Spelen

Vandaag was Axelle de koning te rijk want ze heeft een vriendinnetje over de vloer gehad... de ganse dag.
Het was zo leuk dat Chloé, het vriendinnetje in kwestie, zelfs niet meer naar het zwembad wilde en dat haar mama echt moest aandringen om toch even buiten te gaan spelen.
Poly Pocket overal waar je het maar kon vinden... maar het belangrijkste: het was plezierig!
Het was zelfs zo plezierig dat ze morgen terugkomt om verder te spelen. Axelle leert op die manier wat Engels bij en kan eens wat anders doen dan met haar Nintendo of op de PC spelen en wachten tot het tijd is om naar het zwembad te gaan.

Verder is de deal rond de auto's eindelijk rond... 't is een leasing voor beide wagens zodat we ze in 2008 gewoon in de garage moeten binnenbrengen en ons geen zorgen moeten maken over het doorverkopen op het goede moment en tegen een deftige prijs.

Morgen wordt het voor mij dus een "insurance shopping" voormiddag... m.a.w. rondbellen tot ik een goede deal heb voor de verzekering én we met een gerust hart kunnen zeggen dat de auto's goed verzekerd zijn. Zodra de wagens verzekerd zijn, kunnen ze nl worden afgehaald in de garage.

Woensdag gaat Alain trachten zijn rijbewijs te halen (en ik zal nu ook maar dat boekje beginnen lezen). Werk aan de winkel dus... maar met een beetje geduld komt alles dus langzamerhand op zijn pootjes terecht.

Tot blogs!

Lekker niets doen

Het werd tijd dat het er eens van kwam: een dagje niets doen.
Deze ochtend de printer geïnstalleerd en onze televisie uitgepakt en daarna: niets!
Gewoon wat aan het zwembad gelegen, zwemmen, spelen met Axelle en de kindjes, lezen...
Zelfs niet gekookt, maar gewoon een lekker hapje gaan eten aan het strand.
Morgen begint weer een drukke werkweek en hopelijk is morgen ook de deal rond de auto's rond.
To be continued!

Een dagje autoshopping

Zoals gezegd, werd deze zaterdag opgeofferd aan het autoshoppen.
Eerst helemaal naar Buena Park Carmax gereden, maar voor de prijs van een tweedehands heb je elders bijna een nieuwe... dus 't was een rit voor niets!
Op terugweg lekker en goedkoop gegeten in een klein eethuis en dan nog bij de Fordgarage binnengestapt. Mooie wagens gezien... nu nog de bank weten te overtuigen dat we kredietwaardig zijn.
Maar dat kan natuurlijk niet over het weekend... De bank is in dit geval wel een goede kennis, nl de vriendin van Alain's baas (dat zou dus moeten helpen). Hopelijk valt alles binnen het budget, dan zouden wij binnenkort eindelijk onze auto's hebben. Alain zou gaan voor een mooie Ford Fusion en ikzelf voor een Focus. Hij een lichtgrijze, ik een iets donkerder grijs (maar van bijlange nog geen zwart want dat is niet te doen hier met de zon).
Op terugweg van die garage naar Marina Del Rey binnengestapt in een electronicazaak waar we een printer hebben gekocht en een mooie LCD-tv. Binnenkort kunnen we dus tv kijken (nog even wachten op de kabelaansluiting).
Het was dus een drukke dag, die we seffens beëindigen met een bezoekje aan Alain's baas. Want Alain heeft hem nog niet gezien sinds we hier zijn aangekomen omdat de man in kwestie een ongeluk had gehad het weekend ervoor.
Nu nog snel de tafel dekken om een boterhammetje te eten, dan gaan we weer terug de baan op!
Tot morgen...

Debet- en Kredietkaart

Voor iedereen die zo'n kaart heeft, lijkt het misschien een peulschil om er een te krijgen.
Ik spring vandaag een gat in de lucht, zo blij ben ik dat er eindelijk eens iets meezit in deze bureaucratie!
Eindelijk hebben ze het bij de bank kunnen regelen dat ik ook mijn eigen kaarten ga hebben, zonder een social security nummer dus.
Best handig, zo hoeft Alain niet elke keer mee naar de winkel (want ondertussen begin ik hier de weg wel te kennen naar Ralphs, Vons, Costco, Target... en noem maar op).
Nu nog wachten natuurlijk tot ze klaar zijn, maar ik vermoed dat het nu wel snel kan gaan, nu alles in de "pipeline" zit.
't Zijn de kleine dingen die het doen... en inderdaad: dit onnozel feit heeft vandaag mijn dag goed gemaakt!

