijn Duitse vriendin Gabi. Héél leuk was dat! Ook mijn ventje zat nog extra laat aan de computer in Marina del Rey... Van Martine, mijn collega, kreeg ik al even vroeg op de dag een leuke sms...
En van iedereen hier in huis de nodige felicitaties en kussen... (mijn cadeau had ik al in de solden gespendeerd!).
Van de weerman krijg ik precies wat "droger" weer voor vandaag... dus da's mooi meegenomen!
Vanavond gaan we "wokken"... Maar nu nog effe eerst genieten van alle rust...
Vrijdagnamiddag had ik om 15u afgesproken op de Groenplaats in Antwerpen met Inge en Peter, onze Nederlandse vrienden. We zien elkaar niet vaak, maar telkens is het een even gezellige samenkomst... zo ook nu. Vanwege het fantastische weer (lees: stormachtige wind, regenbuien, koude) besloten we het eerste beste etablissement in te duiken en er niet meer uit te komen... Bij een "bolleke", een capucino, een kopje koffie en later een lekker bord gevuld met heerlijke scampi's werd er weer voor een heel jaar bijgebabbeld. Ook kreeg ik alweer een cadeautje voor mijn verjaardag... een heerlijk geurende Mexx bodylotion. Axelle werd verwend met een mooi armbandje. Beste vrienden: bedankt voor de fijne namiddag! Ik ben blij dat jullie tijd maakten om tot in Antwerpen te komen en ik hoop echt dat jullie het nog tot in LA maken!
Vandaar ging het richting Waarloos waar ik Axelle ging oppikken om mee naar Sonja's huis te rijden in de buurt van Haacht. Sonja had namelijk een vrouwenavondje georganiseerd (iets dat we al jaar en dag doen ieder op z'n beurt en waar we lachen, soms ook wel eens een traantje wegpinken, maar vooral waar we onszelf kunnen zijn!). Linda, Bianca en Caroline waren allen aanwezig en Axelle speelde met Isaura en Romi, de twee andere meisjes die er waren.
Er werd uiteraard veel gebabbeld, Sonja trakteerde ons op lekkere hapjes en de champagne vloeide rijkelijk. Als extraatje kreeg ik ook nog wat verjaardagscadeautjes: een goede verzorgingscrème, een mooi boekje "Cattitude" (dat had ik in LA op de bookfair al in handen gehad en dus was dat precies telepathie) en een klein flesje champieter (njam)...
De avond vloog weer zo snel voorbij en voor ik het wist was het dus middernacht en dacht ik tijdens het naar huis rijden in de wagen eraan dat ik : VERJAAR...
Gisterennamiddag naar de sauna geweest. Afspraak om 13u aan de deuren van Imelda in Mechelen. Iedereen was tijdig op post. Er was niet veel volk, dus plaats genoeg om rustig te liggen. Lekker in de warme sauna's hangen, heel veel eucalyptus in de eucalyptussauna, té weinig stoom in het stoombad (vond ik toch!) en dan iets nieuws ontdekt, maar dat was zoooo waaarrrmmmm dat we er binnen de 5 minuten terug uit waren. Het lijkt op 4 stoelen die rond een verwarmingselement staan. Ook achter de rugleuning en onder de stoelen staat zo'n verwarmingselement... het geeft een enorme hitte, zou veel calorietjes verbruiken en mag maar 1x per uur maximum gebruikt worden. Te begrijpen... want STIKHEET. Achteraf hoorden we van andere mensen dat je je eigenlijk beter eerst "nat" maakt onder de douche vooraleer je erin gaat zitten (dat weten we nu dus voor volgende keer). Axelle en Dieter waren ook mee. Het duurde efkes maar uiteindelijk geraakten ze toch van hun schroom vanaf en zwommen ze in het openluchtzwembad, de sauna daar kregen we ze niet in. We sloten deze relaxerende namiddag af met een lekkere snack (ik at een héél lekkere croque van geitenkaas met spek en appeltjes) en sommigen sloten af met een dessert dat er heerlijk uitzag (een lekkere Belgische wafel met slagroom én ijs).
Aan de kassa kreeg ik dan te horen dat mijn sauna en drankjes en eten een verjaardagscadeau waren van Monty, Rosette en Mira en dat ik eigenlijk alleen maar Axelle's inkom moest betalen...
Dankjewel vrienden... dit was een cadeau dat ik letterlijk opgesoupeerd heb en waarvan ik "genoten" heb!
Maandag op bezoek geweest bij Alain's ouders. Ook Julie, de dochter van zijn zus was daar. Wat is zij (net als alle kinderen hier trouwens) groot geworden op dat jaar! En wat een spraakwatervalletje! Axelle en Julie speelden met elkaar, ik zocht mijn belastingspapieren bij elkaar die mee moeten naar USA en al weer veel te gauw was het tijd om door te gaan.
Axelle werd bij Dieter afgezet waar ze weer eens ging overnachten. Dinsdagmiddag gingen we haar daar weer ophalen en in de namiddag nog even terug naar Mechelen, waar ik nog een factuurtje moest ophalen in de schoenenwinkel.
Dinsdagavond reden we naar onze vrienden Emma en John. Spijtig genoeg was John niet thuis (werken!), dus werd het een onderonsje tussen de vriendinnen en Axelle speelde met Amber Jade en Elliot. Het werd een leuke avond en ik kreeg er al een mooi topje voor mijn verjaardag (dankjewel nogmaals Emma en John), eentje dat ik hier spijtig genoeg niet moet dragen vanwege het weer, maar dat in het warme California meer dan van pas gaat komen. We genoten van een glaasje wijn en van een lekkere jacuzzi... en zo vergaten we effe het slechte weer!
Woensdag was een "playdate"-dag voor Axelle. Zij ging van 's ochtends tot 's avonds spelen bij Lore, haar vriendinneke in Elewijt. Ikzelf ging nog eens langs bij Monty en Rosette en in de namiddag nog even naar de Makro en naar de lingeriewinkel.
Ik had namelijk van onze vrienden Nadine en Kris een cadeaubon gekregen "om in de USA de Belgische lingerie te kunnen promoten". Kocht mezelf een heel mooi setje, waarvoor nogmaals dank aan de gulle schenkers, en hoop dat Alain er even blij met zal zijn als ik (hihi!). Nog effe geduld schatje!
's Avonds stond een bezoekje aan Antwerpen op het programma, gelukkig duurde dat maar een goed uurtje.
Axelle was ondertussen hier bij de buurkindjes gaan springen op de trampoline en was op haar hoofd terechtgekomen (op de trampoline gelukkig en niet ernaast!)... maar tegen dat ik thuis kwam was het leed al geleden.
Vandaag is het saunadag! Deze namiddag afgesproken in de sauna met Rosette, Monty en Mira en onze kinderen. Ik kijk er al echt naar uit... (nog 3 uurtjes volhouden Kristine).
En zo zijn er dan weer een aantal dagen voorbij gegaan.
Zoals jullie kunnen lezen is mijn agenda goed gevuld. Uitrusten zal in LA moeten gebeuren!
Ik probeer al dagen de foto's op de blog te zetten van het schoolfeest. Het lukt me niet... Ik dacht vandaag het probleem gevonden te hebben, want ik dacht dat het te maken had met de "pop-ups" die geblokkeerd waren. Maar neen... niets van datte!
Indien iemand dus een idee zou hebben... let me know! Het rare is dat ik op deze pc wel nog de foto's van onze aankomst heb kunnen zetten, maar sindsdien werkt het niet meer...
.jpg)