Morgen meer over onze autoshopping!

Druk verkeer op het water

Bijhorende foto toont jullie het "drukke waterverkeer" hier aan de Marina; gisterenavond leek het hier een ware autostrade!
Wel mooi om zien natuurlijk en geen uitlaatgassen zoals de auto's op een autostrade.

Tijdens al deze avonddrukte was Alain druk aan het surfen om auto's te vinden...
Je leest het inderdaad goed: auto's (2 dus).
We hebben namelijk de bestelling van de Jeep geannuleerd omdat we elders betere prijzen konden krijgen (zomaar even 5000 dollar goedkoper).
We zijn dus terug bij af. Dit weekend wordt dus een "autoshop"-weekend!

Vanmorgen is onze vaste telefoonlijn geïnstalleerd. Zij die ons nummer wensen te kennen, moeten maar even een mailtje naar mij sturen.

Ik heb deze ochtend uren aan de telefoon gehangen om te bellen voor "quotes" voor autoverzekeringen: ongelooflijk hoeveel de prijzen kunnen verschillen voor dezelfde verzekeringen.

Verder ook nog even opnieuw naar het Social Security Office gebeld, want daar was nog heel wat onduidelijkheid. De bank had namelijk opnieuw mijn SS-nr gevraagd om een kredietkaart te kunnen aanvragen. Nu hebben ze mij bij het kantoor van de Social Security gezegd dat de bank zelf een formulier W8 moet opmaken waarbij ze me zelf een "identity" nummer moeten geven. Indien de bank dit niet zou willen doen, moet ik in het Social Security kantoor langsgaan om een papier op te halen dat zegt dat ik geen recht heb op een SS-nummer (tenzij ik dus downtown LA zou gaan naar immigratie, maar voorlopig heb ik daar echt geen zin in (we lopen zo al genoeg rond)).
Ook bij het behalen van een rijbewijs moeten ze zelf een nummer aanmaken. Ook hier kan ik er onderuit muizen met dit officiële papier van de Social Security diensten. (OEF, eindelijk begint de mist in mijn hoofd wat op te klaren).

Ondertussen kregen we dan van de Belgische belastingen een mail dat we toch een aangifte inkomsten 2006 zullen moeten doen tegen eind september en dat voor de inkomsten tot en met de dag van ons vertrek. Wat de overige inkomsten betreft (dus na 12 juli), moeten we een aangifte doen bij een belastingskantoor gevestigd te Gent en dat is dus volgend jaar... Begrijpe wie begrijpe kan! Ook ons "homeland" maakt het ons er niet gemakkelijker op!


Tot zover de administratieve rompslomp waarmee ik mijn dagen goed krijg gevuld!

Vandaag kreeg Axelle haar eerste Engelse les van mij... maar ze had al wel met de CD van "de tattie" geoefend en vond dat zeer leuk. Dankjewel Tattie!

Omdat ze al zo flink haar best heeft gedaan, gaan we seffens weer naar het zwembad waar ze al het geleerde in praktijk kan gaan omzetten en gaan we genieten van de 28°C in het zonnetje.

Auto's leasen of kopen?

Sinds vorige week zijn we er druk met bezig... Gaan we leasen of gaan we kopen?
Kunnen we sowieso wel leasen, want we hebben geen 'credit history' en dat heb je dus wel nodig.
In ieder geval worden we er "horendul" van... want we willen beide wagens binnen het 'carbudget' houden en dat vraagt veel rekenwerk.
Heb net nog meer dan 1 uur aan de telefoon gehangen met dealers en ik kan je vertellen dat je je haren zou uittrekken op den duur.
Alain kan zich daar natuurlijk niet met bezig houden vanop kantoor, vandaar dat het autoshoppen nu een beetje mijn domein wordt.
Er zijn plezantere dingen, geloof me!
Ik hoop dat ik nog wat bruin haar over ga houden tegen de tijd dat we eindelijk een auto in ons bezit zullen hebben. (haha)
Alain droomde van een "convertible"... dat hebben we ondertussen al laten vallen (té duur)... nu is zijn keuze gevallen op een Jeep Grand Cherokee Laredo http://www.jeep.com/grand_cherokee/index.html
Wat mijn wagen betreft, zijn we er nog niet uit!
In ieder geval ga ik nu genieten van mijn lunch en daarna van een plonsje in het zwembad!
Da's veel aangenamer dan urenlang met dealers aan de lijn hangen...
To be continued dus...

BBQ at the pool

Veel volk aan het zwembad voor de BBQ. Op de tweede foto zie je links (rood badpakje) Chloe, Axelle's nieuwste vriendinnetje, en Axelle die meedoen aan de hoelahoepwedstrijd.


Vooraleer we naar de BBQ gingen, zijn we nog even bij Costco langsgegaan. We hebben er een stofzuiger gekocht en, wonder boven wonder, ik heb een zeemvel gevonden in de autoafdeling (één van SUPERFORMAAT... ik kan er gemakkelijk 3 van maken en dat voor 12 dollar).
Verder hebben we er nog een "pillowtop" gekocht om boven op onze Queen-matras te leggen omdat we vonden dat die toch niet 100% voldeed (hoewel tempura).
Nadien zijn we dus naar de BBQ gegaan... er was eten in overvloed: hotdogs, hamburgers, ribbetjes, slaatjes, sausjes en natuurlijk dessert (hoewel wij daar niet van geproefd hebben van dat dessert). Drankjes waren er ook à volonté.
Er was heel wat ambiance aan het zwembad. Er stond een dj die de boel aan de waggel hield.
Vb: wie eerst in het zwembad springt met alle kleren aan, wint een prijs. En ja hoor, een al iets oudere dame sprong prompt het zwembad in. Verder nog spelletjes met waterballons enz enz...
Ook ons Axelle heeft meegedaan met de hoelahoepwedstrijd. En ja hoor: ze had haar reeks gewonnen! Spijtig genoeg waren de prijzen al op, maar enfin, ze had gewonnen en da's wat telt natuurlijk! En wij natuurlijk erg fier... wat denkt ge!
Na alle spelletjes kwam er nog een internationale Armeense dansgroep optreden, maar wij vonden het wat te druk en hebben ons teruggetrokken aan het kleinere zwembad vlakbij ons optrekje.
Daar stal Axelle dan weer de harten van een Amerikaans koppel die zich hebben opgeofferd om met haar allerlei truukjes uit te halen in het water: flip over, handstand... enz.
En nu zitten we op ons terrasje te genieten van de ondergaande zon en is Alain het boekje aan het doornemen om zich voor te bereiden op het behalen van zijn rijbewijs. Want zonder Amerikaans rijbewijs kunnen we geen auto kopen vrees ik.
En om dat rijbewijs te kunnen halen, moet ik dan weer een social security nummer hebben. Misschien kan Ann me wel zeggen of er een verschil is tussen een social security nummer waarmee je mag werken en één waarmee je niet mag werken? Ik bedoel, zijn er meer voordelen (behalve dan alleen dat je mag werken) aan eentje waarmee je mag werken dan aan één waarmee je niet mag werken? Joost mag het weten...maar wij weten het nog altijd niet.
Wil ik mijn social security nummer halen waar ik mag met werken, dan moet ik eerst downtown LA naar immigratie om er mijn werkvergunning te gaan ophalen. En laat me daar nu net geen zin in hebben. Uiteindelijk zullen we dus terugkeren naar het kantoor van de social security en daar opnieuw mijn nummer gaan aanvragen. Maar eerst moeten we dus een antwoord hebben op voorgaande vraag. Alain gaat ook eens nahoren op Human Resources bij hem op het werk, maar 't is niet zeker dat zij ons gaan kunnen helpen, vandaar mijn vraag aan Ann.

Ziezo, dit is het voor vandaag. Morgen vangt de werkweek weer aan en wees maar zeker dat ik ruiten ga "zemen" en mijn stofzuiger zijn ding ga laten doen!
Greetz

21 juli feest in Long Beach

Vandaag was het dan zover, we zouden de andere Belgen hier in Californië aanwezig ontmoeten.
Tussen 11 en 15u was er een feestje georganiseerd op het strand van Long Beach.
Dat was ik via Hilde, die in West Hollywood woont, te weten gekomen.
Ieder moest wat "food" meenemen... wij dus deze ochtend eerst op zoek naar een coolbox die je in de wagen in de sigaretaansteker kunt pluggen! Niet te vinden, maar hoogstwaarschijnlijk zijn wij bij de verkeerde adressen langsgeweest.
Om een verhaal van een bijna 2u durende zoektocht kort te maken: wij hebben tortilla en guacomole en drank meegenomen en dus geen echt "eten" omdat we geen coolbox gevonden hebben.
Aangekomen rond 13u30, wapperde de Belgische 3kleur aan de ingang van de parking bij het strand. Er was al heel wat volk, zowel frans- als nederlandstaligen.


We hebben er terug de dame uit "Mons" ontmoet en ook nog Belgen die een dagje voor ons hier zijn aangekomen en die in Passadena zijn gaan wonen. Zij zijn hier met hun 2 kindjes voor 3 jaar.
Tussen onze dochters klikte het meteen en er werden dus telefoonnummers uitgewisseld tussen de papa's zodat zij eens tot bij ons aan het "strand" kunnen komen.
Ook met Hilde, die ik al via mijn blog had leren kennen en met wie ik al heel wat mails had uitgewisseld, heb ik een tijdje kunnen spreken. We hebben samen haar Spaans boek ingekeken om even na te gaan waar ik zou kunnen aansluiten bij de lessen. Ik denk dat ik met mijn boeken uit België maar eens langs zal gaan in de school in Santa Monica om dat even te bekijken met de lerares in kwestie. In ieder geval Hilde en Stefaan: het was leuk jullie te leren kennen.

Het was fijn landgenoten te ontmoeten en vooral verrassend te horen dat sommigen hier al wel 14 jaar en zelfs 30 jaar wonen.
En zelfs na al die jaren koesteren zij België nog steeds in hun hart.
Iedereen met wie ik sprak zei me dat het ongeveer 2 jaar zal duren voor je je echt 100% gaat thuisvoelen. Pech voor ons dus als we dan weer moeten vertrekken naar België! (hihi)
Na ons dagje uit, was een duik in het zwembad meer dan welkom! Het was nl meer dan 33° op het strand in Long Beach en zonder veel schaduw is dat best veel.

Wat onze "autojacht" van gisterenavond betreft, zijn we er van bijlange nog niet uit. Blijkbaar zijn de autoleningen gekoppeld aan het merk en bouwjaar van de auto die je zoekt te kopen. Het is dus echt moeilijk in te schatten wat je maandelijks gaat betalen. En wij zouden toch wel graag binnen het budget blijven dat we hiervoor voorzien hebben (of beter gezegd dat Alain's werkgever hiervoor voorzien heeft).

Morgen is er de BBQ at the pool van 12 tot 15u... "for free"... Eindelijk eens iets niet moeten betalen hier! Eens benieuwd wie we daar nog allemaal zullen leren kennen.

Maar dat horen jullie zeker later nog!

Engels leren

Axelle begint zich in "the pool" meer en meer als een Amerikaanse te gedragen... regelmatig hoor ik haar vanop de kant (ik dus op de kant) iets broebelen zoals "time out" of "time in", waarmee de kinderen aangeven dat ze even willen rusten tijdens het spel... Of ik hoor haar over haar "goggles" spreken, haar nieuw zwembrilletje dus! Eigenlijk is dat wel leuk om te zien. Verder ben ik dus de "non-stop" vertaalster aan het zwembad, wat me al aardig wat sociaal contact heeft opgeleverd.
Dankzij Axelle heb ik dus al de mama's van Chloe, Maia, Michael en Aimy, Damon enz leren kennen.
Gisteren was het echt een gezellig onderonsje aan het zwembad. Nancy, de mama van Michael en Aimy, had fruitsap met wodka mee (uiteraard in plastiek bekers!) en chips en allerlei snoep, zodat het daar best gezellig werd!
Je ziet... niet alles is hier frustrerend en ambetant.
Vanavond gaan we nog even "carshopping"... want zonder auto ben je hier niets. We beginnen bij de Toyota garage... en eindigen God weet waar.

Morgen wordt het een drukke dag want de Belgian Society of South California organiseert op Long Beach een feest voor de hier zijnde Belgen naar aanleiding van onze nationale feestdag vandaag. Zondag verslag hierover dus!

Groetjes aan allen... zij die gaan eten groeten u!

Een speciaal woordje van dank

Heb hier nog net een "comment" van mijn buurvrouw, Rosetteke, gezien.
Awel, hierbij: een speciaal woordje van dank aan onze allerbeste buren (betere bestaan er gewoon niet (en al zeker niet hier in Amerika, want onze buurman heeft een grote groene doek tussen onze twee terrassen opgehangen toen Alain hier in juni alleen verbleef)!

Rosette heeft in deze tropische Belgische hitte de achterkant van ons tuinhuis gesapt!
En dan spreek ik nog niet van alle andere dingen die zij en haar Monty voor ons hebben gedaan tijdens de voorbereiding van onze verhuis. Ze hielpen ons bij het demonteren van meubelen, het verhuizen, de opkuis zodat het huis netjes zou zijn voor Wim en Manja (hun vanaf morgen nieuwe buren).

Voor allen die een handje toestaken, maar dus in het bijzonder ook voor mijn fantastische buren (die ik notabene heel erg mis hier in LA) : HARTELIJK DANK. (zonder jullie hadden we het zeker niet gekund)

Dankjewel ook aan mijn mama voor alle hulp die ze ons bood bij het opkuisen, maar ook bedankt dat Axelle bij haar en papa kon blijven terwijl wij druk ons huis aan het legen waren. Ook een woordje van dank aan papie en aan Frank die ook hebben verhuisd... En ik hoop dat ik niemand vergeten ben(?).

Ziezo, dit gezegd zijnde is het (ik word er door Axelle aan herinnerd) tijd om te lunchen... en ons klaar te maken voor een zwemmetje! Groetjes...

Gesetteld geraken en wennen aan je nieuwe omgeving

't Is niet altijd even eenvoudig, soms ronduit frustrerend, want alles is hier toch zo vreselijk "tot op de letter" qua administratie. Dat zal wellicht elders ook wel zo zijn, maar in je eigen land wordt je er misschien minder met geconfronteerd!
Al dagen (wat zeg ik, Alain is daar in juni ook al met bezig geweest) proberen wij onze huur te laten domiciliëren... wat een moeilijke bevalling!
En om nog maar een voorbeeld te geven: zolang ik geen social security nummer heb, kan ik geen bankkaart op de rekening van notabene mijn eigen man krijgen! (hier zit ik dan zonder munitie!)
Tuurlijk heb ik wel cash geld, maar, als je gewoon bent van je eigen kaarten op zak te hebben, voelt dit toch maar onwennig aan. (of ben ik nu aan het muggenziften?)
Ondertussen heb ik wel mijn brood zonder suiker gevonden... en 't is nog lekker ook. 'k Heb keuze uit gewoon bruin brood of bruin brood met sesamzaadjes... njam njam. Voor Axelle heb ik wit brood gevonden met slechts 1 gr suiker. Niet slecht als je weet dat veel van de broden hier 4 à 5 gr bevatten. Lekkere kazen zoals St Albray, Brie heb ik ook al in mijn ijskast liggen, een flesje San Pelligrino, een potje Bonne Maman confituur... niets van dat alles echt goedkoop, maar het is wel fijn dat je hier en daar iets tegenkomt dat je kent. En een wit Californisch wijntje dat ook in de Colruyt wordt verkocht maar hier wel goedkoper is natuurlijk (oef!).
Het grappige is wel dat als je in België je wekelijkse boodschappenronde hebt afgerond er nauwelijks nog plaats overblijft in je koelkast. Hier heb ik het gevoel dat ik niets gekocht heb, want hoewel onze ijskast naar Amerikaanse normen "a small one" is, is ze toch een pak groter dan diegene die wij in Elewijt hadden.
Provencaalse kruiden ben ik hier nog niet tegengekomen, hoewel ik al heel erg gezocht heb... spijtig voor mijn spaghettisaus die het nu met andere kruiden moet stellen (maar volgens Alain en Axelle ook best lekker is). Ik vind de kruiden hier ook duurder dan bij ons in België... maar ik denk dat gewoon alles hier duurder is! Ofwel heb ik geheugenverlies en ben ik vergeten dat in België de prijzen vergelijkbaar zijn?!
En dan... de kuisafdeling: nergens een zeemvel te bespeuren! Wie ons eerst komt bezoeken, weet dus alvast welk "cadeautje" hij/zij kan meebrengen. Probeer maar eens de spiegels in je badkamer mooi te kuisen zonder je zeemvel bij de hand! Gisteren heb ik het appartement aan een kuisronde onderworpen. Achteraf was ik niet echt blij: de spiegels leken nog meer vuil dan ze waren voor ik eraan begon. Vandaag dus opnieuw de spons bij de hand genomen en het weer geprobeerd, ditmaal alleen met het aftrekkertje. Het is al iets beter, maar met een zeemvel zou het perfect zijn geweest.
In de winkel stelden we de vraag aan een voorbijgangster die ons zei dat de vensters opgepoetst worden met keukenrol... (dat is dus wat ik met mijn spiegel probeerde en oh wee wat een "miserabel" resultaat).
Maar ik geef de moed niet op: morgen waag ik me aan de vensters... (aiai)
Tot blogs!

Laatste avond in België en eerste fotootjes LA

De laatste nacht in Brussel in een hotel nabij de luchthaven doorgebracht en daar is dan ook meteen ons laatste fotootje in België getrokken!
Verder een fotootje van het zicht dat we hebben vanuit ons optrekje, een fotootje van onze terrasset (onze 1ste aankoop) met bijhorende 1ste lunch en Axelle die zich in het zwembad aan het uitleven is met Amerikaanse kindjes.

BEDANKT VOOR DE TALRIJKE MAILTJES DIE JULLIE MIJ STUREN... ik probeer ze echt te beantwoorden hoor, maar heb even geduld als je niet direct wat van me hoort!


See you all....

FOTO'S AFSCHEIDSFEESTJE

Ik had het al eerder beloofd, maar moest eerst tussen al de kabeltjes het juiste kabeltje vinden om het fototoestel aan te sluiten op onze pc.
Hierbij dus enkele fotootjes van ons afscheidsfeestje... sorry dat ik ze er niet allemaal kan opzetten!

En seffens post ik gelijk de eerste fotootjes van ons optrekje in Marina Del Rey.

Weekend

Het weekend is voorbijgevlogen! Wat wil je als je zoveel dingen in huis moet halen...
Maar het begint er nu aardig op te lijken...
Wat hebben we zoal gedaan: ons lid gemaakt van COSTCO (een soort van MAKRO) zodat ik nog wat nuttige dingen kon gaan ophalen die je toch oh zo nodig hebt (lees vb een strijkplank).
Qua stofzuiger zijn we er nog niet uit, want we willen geen duur merk kopen omdat het maar voor 2 jaar is... indien dus iemand (wonend in Amerika wel te verstaan) een nuttige tip zou hebben... Kent er bv iemand het merk "Eureka"? Deze stonden in aanbieding bij Costco, maar ja, is dat wel een goede zaak?
We zijn uiteindelijk ook onze tafel gaan halen (Alain kon zich niet meer inhouden). Dus nu hebben we een tafel en zes stoelen in de living! LEUK.
En gisteren, zondag, zijn we naar IKEA gegaan (ja hoor alles open hier) om nog allerlei kleine prulletjes te gaan bijhalen (zoals een tweede set borden, zodat bezoekers toch ook uit een bord zullen kunnen eten (hihi), bestek, glazen.... én lakens. Uiteraard want de afmetingen van de bedden hier komen niet overeen met de lakens die ik meehad... Het gaat wel, maar het is wat niptjes! Dus, nieuwe lakens gekocht.
Ons bed is een "Queen Size"... mooi hé die naam...
Spijtig genoeg nog niet als een "Queen" geslapen, want nog steeds niet gewend aan de nieuwe geluiden van de omgeving!
Verder zijn we binnengewipt in een winkel om prijs te vragen voor een salon en daarmee onze boodschappenronde voor dit weekend afgerond (én doodmoe).
Alain en Axelle hebben natuurlijkook nog in het zwembad vertoefd.
En ik heb mijn eerste wasje gedaan in de laundry room beneden (en de was is proper hoor tanteke en mama (want zij hadden twijfels over de waspoeders hier in Amerika)).

Alles is hier rustig... het is 8u05 en er vaart momenteel niets voorbij... alleen een pelikaan zoeft rakelings over het water (heel mooi om te zien).

Eigenlijk zitten we hier wel in het aards paradijs (wel ietsiepietsie minder in het weekend want dan varen er 's avonds discoboten voorbij (Axelle vindt die fantastisch knap met al die lichtjes die aan en uit flikkeren) en die boten maken best wel wat lawaai! Maar ach, alles went!

Groetjes ginder in Belgenland... ik ga nu ontbijten (als mijn prutske tenminste al wakker is).

Aankopen doen

Vandaag hebben we veel dollars gespendeerd... lang leve de consumptiemaatschappij.
Eerst zijn we even de kasten en koelkast gaan vullen bij RALPHS (een grote supermarkt die je kan vergelijken met Delhaize qua aanbod). De rekening was niet min... en dan hadden we nog niet alles wat we moesten kopen. Maar ja, er volgen nog dagen he.
Verder zijn we ons bed gaan kopen... met tempura matras zodat we zalige nachten tegemoet gaan (en ik spreek hier over slapen natuurlijk buurman) en dat al vanaf morgenavond, want ja hoor: geen wachttijden, morgen wordt er geleverd. Dat zal een verademing zijn, want voor het sofabed moeten we echt nog een oplossing zoeken voor de eerste bezoeker zich gaat aanmelden (veel te harde matras).
We zijn dan ook nog naar een winkel in Santa Monica gereden (op aanraden van een van de dames die we gisteren aan het zwembad hebben ontmoet), West Elm ( www.westelm.com ) is een iets duurdere versie van Ikea, origineler qua meubelen en ook een kleiner aanbod. Best wel mooie dingen ook voor decoratie.
We hebben daar een tafel en stoelen gezien die we leuk vonden en de stoelen staan al in onze living, de tafel moet Alain gaan halen met hulp van een collega volgende week.
Kortom: de dollars hebben gerold vandaag.
Ze hadden er ook heel mooie bijzettafeltjes en kastjes... maar dat zien we nog wel later.

Werden in Santa Monica ook ons ervan bewust dat we nog niet alles weten over parkeren in The States, vandaar dat het behalen van een rijbewijs nuttig zal zijn...

2 posts op een dag, niet slecht he... maar dit zal toch wel eerder uitzondering dan regel worden denk ik (het is hier veel te mooi om constant voor de pc te zitten)
Greetz

Afscheidsfeest van 8 juli en Aankomst in LA

Hello aan de andere kant van de Oceaan...
Eerst een woordje over dat afscheidsfeest van verleden zaterdag!
GRANDIOOS... da's het enige woord dat in mijn hoofd komt.
Ons vertrek heeft de vriendschapsbanden nog meer aangesterkt (zo voelen wij het toch aan).
In ieder geval : FIJN DAT JULLIE ER BIJ KONDEN ZIJN en HARTELIJK DANK VOOR DE LIEVE ATTENTIES...
Een aantal van die attenties hebben wij trouwens al in gebruik genomen: ceintuur van Sonja, kettinkje van Meter Nancy, armbandje en oorbelletjes van Tata Nadine en Peter Kris, kettinkjes en armbandjes van Freddy en Danièle, het prachtige boek van Peter en Inge... en de andere attenties wachten hun beurt af.
We kunnen jullie niet genoeg bedanken!
Maar een speciaal woordje van dank aan diegenen die zich SUPER hebben ingezet om liedjes in elkaar te steken voor ons - liedjes die trouwens ons hoofd nog niet zijn uitgeweest: "Van Elewijt tot in Los Angeles, van den E19 tot op de highway...."
Dankjewel beste Inge, Peter, Rosette, Monty, Mira, Grietje, Sabine en Luc... (ik vergeet toch niemand hoop ik).

De dag erna met een énorme kater opgestaan en toch moest het opkuisen verdergaan, aan hetzelfde moordende tempo, want dinsdagmiddag ten laatste wilde ik dat huis LEEG!
En... met hulp van wederom, ons Rosette, en ons mama en mijn schoonpa lukte het ons om deze deadline te halen.

Dinsdagnamiddag was het dan zover: Afscheid nemen... Héél moeilijk en de nodige traantjes zijn dan ook gevloeid. We hadden er namelijk bewust voor gekozen om die avond op hotel te gaan en niet meer bij één van de ouders te slapen om het afscheid wat minder zwaar te maken.

Toch waren er van die plezanterikken die op de luchthaven stonden: John, Emma en hun kindjes! Maar we appreciërden dit gebaar van vriendschap echt wel! Hoewel het bij mij dan weer toch bijna de waterlanders naar boven deed komen.

De vlucht was goed... maar lang natuurlijk. Gelukkig ging alles supervlotjes bij de douane en was het dan nog wachten op onze bagage. Voor al diegenen die komen: neem een goede hardboard valies, want ik geloof dat ze er nogal met smijten (ons chocoladeventje dat in het midden van de hardboard zat, ligt aan diggelen!) (maar zal daarom natuurlijk niet minder smaken)

We hebben ondertussen al geld opgedaan, wat dacht je in deze consumptiemaatschappij!
Hebben een mooi tuinstel gekocht zodat we tenminste kunnen zittend eten! Want de rest van ons interieur is "leeg" (met uitzondering van dozen en valiezen).
Bij Ikea hebben we ook al wat spulletjes gekocht, ook Axelle voor haar kamer... (met de gekregen centjes van de klasgenootjes).

Als ons nestje in orde is, maken we zeker wel eens een fotootje daarvan om hier te posten.

Foto's van het feestje post ik zeker nog later, maar ik moet ze nog downloaden op de pc, vandaar.

Ziezo beste mensen, afronden dan maar: hop naar weer een dag van boodschappen doen!
Weet je wat? Gisteren hebben we zelfs een mevrouw uit Mons tegengekomen in de supermarkt, een Amsterdamse mevrouw in het park waar we wonen... Nederlands en Frans hebben we dus al kunnen spreken!

Groetjes ginderachter en: MISS YOU ALL...

Een jaartje ouder

Vandaag een jaartje ouder geworden...
Niet echt gefeest, wel veel gewerkt (inpakken, verhuizen, weggooien, enz enz).
Tijdens de middag wel een "break" genomen om mijn verjaardag te vieren met mijn collega Véronique. Thanks for the pizza!

Daarna werd het rondrijden om onze receptietafeltjes op te gaan halen, nog wat dingen te verhuizen en stoeltjes bij tante Chris te gaan halen zodat zij die willen morgen kunnen zitten.

Eindelijk thuisgekomen nog enkele drankjes koel gelegd voor morgen en seffens naar bed.

Geen flesje kraken... té moe! En morgen hebben we energie nodig!

Slaapwel...

Laatste rechte lijn naar ons vertrek & HEUGLIJK NIEUWS

Er is een babytje geboren in de familie, een jongen: Casper. Het is het zoontje van mijn kozijn Geert.
PROFICIAT aan mama Véronique, papa Geert, grote zus Amber en natuurlijk ook aan de fiere OMA (tante Chris) en BOMPA (Paul).

En dan, ja... minder dan 1 week te gaan en ik voel me hoe langer hoe meer "stikkapot"...
De hele dag door loop ik van kamer naar kamer om hier iets in te pakken, daar wat weg te gooien... en hoop ik maar dat we tegen zaterdag zoveel mogelijk weg hebben voor ons feestje.
Er is natuurlijk al heel wat weg... maar vermits Alain nog werkt, gaat het minder goed vooruit dan ik zou willen. En eenieder die mij goed kent, weet dat geduld niet echt mijn ding is!

Eén positief feit is dat ik dus gewoon geen tijd heb om na te denken, om veel emoties te laten bovenkomen... die zullen dus in grote getale boven water (met het nodige tranenwater dus) komen tijdens ons afscheidsfeestje zaterdag.

Gisterennamiddag bij mijn mama gezeten en nog eens samen met haar de werking van de PC, het chatten, mailen enz doorgenomen. Dat hoort ook bij je verhuis naar Amerika voorbereiden, want MSN zal onze communicatie mogelijk maken.

Genoeg gepauzeerd... er terug tegenaan... en tot blogs!

Solden

En ik die dacht mijn valies nog eens zwaar te overbelasten... niets daarvan!
Het was ronduit triestig gesteld met de solden. Ik had van mijn collega's een aankoopcheque bij Mexx gekregen en de spullen die ik had uitgezocht (zomerspullen wel te verstaan) waren niet gesoldeerd! Maar ja, die cheque blijft niet eeuwig geldig, ik heb de rok dus toch gekocht maar niet de rest... en daarmee was de cheque op! BEDANKT COLLEGA'S VOOR DE MOOIE ROK WAARVAN IK ZEKER EEN FOTOOTJE ZAL DOORSTUREN.
Had natuurlijk niet het "waw"-gevoel dat je normaal hebt als je in de solden voor een goede prijs iets op de kop kunt tikken, maar ja...
Misschien vinden we nog wel iets in Amerika!

Axelle viert feest

Op 1 juli was het zover... Axelle's afscheidsfeestje.
Vriendinnetjes en vriendjes waren talrijk aanwezig om van onze poppemie afscheid te nemen. Het was warm, héél warm... en dus konden waterspelletjes niet uitblijven. Eerst was het bescheiden "flessen vullen", daarna was het onder de tuinslang gaan staan om af te koelen.






















Er werd gesnoept, héél veel gedronken (wat wil je met zo'n tropische temperaturen) en een ijsje kon er ook wel af.
Ik post ook wat fotootjes zodat jullie de sfeer mee kunnen opsnuiven.

Axelle bedankt alle kindjes voor hun aanwezigheid en natuurlijk ook voor de leuke cadeautjes waarvoor ze zeker een plaatsje gaat maken in haar koffers!

Vandaag was het dan ook nog het verjaardagsfeest van ons Moeke, mijn grootmoeder. Zij is 85 geworden. GEFELICITEERD. Het was een ideale gelegenheid om nog eens met iedereen bij te praten voor we de plas oversteken.

Volgende zaterdag is het weer feest!